ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.6.2018 | 19:04

Μπερδεμα

Είμαστε φίλοι 9 χρόνια,ίσως και παραπάνω, από έφηβοι.Καθε φορά που είχε γκόμενο εξαφανιζόταν αλλά έχουμε ζήσει δυνατές στιγμές και αξέχαστες.Πριν 2,5 χρόνια έγινε κάτι μεταξύ μας που δεν το πίεσα ποτέ.Εφυγα για εξωτερικό και σκεφτόταν την σχέση μεταξύ μας,γιατί μιλάγαμε συνεχώς.Μετα από λίγο άλλαξε, και ενα βράδυ έστειλα μήνυμα πιωμενος και πήρα απάντηση ότι αυτό που θέλει είναι να με έχει στην ζωή της γενικα.Βρεθηκαμε ύστερα από 9 μήνες και ξαναέγινε κάτι όμως πολύ χλιαρό ενώ εκείνη την περίοδο έκανε καινούρια σχέση.Σημειωτεο ότι ζούσαμε μακριά και βρισκόμασταν μόνο σε διακοπες.Απο τότε η σχέση μας χαλασε,δεν ήμασταν με τίποτα όπως πριν,εγώ δεν είχα τον εγωισμό να την διεκδικήσω.Μιλουσαμε αραιά και πού από το καθημερινα,αυτή έκανε περισσότερες προσπάθειες επαφής αλλά εγώ δεν ένιωθα καλά.Το θέμα είναι ότι δεν καταλάβαινα την αλλαγή γιατί πάντα πιστευα ότι χρειαζόταν μόνο λίγο για να γίνουμε όπως πριν. Βρέθηκα στην δυσκολότερη φάση της ζωής μου και άρχισε να μου στέλνει πιο συχνά. Σε κάποιο σημείο και ενώ εγώ φέρθηκα με πολύ άσχημο τρόπο σε κοινή μας φίλη για μια προδοσία που με πλήγωσε άσχημα, εξαφανίστηκε.(Σε όλο αυτό όμως είχε και αυτή ανάμιξη αλλά όχι αμεση). Και ενώ εγώ πέρναγα πολύ δύσκολα.Βρεθηκαμε στην ίδια πόλη μετά από έναν χρόνο και όταν την είδα δεν της μίλησα.Ζητησα να βρεθούμε για να ζητήσω εξηγήσεις και να πω ότι είχα να πω.Και μόνο που έκανα εγώ την πρώτη κίνηση με πλήγωσε.Μου ειπε ότι δεν ήξερε ότι θα πληγωνόμουν τόσο,ότι πνίγομαι μέσα μου,ότι δεν ήξερε πόσο σημαντική είναι για μένα και πόσο την αγαπάω, και πως η συμπεριφορά απέναντι στην φίλη της δεν της άξιζε και γι'αυτό εξαφανίστηκε.Μου είπε επίσης πως δεν ξέρει αν πρέπει να της μιλάω μετά από αυτό που εκανε.Ομως επίσης είπε μέσα σε όλα τα σκληρά που άκουσα,πως θα είναι δίπλα μου και μένει να το δείξει και πως θα μείνει για μένα και όχι για άλλο λόγο.Τωρα εγώ αναρωτιέμαι δύο πράγματα.Ειναι σωστό να συγχωρέσω έναν άνθρωπο που ξέρω από παιδί και με άφησε στα πολύ δυσκολα; Και επειδή εμένα μέσα μου με καίει να είμαι μαζί της και τώρα θα μένουμε πλέον κοντά αξίζει να κάνω κίνηση ενώ φοβάμαι να τα χάσω όλα και φοβάμαι επίσης να την εμπιστευθω;
1
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon