ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί είναι κακό;

Με τις youtubers που το κανουν, δεν εχω θεμα, κατανοω ότι είναι χομπι και ίσως τροπος για να βγαλεις καποια χρηματα. Στην πραγματικη ζωη ομως, μου θυμιζει το παλιο κολπο με τα χαρτομαντηλα. Η στιγμη που θα βρεθει στο κρεβατι με καποιον και θα βγει η μπογια μου φαινεται πολυ αβολη. Θεωρώ οτι ειναι πιο ερωτευσιμο το να τονιζεις απλα τα καλα σου χαρακτηριστικα απο το να προσπαθεις να δειχνεις κατι που δεν υπαρχει.

Πιο άβολη για ποιόν; :)Eίσαι πολύ γεμάτη ζωή και νειάτα για να υιοθετήσεις το μισογυνικό στερεότυπο των αγ@μητων ότι η "βαμμένη" ή "φτιαγμένη" κοπέλα "ξεγελάει" τον άντρα υποσχόμενη κάτι που δεν είναι κι επομένως φτού της και όνειδος. Σε όλο το φάσμα της ζωής μας δίνουμε εντυπώσεις που δεν τηρούνται ως εδώθησαν. Αναλαμβάνουμε δουλειά που δεν μπορούμε να φέρουμε εις πέρας παρά μόνον αν σκιστούμε στις υπερωρίες για να πάρουμε προαγωγή ή κάποιο μπόνους. Κάνουμε παιδιά ενώ ξέρουμε ότι θα σκλαβωθούμε για τα επόμενα 18 χρόνια και βάλε και είναι απολύτως βέβαιο ότι θα διαπράξουμε και λάθη. Διαβάζουμε περισσότερο απ'όσο θα εγγυόταν την ηρεμία του μυαλού μας με στόχο να πάμε ένα βήμα παραπέρα. Για τα κόλπα με τα χαρτομάντηλα μην πας μακριά. Τα σουτιέν με ενίσχυση ή τα T-shirt "σχηματισμένης κουπ" σουτιέν τι είναι δηλαδή; Δεν είναι "κόλπο"; Όταν πρωτοβγήκαν τα Wonderbra πριν κάτι αιώνες που ήμουν στην ηλικία σου είχα ψιλοεκνευριστεί. Μου "τρώγαν" το συγκριτικό μου πλεονέκτημα!Με την εμπειρία της ηλικίας κατανοώ ότι η στάση εκείνη ήταν μισογυνισμός. Ο ανταγωνισμός με το φύλο μας είναι μεγάλη πληγή και πρέπει να την αποβάλλουμε τάχιστα. Τα επιχειρήματα εναντίον των γυναικών που "κάνουν ψευτιές και ξεγελούν τους κακόμοιρους τους άντρες" προσπαθούν να πατήσουν πάνω σε ένα δικό μας χαμερπές ένστικτο. Να νιώσουμε εμείς ανώτερες έναντι της άλλης. "Να, κοίτα, εγώ δεν βάφομαι, νιώθω καλά με τη φυσική μου ομορφιά" (ή ακόμα χειρότερα "εγώ βάφομαι καλόγουστα"). Τρίχες δηλαδή.Τώρα για το άλλο που λες περί ερωτευσιμότητας είναι τεράστια συζήτηση, που ευχαρίστως να την πιάσουμε αν το θέλεις, αλλά δεν έχει την προφανή εξήγηση που θέτεις. Για να σε τσιγκλίσω και να δώσω μια πρόγευση: γιατί το βάψιμο της γκέϊσσας είναι ερωτικό;ΥΓ. Σου απάντησα σ'εκείνο που με ρώτησες περί κυριαρχικότητας/εξωστρέφειας.

