Ειλικρινά απορώ ποιο είναι το πρόβλημά σου, γιατί από την εξομολόγηση αναφέρεις τρία:- Δεν την πολυγουστάρεις.- Είναι οικονομικά ασύμφορη η απόσταση.- Η ''κοινωνική πίεση'' σου λέει: ''πήδα ό,τι βρίσκεις''.
29.6.2018 | 21:50
Ενα τεραστιο βαρος....
Κατεβηκα απο αθηνα θεσσαλονικη για να την γνωρισω. Πριν απο αυτο μιλουσαμε ενα 4ωρο την μερα στανταρ, και ομολογω πως το δεσιμο που ενιωθα ηταν μεγαλο. Οταν βγηκαμε ομως και μετα δε ξερω, κατι με χαλασε. Δε μπορεσα να νιωσω οπως περιμενα οσο και να προσπαθουσα. Και την εβλεπα να δενεται ολο και πιο πολυ μαζι μου. Μισουσα τον εαυτο μου που δε μπορουσα να νιωσω ετσι. Ειναι και γαμω τα παιδια ρε γαμωτο! Και οντως δεθηκα μαζι της, αλλα δε ξερω πως. Η αληθεια ειναι οτι ημουν πολυ μοναχικος σαν ανθρωπος, οποτε ηταν μια προσθηκη που εσπασε την ρουτινα μου. Δε νιωθω ομως οπως αυτη, και σκεφτομαι την ωρα που θα την πληγωσω, και με μισω! δε το αξιζει...δε ξερω τι σκατα νιωθω, ειναι σπανιο κοριτσι και αξιζει, αλλα η πιεση που νιωθω πραγματικα μου σπαει τα κοκαλα. Η δεσμευση, και η υπόνοια οτι την κοροιδευω και παιζω μαζι της. με σκοτωνει....Την θελω μεσα στη ζωη μου, αλλα οπως και να χει το αθηνα θεσσαλονικη για φοιτητες ειναι ασυμφορο και αδυνατο. Και επιπλεον ολοι να σου λενε οτι σε αυτην την ηλικια πρεπει να πας με γυναικες και να συλλεξεις εμπειριες...Ποση πιεση...κοινωνικη πιεση....Δε ξερω τι να της πω. Δε ξερω πως νιωθω. Δε ξερω τι θελω....Ομολογω πως υπηρξε ενα σκίρτημα, την ποθησα αυτο το νιωθω. Αλλα δε ξερω...Αν οντως ενιωθα πολλα ρε παιδι μου δε θα το καταλαβαινα?.....οποιαδηποτε γνωμη ευπροσδεκτη..
1
