ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.5.2018 | 00:37

Νομίζω πως γίνομαι παρανοϊκός και πάλι

Είμαι από μόνος μου παρανοϊκός και δεν είναι είναι δύσκολο να με σκαλώσεις. Τώρα νιώθω πως κάτι έχω κάνει στους φίλους μου και έχουν αρχίσει να μιλάνε πίσω από την πλάτη μου. Μου μιλάνε πιο ψυχρά, έχουμε σπάσει κάπως και η φάση είναι ξεκάθαρα πιο έντονη μεταξύ μας. Κάθε φορά που πάω να τους μιλήσω το αποφεύγουν, ή λένε πως δεν υπάρχει πρόβλημα κλπΦοβάμαι πως κάτι έκανα, κάπως μίλησα(;) και κάτι παρεξηγήθηκε και τώρα όντως μου μιλάνε κάπως. Σε συνδιασμό αυτού, και του παρανοϊκού μου τρόπο σκέψεις, νομίζω πως αρχίζω να περνάω ψυχωτικό επεισόδιο.Θα κανονίσω να μιλήσω ξανά με τους φίλους μου, να δω μήπως βγάλω άκρη με το τι γίνεται όντως από εκεί. Και από βδομάδα θα κανονίσω να μιλήσω με τον ψυχίατρό μου.Δεν θέλω να χάσω ούτε το μυαλό μου, ούτε τους φίλους μου. Τους αγαπώ πολύ και τους νιώθω να με αποφεύγουν, να μιλούν πίσω από την πλάτη μου και με τόση ψυχρότητα με σκοτώνει μέρα με την μέρα.Νιώθω πραγματικά πολύ κουρασμένος και χαμένος στα αδιέξοδα..
2
 
 
 
 
σχόλια
Μονο απο το γεγονος οτι καταλαβαινεις το παρανοικο των σκεψεων σου αποκλειει το γεγονος του ψυχωσικου επεισοδιου. Καθως τα ατομα αυτα ειναι απολυτως βεβαιοι οτι αυτο που σκεφτονται οντως συμβαινει και δεν μπορει τιποτα να τους αλλαξει γνωμη. Ωστοσο φαινεσαι πολυ ψυχολογικα πιεσμενος. Λες οτι θα κανονησεις να δεις τον ψυχιατρο σου. Αρα υποθετω οτι δεν κανεις καποιο ειδους ψυχοθεραπεια και απλα ακολουθεις φαρμακοθεραπεια. Τα φαρμακα ομως δεν αλλαζουν τις στρεβλες αντιληψεις και τις συγκρουσεις σου, παρα μονο καλυπτουν το προβλημα.
Το πιθανότερο είναι πως δεν έτρεχε τίποτα στην αρχή, εσύ νόμιζες πως έτρεχε κι άρχισες να φέρεσαι ψιλοπερίεργα, προκαλώντας στην ουσία τη μετέπειτα δική τους περίεργη συμπεριφορά.Το χειρότερο με τη φάση της παράνοιας ξέρεις ποιό είναι(;) Πως αδυνατείς πολλές φορές να τη διαχωρίσεις απ' τη διαίσθηση. "Κι αν δεν είναι ιδέα μου, κι αν όλο αυτό όντως συμβαίνει;". Άμα δε πέσεις μέσα 2-3 φορές, εκεί είναι που γίνεται απάλευτο. Δεν ξέρεις αν μπορείς να σε εμπιστευτείς ή όχι.Νομίζω το καλύτερο σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι να είσαι ειλικρινής. Μην το αφήνεις να σε κουμαντάρει άλλο. Πες τους τι πραγματικά συμβαίνει. Είναι αρκετά αμήχανο, το ξέρω, σε φάση "ναι, παιδιά, με πιάνουν καμιά φορά παράνοιες και νομίζω πως μιλάτε πίσω απ΄την πλάτη μου και νιώθω μια ψυχρή συμπεριφορά από μέρους σας" κλπ κλπ, αλλά είναι πολύ καλύτερο απ' το να συνεχίζεις να φθείρεις και -κυρίως- να φθείρεσαι.
Scroll to top icon