ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απίστευτη τύχη. Ή ατυχία καλύτερα. Έχει ένα χρόνο που γύρισα πίσω στην πατρίδα και έλειπα από εδώ πολλά χρόνια. Δεκαετία και βάλε. Δεν έβγαινα συχνά λόγω δουλειάς. Αλλά τέλος πάντων τώρα επειδή χαλάρωσα και ξανά επέστρεψαν παλιόφιλοι άρχισα να βγαίνω ξανά πιο συχνά. Σε μια από τις βραδινές εξόδους γνώρισα μια μικρούλα που κάναμε καλό μουχαμπέτι αλλά μέχρι εκεί. Πριν λίγο καιρό όμως άρχισε να μου κάνει πιο στενό μαρκάρισμα και επειδή φάνηκε να έφαγε σκάλωμα αλλά τελικά έφαγα και εγώ τελικά το προχωρήσαμε. Όταν τελειώσαμε μου ζήτησε να με προσθέσει στο facebook και όταν είδα το επίθετο της κοκκάλωσα. Είναι ξαδέρφη μου! Εκείνη τη στιγμή έφαγα χοντρό κρύωμα αλλά τελικά της είπα ότι ο πατέρας της είναι θείος μου και επειδή δεν είχαμε ιδιαίτερες σχέσεις δεν έτυχε μα την γνωρίσω ποτέ.Το θέμα είναι ότι ενώ νιώθω και εγώ πολλά πράγματα για αυτήν η λογική δεν με αφήνει να κάνω οτιδήποτε και της ζήτησα να το διακόψουμε αυτό επειδή μπορεί να μας φέρει σε άσχημες καταστάσεις. Ειδικά σε μικρή πόλη θα μας βγει το όνομα και δεν είναι να παίζεις με αυτά. Αυτή επιμένει να βρεθούμε αλλά εγώ δεν θέλω για κανέναν λόγο επειδή και θα γουστάρουμε περισσότερο ο ένας τον άλλο και δε θα περιοριστούμε σε συζητήσεις που δεν έχουν νόημα άλλωστε. Δεν μπορώ να πω ότι μετάνιωσα για ότι έγινε επειδή δεν το κάναμε επίτηδες ούτε ήξερα οτι αυτή ήταν ξαδέρφη μου. Εκ των υστέρων όμως θέλω να το σταματήσουμε επειδή σε μια μικρή πόλη δρν είναι σωστό. Αν ήμασταν σε μεγαλύτερη πόλη ίσως και να μην με ένοιαζε τόσο.Ρε τα σόγια μου μέσα. 7 αδέρφια, 14 παιδιά, παραπάνω από 30 εγγόνια και όλα αυτά είναι ξαδέρφια μου. Που να τα ξέρω όλα αυτά ειδικά όταν με ορισμένους θείους και θείες δεν έχουμε σχέσεις;