Πέρασα μια παρόμοια κατάσταση, η οποία στην περίπτωσή μου δυστυχώς κράτησε περίπου 3 χρόνια. Μιλάμε για πανωλεθρία. Τον σκεφτόμουν μέρα-νύχτα, αυπνίες, εφιάλτες, πήρα 10 κιλά, άφησα τον εαυτό μου εντελώς. Δεν ήξερα τι να κάνω με μένα, δεν με αναγνώριζα και ένιωθα ότι η ζωή μου τελείωσε. Έκανα και 1-2 σχέσεις αυτό το διάστημα, αλλά δεν ήμουν ερωτευμένη με αποτέλεσμα να νιώθω χειρότερα. Αυτό που θέλω να σου πω είναι πως αν δεν κάνεις κάτι για να αλλάξει η κατάσταση που βιώνεις όσο είναι νωρίς, μπορεί να βυθιστείς πιο βαθιά σε αυτήν και να γίνει πιο μόνιμη η ζημιά. Σε εμένα έγινε ένα κλικ μετά από μια συζήτηση που είχα μαζί του όπου συνειδητοποίησα ότι ποτέ δεν ήταν ισότιμα τα συναισθήματά μας. Σταμάτησα επιτέλους κάθε επαφή μαζί του (πολύ βασικό), άρχισα προπονήσεις, διαιτα (με βοήθεια ειδικού) και προσπάθησα να εστιάζω στο να έχω καλή φιλική παρέα δίπλα μου και να γελάμε. Την τελευταία σχέση που δεν με γέμιζε την τελείωσα επί τόπου. Αφού έστρεψα την προσοχή μου σε εμένα, τον ξέχασα. Όχι 100% αλλά σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό. Εν ολίγοις, ζήτα βοήθεια από ειδικό αν νομίζεις ότι την χρειάζεσαι. Αλλά κόψε και επάφή και εστιάσε σε σένα. ΥΓ. Η γυμναστική βοηθάει άπειρα.
2.6.2018 | 18:52
Καταθλιψη
Απο τον Αυγουστο λογω ενος πολυ ασχημου χωρισμού (με παρατησε) περναω έντονη κατάθλιψη και νιωθω απειρη μοναξια. εχω κανει πολλα αλλα δε βρισκω λυση. κοντευει χρονος και ακομα μου λειπει ο ανθρωπος που με πληγωσε οσο κανεναε αλλος... Χρειαζομαι Βοήθεια.
3
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
