ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν έχω οικονομικά προβληματα. Εχω μια εργασία με ικανοποιητικοτατες (μην πω υψηλές και φανώ προκλητικός) απολαβές, παρά το νεαρό της ηλικίας μου (28). Όμως ότι δίνω, δίνω. Το παραδέχομαι. Αρκετά. Ειδικά όταν πάω Σαλόνικα στο κέντρο δίνω σε όποιον βρω. Συνήθως 2ευρα. (Μένω Κατερίνη.) Και δε δίνω μόνο σε επαίτες. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Ας σταθούμε στους επαίτες.Εντάξει το καταλαβαίνω το φαινόμενο. Όταν κάποιος επαίτης δει ότι δίνω σε κάποιον άλλο επαίτη λεφτά, λογικά θα σκέφτεται "Να πάω να ζητήσω κι εγώ. Αυτός δίνει. Είναι ευκαιρία." Μέχρι εδω όλα καλά. Αλλά. Όμως.Δεν μπορώ να ανεχτώ να έρχονται συγκεκριμενα σε μένα να μου ζητάνε, όταν πιο πριν δε με έχουν δει να δίνω σε κάποιον άλλον. Απο ολη την παρεα, πάντα ο εκάστοτε επαίτης από μένα θα έρθει και θα ζητήσει οβολόν. Η εξήγηση που δίνω είναι ότι έχω μαλθακή φάτσα (babyface), αγαθοβιόλικη, αθώα, βούτυρομπεμπέ ... πώς το λένε. Και μόνο από τη φάτσα με "κόβουν" για ανοιχτοχέρη ή μάλλον για κορόιδο. Και αυτό με εξοργίζει! Έλεος! Γιατί δεν αξίζω κι εγώ λίγο σεβασμό; Δηλαδή πρέπει να γίνω κι εγώ κακό παιδί για να με εκτιμήσουν; Το μισώ αυτό! Το μισώ που οι άνθρωποι εκτιμούν την αυτοπεποίθηση της μετριότητας και αγνοούν την προσφορά της ευσυνειδησίας.Μια φορά είπα κι εγώ "νισαφι πια". Έψηνα μια κοπέλα με τη γνωστή τακτική των κακών Αρσενικών (με το αλφα κεφάλαιο). Ξέρετε, αυτών των "συνουσιαζομαι και δέρνω". Πολύ φτυσιμο, η αυτοπεποίθηση στο Θεό (προσποιητή), σνομπισμο (νταξει εγώ είμαι και κανένας άλλος), κράξιμο ανθρώπων λες και εγώ είμαι ανώτερος, εξυπνάδα (αυτήν την έχω από μόνος μου δόξα τω Θεώ), κακόγουστα αστεία κατώτερου επιπέδου. Ε λοιπόν την έριξα σε δύο βδομάδες!Την είχα στο σήκω σήκω κάτσε κάτσε. Ένιωθε τρομερή ανασφάλεια ότι θα την χωρίσω ανά πάσα στιγμή, της εθετα τους δικούς μου κανόνες στη σχέση (ο Θεός να την κάνει), της έλεγα να μη μιλάει στον τάδε στο δείνα και αυτή με ακουγε, στο σεξ ήμουν πολύ βίαιος, της φώναζα όταν είχα τα νευρά μου και αυτή έκλαιγε και μετα ζητουσε συγγνώμη, ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΦΤΑΙΓΕ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΞΕΣΠΟΥΣΑ ΠΑΝΩ ΤΗΣ! ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ! Ε μην τα πολυλογω. Το τελειωσα. Σιχαθηκα τον εαυτό μου. Ούτε αυτοπεποίθηση ένιωσα ούτε τίποτα. Αυτή ήταν 3 χρόνια μικρότερη μου (εγώ 23, αυτή 20 τότε). Είχε χαμηλή αυτοπεποίθηση και έψαχνε κάποιον στιβαρό με αυτοπεποίθηση για να νιώσει ασφαλής. Αλλά την έκανα και ένιωσε σκουπίδι. Και τι κατάλαβα; Τίποτα. Ούτε και αυτη κατάλαβε τιποτα. Μετά ο επόμενος που βρήκε ήταν τα ίδια σκατα. Είμαι σε απελπισία. Δεν τα μπορώ καθόλου τα παιχνίδια εξουσίας. Θέλω ισοτιμία. Αλλά κανείς και καμιά δεν την εκτιμά. Όλες οι γυναίκες θέλουν να υποτάσσονται. Δυστυχώς έτσι είναι η φύση τους. Και οι δυναμικές έτσι είναι. Δυστυχώς. Που κάνω λάθος; Πέστε μου που;Δεν ξαναδινω σε επαιτη. Δεν ξανακάνω σχέση. Σιχαθηκα. Ζηστε και βρείτε τα μεταξύ σας οι άνθρωποι. Οι εξουσιαστές και οι εξουσιαζόμενοι. Εγώ αποχωρώ. Κουράστηκα. Πάω να βρω τον εαυτό μου. Καλό καλοκαιράκι να έχουμε!