ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

η μάνα μου ειναι παντρεμενη δευτερη φορά. εγω ειμαι 20 χρονων και με τον μπαμπα μου εχω αραιες επαφες. μεχρι τα 10 περιπου ζουσα μονη με τη μητερα μου ωσπου παντρευτηκε. με τον πατριο μου ολα καλα..δεν εχω καποιο προβλημα αλλα ουτε ειμαστε και δεμενοι. εγω επειδη ειμαι κλειστος χαρακτηρας δεν μιλαω πολυ με αποτελεσμα αυτος να κανει παραπονα στη μανα μου για μενα κατι που ειχε ως συνεπεια εγω να τσακωνομαι συνεχεια μαζι της για αυτο το λογο. μεχρι πριν 2-3 χρονια δεν υπηρχε καποιο ιδιαιτερο προβλημα. βεβαια και γω με τη μανα μου δεν ειχα και καποιο ιδιαιτερο δεσιμο οπως συνηθηζεται να εχει μια μανα με την κορης της.. τωρα η κατάσταση ειναι απελπιστική και νιώθω τρομερή καταπίεση στο σπίτι. οτι και να κάνω τους ενοχλει.. δεν ειμαι απο τα ατομα που ζηταω κατι ουτε προβληματα δημιουργω ουτε τπτ. απλά επειδη ειμαι κλειστος χαρακτηρας δεν προσεγγιζω τους αλλους ουτε μιλαω πολυ κλπ. και αυτος κανει συνεχεια παραπονα στη μανα μου γι αυτο. η αλήθεια ειναι πως δεν με νοιάζει κιολας αυτός. απλά ηταν επιλογή της μάνας μου. Εγώ γιατί πρέπει να καταπιέζομαι γιατί αυτός περιμένει μια άλλη συμπεριφορά απο μένα ; δεν μπορώ να ειμαι ο εαυτός μου στο σπίτι μου. και δεν ειναι οτι με την μάνα μου εχω καμια τρομερη σχεση και αυτου δεν του δινω σημασια απλα ετσι ειμαι. Υστερα νευριαζω με την μανα μου περισσοτερο απο οτι με τον πατριο μου (που θα μπορουσε να μου τα ελεγε κατευθειαν σε εμενα και δε θα με εβαζε να τσακωνομαι μαζι της), γιατι δεν με υποστηριζει,, ενω με ξερει πως ειμαι ή μαλλον νομιζα οτι με ηξερε τα βάζει και αυτη μαζί μου. δεν αντέχω άλλο την ολη κατάσταση πείτε μου αν ειμαι κάπου λάθος; νιώθω τρομερή καταπίεση και οτι δεν έχω κάποιον δικό μου άνθρωπο. η μάνα μου υποστηρίζει αυτόν και τσακώνεται συνέχεια μαζί μου, ο κανονικός μου πατέρας δεν νοιάστηκε ποτέ για μένα και δεν έχω σχεδόν καθόλου επαφές μαζί του ......εχω προσπαθησει απειρες φορες να της εξηγησω το πως νιωθω η αν εχω κατι να της το πω και παντα καταληγουμε να μαλωνουμε γιατι δεν δεχεται την αποψη μου