ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 3 μέρες βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων. 17.632 μόρια.Είμαι ΥΠΕΡικανοποιημένη με την επίδοση αυτή. Όχι μόνο γιατί είναι ένας καλός βαθμός, αλλά και διότι είναι μια επιτυχία που στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι δικό μου έργο. Και το λέω αυτό διότι έκανα μόνο 4 ώρες ιδιαίτερα ( 2ώρες άγνωστο και 2ώρες λατινικά) λόγω της περιορισμένης οικονομικής δυνατότητας της οικογένειάς μου. Αρχικά για να λέμε και την αλήθεια, το προηγούμενο καλοκαίρι, δεν διάβασα, επειδή δεν υπήρχε και κάποιος να με πιέσει, να με κινητοποιήσει αρκετά όμως-γιατί το να αρχίσεις να μαθαίνεις ένα βιβλίο παπαγαλία δεν είναι και εύκολο πράγμα-. Άλλη μιαν αλήθεια είναι επίσης ότι θέματα έκθεσης δεν διάβασα ΚΑΘΟΛΟΥ. Την στιγμή που τα άλλα παιδιά στο φροντιστήριο έγραφαν κάθε 'βδομάδα και διαφορετικού θέματος έκθεση, έγω όλο το χρόνο να είχα γράψει 2 και αυτές στο σχολείο την ώρα διαγωνίσματος στο μάθημα της Έκθεσης. Ακόμη, από την αρχή εως στο τέλος της σχολικής χρονιάς, ήταν πραγματικά αμέτρητες φορές που τα παράτησα, λόγω της γενικότερης δυσκολίας στην προσήλωση στο μάθημα της ιστορίας που απαιτεί την καθαρή παπαγαλία 100+ σελίδων, της "απομόνωσης" εξαιτίας του ότι έβλεπα τα άλλα παιδιά να πηγαίνουν φροντιστήρια και να δείχνουν οργανωμένα και σωστά στο διάβασμα τους, αλλά και της γενικότερης απαισιοδοξίας από την οποία διακατέχεται ο χαρακτήρας μου.Εβδομάδες...μέρες..να πάνε χαμένες, να μην έχω ανοίξει βιβλίο, να ψάχνω για ιδιωτικές, να λέω ακόμη και ότι θα δώσω τον άλλο χρόνο. Γένικα όλος ο χρόνος έτσι πήγαινε, ώσπου τα Χριστούγεννα πιέστηκα να κάτσω μόνη μου, με το ζόρι. Διάβασα, μπήκα αρκετά στο κλίμα, αλλά και πάλι υπήρχαν μέρες που δεν έκανα απολύτως τίποτα. Όταν δεν διάβαζα όμως με έπιαναν τύψεις, πάντα τα ξαναέπιανα..τελείως δεν τα άφησα ΠΟΤΕ. Τους τελευταίους δύο μήνες, επειδή πλησίαζαν οι Πανελλήνιες, έκατσα και διάβαζα. Προσπαθούσα κάθε μέρα να κάθομαι όσο μπορώ. 4-5 ώρες με χιλιάδες διαλείμματα γιατί προσπαθούσα να ξεφύγω. Τέλος πάντων φτάνουν οι μέρες. Άγχος όχι και τόσο πολύ όπως συνήθως περιγράφεται. Εξάλλου όταν είσαι φύσει απαισιόδοξη και ξέρεις ότι υπάρχουν και εναλλακτικές..χαλαρά. Από κάθε μάθημα που έβγαινα δεν μιλούσα και πολύ. Οι περισσότεροι σχολίαζαν τα θέματα και χαιρόντουσαν. Είχα σχηματίσει βέβαια κάποια άποψη και υπολόγιζα τα μόρια ότι θα'ταν το πολύ, στην καλύτερη 14.000-15.700 μόρια. Όλες οι φιλενάδες με υψηλούς στόχους (Ψυχολόγων ΣΣΑΣ κτλ), και εγώ...με ό,τι μου δινόταν. Φτάνει λοιπόν η μέρα..Παρασκεύη. Πάω στο σχολείο, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ από τον "αναβρασμό" που επικρατούσε, προσπαθώ να βρω τον κωδικό μου σε κάθε μάθημα. Κοιτάω τον βαθμό Αρχαία 18.3, δεν το πολυπίστεψα να πω την αλήθεια. Κοιτάω και τα άλλα μαθήματα κτλ κτλ.. 3 φορές τα κοίταξα. Έβαζα και το δάχτυλο μου μπας και βλέπω τους βαθμούς κάποιου άλλου. Μ'αυτά και μ'αυτά, 17.632 μόρια..δεν το έχω συνειδητοποιήσει καλά-καλά.Όσον αφορά τις συμμαθήτριές μου,που ναι ζήλευα και που πήγαιναν φροντιστήριο, δεν τα πήγαν καθόλου μα καθόλου καλά σε σχέση με το διάβασμα που έριξαν και τις αισιόδοξες προσδοκίες τους. Έγραψα τον καλύτερο βαθμό στην θεωρητική κατεύθυνση του σχολείου μου και, ίσως φαίνεται υπερβολικό, αλλά ναι, είμαι υπερήφανη για τον εαυτό μου.*Να σημειωθεί ό,τι είχα βάσεις στα Αρχαία από τις προηγούμενες χρονιές, δηλαδή δεν ήμουν τελείως εκτός.Ό,τι έγραψα παραπάνω είναι μια πραγματική αλήθεια χωρίς σάλτσες και υπερβολές. Και το γράφω αυτό εδώ για τους εξής λόγους:-Κάντε ό,τι μπορείτε με αυτά που έχετε.- ΜΗΝ τα παρατήσετε ποτέ.- Όλα είναι εφικτά. ( μπορεί να υπάρχουν και εξαιρέσεις, ναι)- Πιστέψτε στις δυνατότητές σας.- ΠΟΤΕ δεν είναι αργά- Τις αρνητικές σκέψεις που περνάνε από το μυαλό σας, να τις κάνετε κίνητρα για να τις μετατρέψετε σε θετικές.