ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλοι εσείς οι σωστοί και ηθικοί αφηστε με στην ησυχία μου. Ναι , μόλις χώρισα και ναι σκέφτομαι και ισως εχω βρει τον επόμενο. Ούτε δίπορτο το έπαιξα, ούτε ψέματα είπα σε κανέναν, ούτε πλήγωσα τον πρωην του. Εγω τον χωρισα πρακτικά, αλλά αυτός επι της ουσίας με είχε χωρίσει καιρό και καιρό πριν. Νοιαστηκε; Ένιωθε έρωτα; Σεβαστηκε εμενα και αυτο που ειχαμε για να το αφησει αφου δεν τον εξεφραζε; Οχι. Ήταν ο πρώτος μου έρωτας και μου φαινόταν πολυ΄δυσκολο να φυγω. Εεε ανθρωπος είμαι και εγω με τα κενά σ'αγαπω και σε θελω που ακουγα ξενερωσα. Πλέον δεν τον θέλω και πασχίζει να με κρατησει κάνοντας επίκληση στο συναισθημα, όπως εκανε καθε φορα που εκανα να φυγω. Δεν νιωθω ούτε ελξη, ουτε θυμο, ουτε θλιψη πια, ειναι σαν να βλεπω εναν αγνωστο και το ατομο που ερωτευτηκα να ειναι καποιο αλλο. Μέσα μου εχει τελειωσει εδω και 2-3 μήνες, εκλαψα, θρηνησα ,παμε για αλλα (άλλους) τωρα. Την κριτικη σας στο βρακι σας.