ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν ένα χρόνο χώρισα με την τότε αρραβωνιαστικιά μου που ήμασταν 5 χρόνια μαζί αλλά για μένα ήταν ότι πιο σημαντικό είχα και ένιωθα. Αυτός ο χωρισμός με κατέστρεψε, δεν είχα ξανά νιώσει τόσο μεγάλο πόνο, είχα δει και ακούσει πολλά περί χωρισμού αλλά τόσο πολύ δεν το περίμενα. Δεν είχα όρεξη να ζω (δεν είχα όμως ποτέ τάσεις αυτοκτονίας) ώσπου μια μέρα αποφάσισα να βρω παρέα, ξεκίνησα γυμναστική παρόλο που δεν την χρειαζομουν και άρχισα να κάνω ότι δεν είχα ξανά κάνει και ήθελα ενώ δεν μπορούσα πριν με αποτέλεσμα να περνάω τόσο τέλεια που δεν το πίστευα ότι ζω τόσο ευχάριστα. Ακόμα δεν μπορώ να κάνω βέβαια σχέση επειδή αισθάνομαι τόσα πολλά ακόμα για κείνη και σήμερα μαθαίνω από κείνη μας φίλη ότι 3-4 μήνες μετά τον χωρισμό μας ρώτησε την κοινή μας φίλη για ένα συγκεκριμένο παλικάρι αν είναι καλός στο κρεβάτι μιας και η φίλη μας είχε πάει στο παρελθόν μαζί του. Με πείραξε πάρα πολύ αυτό, και επειδή σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα ήθελε να προχωρήσει αλλά πως ρώτησε και την κολλητή της για αγόρι που είχε πάει η κολλητή της μαζί του αν π**αει καλά. (Αν και η κολλητή της μου λέει ότι μπορεί να το έκανε και επίτηδες) αλλά εμένα γιατί με πείραξε τόσο εκεί που είχα βρει την υγεία μου; Γιατί ξανά γύρισαν όλα τα άσχημα εκείνα αισθήματα; Τι άλλο να κάνω;