Καραβαν είσαι απο τις σχολιαστριες που μου αρεσει να συζηταω. Δεν ξερω αλλα αναγνωριζω κάτι δικό μου αλλά σε πιο ώριμο. Λοιπον... Θεωρω ότι το να προσπαθεις να ακολουθεις καποιο συγκεκριμενο προτυπο ειναι ανταγωνιστικο προς τις αλλες γυναικες. Πχ "οι αντρες γουσταρουν μεγαλο στηθος, αρα ας κανουμε το δικο μας να φαινεται μεγαλυτερο για να τα βγαλουμε περα με τον ανταγωνσιμο των υπολοίπων". Αυτο μου βγαζει όλη η μανια με το φτιασίδωμα, το να γινω καλυτερη απο την αλλη. Θεωρω ότι κάθε γυναικα θα επρεπε να ανεβαζει τις γυρω τις γιατι ολες ανεξαιρετως ειμαστε ομορφες με τον τροπο μας. Καμια γυναικα δεν θα επρεπε να νιωθει λιγοτερο αρκετη γιατι δεν εχει στηθος,ουτε θα επρεπε να νιωθει οτι πρεπει να δειξει οτι εχει... Επισης σαν κοπελα που εβγαλα στηθος στα 18, ενιωθα πολυ ασχημα οταν μου ελεγαν "βαλε ενισχυση" λες και χωρις αυτο δηλαδη, δεν εισαι αρκετη, η αρκετα σεξι. Όσον αφορα τις γκεισες...Δεν ξερω αληθεια! Δεν εχω κατι με το βαψιμο παντως..Αν και βαριεμαι να ασχολουμαι τοσο..

