ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
3.8.2018 | 19:02

Όταν ξαφνικά όλα αλλάζουν...

Στην αρχή, δεν έδειχνα κανένα ενδιαφέρον για ρομαντισμούς, σχέσεις, φλερτ, ούτε καν απλό σεξ. Είχα άλλες προτεραιότητες και είχα εστιάσει τόσο πολύ σε αυτές που είχα βάλει την προσωπική μου ζωή στην άκρη. Οι φίλοι μου, όλοι με θεωρούσαν ασέξουαλ... Μερικές στιγμές το πίστευα και εγώ, μερικές όχι. Ώσπου, ήρθε και για μένα αυτή η στιγμή που οι στόχοι μου άλλαξαν, και κάτι απλά ένιωθα να μου λείπει... ένα αίσθημα που όλο και μεγάλωνε.Πολλές φορές ήρθε μόνο του, άντρες με φλέρταραν, ευγενικά ή μη. Όμως φοβόμουν πολύ, ένιωθα ότι κάτι είναι λάθος. Οι παρέες μου μου έλεγαν να βγω επιτέλους από τα comfort zones που κλειδωνόμουν και να δοκιμάσω κάτι μαζί τους. Ή να δοκιμάσω εγώ κάτι με κάποιον που άρεσε σε εμένα και μόνο. Το δοκίμασα, έπνιξα το αίσθημα ότι αυτό είναι λάθος, και για λίγο καιρό, ένιωθα ωραία. Όταν όμως άρχισε «ο άλλος» να με πιέζει για περισσότερα, δεν άντεχα να νιώθω το «λάθος» και διέκοψα.Και εκεί, ξαφνικά... βρήκα τον εαυτό μου να νιώθει άγχος, φόβο, αλλά και ενθουσιασμό, προσμονή, απέναντι σε ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο. Δεν ήξερα πολλά, ήξερα μόνο ότι με έλκυε η αισιοδοξία, ο τρόπος που αντιμετώπιζε τα πράγματα, το γεγονός ότι δεν έκρινε και δεν είχε κόμπλεξ με κανέναν. Μία μέρα, μου εκμυστηρεύτηκε ότι έβλεπε ερωτικά άτομα και των 2 φύλων. Ήταν γυναίκα. Και εκεί, ένιωσα ξαφνικά μια ανακούφιση; Κάτι περίεργο. Ένιωσα ότι ήθελα να πω ακριβώς το ίδιο. Ήθελα να κάνω κάτι! Και όχι... Δεν μου φαινόταν λάθος. Αυτό το σύνηθες αίσθημα δεν υπήρχε εκεί!Ωστόσο, δεν μπόρεσα να μιλήσω ποτέ, καθώς στη συζήτηση βρέθηκε ένας κοινός γνωστός. Και από τότε, δεν έχω μπορέσει να μιλήσω σε αυτό το άτομο, δεν έχω καταφέρει να λύσω αυτό το περίεργο συναίσθημα που ένιωσα εκείνη τη στιγμή... και νιώθω απλά φόβο, και σύγχυση. Άλλαξε η ζωή μου ξαφνικά; Πρέπει να μιλήσω γι αυτό; Ποιος φίλος/η θα το αποδεχτεί και θα με βοηθήσει πραγματικά να βρω μια άκρη; Να αναζητήσω ξανά επαφή με αυτό το άτομο που άλλαξε τα πάντα για μένα...; Χαμένες ευκαιρίες, αναπάντητα ερωτήματα, που το μόνο που ελπίζω να οδηγήσουν σε μία λύση...
1
 
 
 
 
σχόλια
Οι φιλοι σου αν ειναι φιλοι σου γιατι να μην δεχθουν την επιλογη σου; Αφου εκει αισθανεσαι καλα,εκει και να επιμενεις..δωσε μια ευκαιρια σε αυτη τη πτυχη του εαυτου σου και αγαπα εσυ πρωτα τον εαυτο σου..μιλησε της..
Scroll to top icon