ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 8 μήνες εχω μεταναστέυσει στην βορεια Γερμανία. Εδω και αρκετο διαστημα ( το οποιο ειναι ακόμη φυσικα μικρο) αντιμετωπιζω μεγαλες δυσκολιες σε θεματα προσαρμογης και κυριως συναισθηματικης προσαρμογης... Παρότι εχω μια καλη δουλεια και αρκετο κυκλο για το διαστημα που ειμαι εξω, με κυριευει συνεχως ενα αισθημα ατελειωτης μοναξιας. Νιωθω ξενος, μονος και οτι κατι μεσα μου εχει αδειασει και δε θα καταφερω να γινω ποτε ξανα οπως πριν. Το αισθημα αυτο ειναι κατι βαθυ και πρωτογνωρο και αδυνατω να εντοπισω την ριζα του η οποια δεν θεωρω οτι ειναι επιφανειακη. Βγαινω διασκεδαζω αλλα παντα νιωθω μονος σαν να βρισκομαι στην πιο απομακρη ερημο. Ισως φταει η αποσταση απο την οικογενεια και τους παλιους φιλους. Ισως φταινε οι απιφανειακεσ ανθρωπινες σχεσεις και η ανικανοτητα να συνυπαρξουμε αληθινα με καποιον χωρις να κρυβομαστε. Δεν ξερω αν εχει να κανει με ελλειψη αληθινα ερωτικου συντροφου η αληθινων φιλων. Ειναι φορες που δεν με χωρα ο τοπος που δεν ξερω που πατω και που βρισκομαι. Ας μπορουσα να βρω την λυση σε αυτο. Επιπροσθετως καθε δυσαρεστο που θα συμβει, το οποιο μπορει να ειναι οτιδηποτε χαζο, διογκωνεται στο μυαλο μου και μου δημιουργει τρομερο αγχος και μια ανειπωτη στεναχωρια. Προσπαθω συνειδητα να το καταπολεμησω μα οι συνθηκες δεν το επιτρεπουν. Τελικα το εξωτερικο θελει γερο στομαχι και αρκετη αναισθησια.... Δεν ειναι οπως φανταζε αρχικα. Αλλα υπομονη αλλα 35 χρονια και θα βγουμε στην συνταξη