Σ'ευχαριστώ κι ανταποδίδω, δική μου η ευχαρίστηση. Νομίζω το ίδιο λέμε από διαφορετική αφετηρία. Εσύ μιλάς για ανταγωνισμό με το φύλο μας στη βάση της συμμόρφωσης σε ένα ετεροκαθορισμένο πρότυπο (επομένως ανωτερότητα στην κούρσα δρόμου προς τον κοινό στόχο), κι εγώ για ανταγωνισμό με το φύλο μας στη βάση της αντίθεσης προς το ετεροκαθορισμένο πρότυπο ώστε να εμφανιστεί κάποια "ποιοτικιά" μέσω της απαξίωσης (και να αξιώσει επομένως ανωτερότητα για τον εαυτό της έναντι των άλλων γυναικών, των "μπογιατισμένων"). Προσωπικά βρίσκω ότι το "ποιοτικιά" (και "ποιοτικός") κατατρύχει μέρος της νεολαίας μας που καίγεται να διαχωρίσει τη θέση της απ' όσα προφανώς προβάλλουν τα media. Έχει ενσκύψει ένα κύμα συντηρητισμού (βοηθούμενου κι από την γενική αγ@μία μιας και γίνεται πολύ λιγότερο σεξ απ'ότι λέγεται γενικώς) και πάνε και κουμπώνουν οι "ποιοτικότητες" πάνω του. Θα μου επιτρέψεις μια παρέκβαση εδώ: Επειδή δεν έχω τηλεόραση, εδώ κι 6 χρόνια, παρακολουθώ με τεράστιο ενδιαφέρον αυτή την τάση, η οποία είναι μεγάλο ρεύμα, κι ενίοτε γίνεται κωμικό στην ισχυρογνωμοσύνη του ότι είναι ντε και καλά το άλλο άκρο, οπότε αν καταδικάσουμε το ένα οπωσδήποτε εξυψώνεται το άλλο. Είναι κάτι που διαβάζουμε κι εδώ μέσα συνέχεια! Εξυπακούεται ότι υπάρχουν τούμπανα με μυαλό κι αισθήματα κι επίσης υπάρχουν λέτσοι με δράμι μυαλό και σκατοψυχίαση. Οι άνθρωποι δεν είναι μονοδιάστατοι, ή έτσι ή γιουβέτσι. Ωστόσο η θεωρία των δύο άκρων ξεκινώντας από την πολιτική αλλά και τον ιουδοχριστιανισμό (την μανιχαϊστική δηλαδή θεώρηση του σύμπαντος ως φως-σκοτάδι, καλό-κακό, σώμα-πνεύμα κι επομένως σεξ-έρωτας που κολλάει στην εδώ θεματολογία) έχει διαβρώσει όλη μας την σκέψη. Είναι τρομερά δύσκολο να δούμε μια ενδιάμεση γκρι ζώνη, η οποία περιλαμβάνει άλλωστε την πλειοψηφία των συνανθρώπων μας. Τέλος παρέκβασης. Στο θέμα μας τώρα. Με βάση την εξάλλειψη επομένως του ανταγωνισμού με το φύλο μας που συζητάμε (που είναι ανούσιος επειδή ο άντρας δεν είναι τρόπαιο, όπως ούτε η γυναίκα είναι) το φτιασίδωμα είναι ένας τρόπος έκφρασης, κάποτε ένα χόμπυ, άλλοτε μια δεξιότητα προς βιοπορισμό, κι ενίοτε ένας τρόπος κοινωνικής αποδοχής για τις πιο ανασφαλείς. Ας σκεφτούμε ότι υπάρχουν και κοπέλες με σοβαρά δερματικά προβλήματα που τον στόκο τον χρειάζονται για να κυκλοφορήσουν με αυτοπεποίθηση ή ακόμη γυναίκες με θέματα εικόνας σώματος όπου οποιαδήποτε βοήθεια είναι ένα σκαλοπατάκι μακριά από τις διαταραχές και τον ψυχολόγο. Αν το μακιγιάζ βοηθάει, ε, ας βοηθήσει λοιπόν! Ποιά είμαι εγώ να κρίνω...Επομένως ανεξαρτήτως αν ασχολούμαστε προσωπικά με το φτιασίδωμα (ούτε εγώ ασχολούμαι ιδιαίτερα, όπως κι εσύ) το δικαίωμα μιας κοπέλας να κάνει ό,τι θέλει με το πρόσωπό της και το σώμα της είναι για μένα ιερό. Γι'αυτό και σχολίασα, επειδή συχνά στα social της αμφισβητείται. Τώρα για το μακιγιάζ της γκέϊσσας αλλά και γενικότερα τον ερωτισμό. Ο ερωτισμός κατά την άποψή μου (κι εν μέρει κατά την ψυχολογία) βασίζεται στην υπόσχεση και στην κατοπινή φθορά της τελειότητας. Η τιράντα που πέφτει. Η μάσκαρα που ξεβάφει. Το καλσόν που σκίζεται. Το δέρμα που μελανιάζει από το φιλί.Το παιχνίδι μεταξύ ωραιότητας και δέους (κατά τις δύο ποιότητες που ορίζει ο Καντ στην Ηθική του) είναι στη βάση του ερωτισμού. Η ποιότητα που εμπνέει δέος δίνει μια μεγαλύτερη, δυνατότερη υπόσχεση, κι επειδή το δέος είναι κοντά στον φόβο, μας κάνει να χαιρόμαστε ενδόμυχα όταν αυτό καταπίπτει ελαφρώς κι επομένως έρχεται στις διαστάσεις που μπορούμε να διαχειριστούμε ως θνητά όντα. Αυτό το αίσθημα δέους και κατόπιν ασφάλειας ενέχει αδρεναλίνη και ντοπαμίνη, λειτουργεί δηλαδή βιοχημικά στον εγκέφαλό μας. Για τον λόγο αυτό διάφοροι άντρες εντυπωσιάζονται από μια Μπελούτσι μένοντας με το στόμα ανοιχτό, αλλά την ερωτεύονται όταν είναι κλαμμένη σε κάποιον ρόλο ή δαρμένη ή οτιδήποτε ανάλογο. (κλασσικό παράδειγμα ο ρόλος της στο Μαλένα) Το μακιγιάζ της γκέϊσσας λειτουργεί λοιπόν με περίπου την ίδια αρχή. Είναι μια μάσκα εντυπωσιακή με την αντίστηξη του μαύρου (στα μάτια) και του κόκκινου (των χειλιών) πάνω σε έναν πλήρως λευκό καμβά (το πρόσωπο). Προκαλεί δέος, κάτι το μακρινό κι άπιαστο. Ωστόσο, κι αυτό είναι το στοιχείο ερωτισμού, γύρω γύρω αλλά και στον αυχένα μένει επίτηδες μια ζώνη άβαφη, στο φυσικό χρώμα του δέρματος. Το μακιγιάζ δηλαδή λειτουργεί όπως οι ζαρτιέρες στον δυτικό κόσμο, υπαινισσόμενο τη γυμνότητα και το γκρέμισμα του δέους (με την αφαίρεση του μακιγιάζ) ώστε η γυναίκα να γίνει αντικείμενο έρωτα από αντικείμενο σε βάθρο που μοιάζει αρχικώς. :)Αυτά φυσικά τα συνέλαβαν διανοητικά πολύ σοφιστικέ λαοί και πολύ προχωρημένοι στο παιχνίδι του έρωτα. Για κάτι τόσο επιφανειακό, επομένως, όσο το φτιασίδωμα υπάρχει βάθος από κάτω που ο μέσος παρατηρητής δεν γνωρίζει συνειδητά, αλλά αντιλαμβάνεται ψυχικά. Ελπίζω δεν σε έκανα να χασμουρηθείς! :D

Θεωρώ ότι υπάρχουν δύο ήδη φτιασιδώματος αυτο που κάνεις από φόβο (δηλαδη από αίσθηση ανεπάρκειας σε σχέση με τις αλλες και ανταγωνιστική διαθέση, αυτο που ανέφερες για δερματικα προβληματα και άλλες παρομοιες καταστασεις το βρισκω απολυτα σωστο παρεμπιπτοντως. ) και αυτο που κάνεις γιατι νιώθεις όμορφα και οτι φροντίζεις τον εαυτό σου. Το ενα απο το άλλο διαφερουν παρα πολυ καθως εχουν ακριβως αντιθετη βαση, το ενα την ανασφάλεια το άλλο την αυτοεκτιμηση. Προσωπικα θεωρω ότι ξεχωριζει το ενα απο το αλλο. Οχι στο ματι, αλλα διαισθητικά το νιώθεις. Αυτό για τις "ποιοτικές" δυστυχως ισχύει παρα πολύ και επεκτείνεται και σε άλλους τομείς πέρα από την εμφάνιση. Είναι άτομα που προσπαθώντας να διαφερουν στην ουσία μπλοκαρουν εντελώς την σεξουαλικοτητα τους κατα την γνωμη μου. Θα βιαστουν να κρινουν πως μιλησε μια κοπελα, πως κοιταξε , πως περπατησε (slut shaming με μια εκφραση) και ετσι μπαίνουν σε καλουπια που δεν τους αφηνουν χωρο για εκφραση ενω ταυτοχρονα νιωθουν ξεχωριστες χιονονιφαδες. Εξ ου και η αγαμιες που μαστιζουν την γενια μου... Σε οσα γραφεις για τον ερωτισμο συμφωνω, αλλα και παλι το εχω βιωσει μεχρι στιγμης λίγο διαφορετικα. Νομιζω οτι το ζουμι βρισκεται στην εννοια της ελευθεριας και της αταξιας ισως και το πως αυτη μαγνητιζει τους ανθρωπους. Η ελευθερια κινησης και εκφρασης ας πουμε... Βλέπεις μια κοπέλα να κινειται με τετοια ανεση σαν να ειναι σπιτι της, κουναει απαλα τους γοφους της, κάνει γκριματσες, απολαμβανει τον χωρο στον οποιο βρισκεται (την φυση, την ανεση μιας αναπαυτικης πολυθρονας, ενα ζεστο ροφημα...) γελαει ξεφρενα, νευριαζει, κλαίει άμα λάχει, λεει αυτο που σκεφτεται, κάνει αυτο που θελει ,σε αγγιζει, σε κοιταει στα ματια κλπ κλπ. Τι άλλο θες? Πιστευω οτι αυτο που ειπες για την ξεκαρφωτη ατελεια σε κατι που προκαλει δεος ειναι το ιδιο. Το παράταιρο γενικα ανεχει εναν ερωτισμο οπως και η αταξια. (Τωρα αυτο με την Μπελουτσι που την ερωτεύονται οταν ειναι δαρμενη, κλασσικη damsel in distress φαση... Δεν το λεω με αρνητικη χροια, είναι στανταρ κινηση. Δειχνεις σε καποιον αδυναμια -χωρις να υποκριθεις ολοι που και που νιωθουμε ετσι- και αμεσως του βγαζεις ενα προστατευτικο ενστικτο, μετα νιωθει καλα αρα ζηταει κι αλλο αυτην την θετικη αισθηση και...Τσουππ κόλλησε- βεβαια και εσυ κολλας γιατι νιωθεις οτι σε φροντιζουν και σε νοιαζονται)

Wander μου εσένα ειδικά δεν σε φοβάμαι. Οι σκέψεις σου είναι στη σωστή τους θέση. Χαίρομαι που συμφωνείς περί του μπλοκαρίσματος της σεξουαλικότητας λόγω αυτού που αναλύσαμε. Πολλή μίρλα εξαιτίας αυτού. Πράγματι η αταξία είναι μια ρωγμή στην τελειότητα κι επομένως δημιουργεί ερωτισμό. Επίσης όλα αυτά που αναφέρεις προκαλούν τις αισθήσεις και δείχνουν άτομο αισθησιακό. Το αισθησιακό άτομο φέρει φορτίο ερωτισμού θετικό κι αποτελεί από μόνο του υπόσχεση ότι θα περάσουν κι οι άλλοι καλά μαζί του. ')Και τέλος το'χεις πάνσωστα πιάσει κι ότι το "προστατευτικό" λειτουργεί ως δέλεαρ. Να'σαι καλά για το διάλογο!

Και εσύ να είσαι καλά <3