ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω σχέση με ένα παιδί , 4 χρόνια . Έχουμε περάσει πολλές όμορφες στιγμές, γενικά ευχάριστα . Με έχει στηρίξει πολλές φορές και είναι δίπλα μου σε κάθε μου πρόβλημα . Κι εγώ το ίδιο . Ωστόσο , περνάμε κι εντάσεις στις οποίες μάλιστα δε με σέβεται γιατί μιλάει αρκετά απότομα . Στο παρελθόν με έχει βρίσει .. 2 φορές σε αυτά τα 4 χρόνια . Στην καθημερινότητα είναι καλός μαζί μου , μου μιλάει γλυκά .. αλλά παράλληλα γίνεται πολύ νευρικός με πράγματα που ο μέσος άνθρωπος δεν θα νευριαζε . Παρά το ότι νιώθω πως η δίκη του συμπεριφορά δεν είναι τόσο καλή όσο θα έπρεπε .. πάντα βρίσκομαι υπό , και να κουβαλάω εγώ το μεγαλύτερο βάρος ευθύνης για όποιο πρόβλημα αυτής της σχέσης . Σκέφτομαι έντονα να τον χωρίσω και οι φίλες μου που τώρα αντιλαμβάνονται την κατάσταση , οι μισές μου λένε να το πράξω .. ενώ οι υπόλοιπες να μην παίρνω αποφάσεις πάνω στα νεύρα μου . Προβληματίζομαι παρά πολύ . Δεν ξέρω αν το άτομο αυτό αξίζει , αν του αξίζω γενικώς .. και εάν εγώ αξίζω κάτι καλύτερο . Έχω δείξει μεγάλη υπομονή και κατανόηση . Αλλά πως να τερματισεις έτσι μια σχέση 4 χρόνων ; Είναι η αγάπη και είναι και η συνήθεια που σε εμποδίζουν . Το ίδιο κι ο φόβος της μοναξιάς... δεν έχω περάσει μια μέρα της ενήλικης μου ζωής ούσα μόνη, αφού η σχέση μας ξεκίνησε στα 18 μου . Ίσως είμαι λίγο αδύναμη για να το διαχειριστώ .. και δεν ξέρω τι θα είναι καλύτερο να κάνω . Να τον χωρίσω τώρα , η να δώσω μια ευκαιρία σε αυτή τη σχέση ; Κάθε συμβουλή δεκτή