ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.8.2018 | 18:08

Δουλειά

Πέρυσι τέτοια εποχή είχα πιάσει την πρώτη μου δουλειά σε μία καφετέρια σερβιτόρος,"δοκιμαστικά" μιας και δεν είχα καμία προϋπηρεσία.Κάθησα τρεις μέρες,μετά με έδιωξε κατά κάποιο τρόπο ο ιδιοκτήτης όχι επειδή έκανα κάτι κακό αλλά ήθελε κάποιον έμπειρο με προϋπηρεσία.Εγώ ήμουν σχετικά "αργός" αλλά τι κάνουμε πρώτη φορά έπιανα δίσκο στα χέρια μου.Εμένα με πήρε μόνο και μόνο επειδή του το ζήτησε ο πατέρας μου που είναι γνωστοί και ήθελε να βγάλει την "υποχρέωση".Το θέμα είναι ότι αυτές τις τρεις μέρες και ενώ προσπαθούσα να μάθω λίγο καλύτερα τη δουλειά είχα μία σερβιτόρα-"συνάδελφο" του μαγαζιού η οποία όχι μόνο δε βοηθούσε αλλά με ξεφτίλιζε μπροστά στον κόσμο με το παραμικρό λάθος που έκανα (δε θα μπω σε λεπτομέριες..).Όλο αυτό με έρηξε πολύ ψυχολογικά..Γενικά είμαι άτομο με χαμηλή αυτοεκτίμηση,δεν πατάω γέρα στα πόδια μου και κάθε φορά που μπαίνω σε καινουργιες καταστάσεις (όπως αυτό με τη δουλειά) είμαι αρκετά σφιγμένος και χωρίς πολύ θάρρος και αυτό φαίνεται και στους υπόλοιπους.Αργότερα βέβαια όταν συνηθήσω το περιβάλλον είμαι αρκετά καλύτερα..Φέτος δεν έχω κάνει κάποια προσπάθεια να βρω κάτι έστω και προσωρινό γιατί κατάλαβα ότι δεν είμαι έτοιμος κατά κάποιο τρόπο.Θέλω πρώτα να τα βρω με τον εαυτό μου και να αποκτήσω αυτοπεποίθηση και μετά να μπω και στο τρυπάκι της δουλειάς.Οι γονείς μου οι οποίοι εννοείται δε ξέρουν τίποτα απ'ολα αυτά με ωθούν στο να βρω κάποια δουλειά έστω και με μερική απασχόληση αλλά εγώ βρίσκω δικαιολογίες,ότι θέλω να τελειώσω τη σχολή πρώτα και μετά,ότι ψάχνω αλλά δε βρίσκω κάτι κλπ.Μια χαρά τα βγάζουμε πέρα και χωρίς να δουλεύω αλλά μου το λένε κυρίως για να αρχίσω να βγάζω ένα χαρτζιλίκι,να δω πως βγαίνουν τα λεφτά (να σημειώσω ότι ο πατέρας μου δουλεύει απο τα 16 και γι αυτό είναι αυτής της νοοτροπίας.υπήρχε αναγκη βεβαια..).Τι μου προτείνεται να κάνω;;Να βρω δουλειά και να το παλέψω ή να ασχοληθώ να καλυτερέψω τον εαυτό μου ώστε να είμαι δυνατός να αντιμετωπίσω τέτοιες καταστάσεις στο μέλλον;Α 21
4
 
 
 
 
σχόλια
Κατ'αρχάς, πες στους δικούς σου όλη την αλήθεια, και για το περιστατικό με τη δουλειά στο σερβίρισμα και για τα άγχη και την κακή σου ψυχολογία.Είναι σημαντικό να γνωρίζουν και να καταλάβουν τι σου συμβαίνει και για να σε βοηθήσουν, αλλά και για να μη νομίσουν ότι δεν ψάχνεις λόγω τεμπελιάς.Αφού μάλιστα λες ότι ο πατέρας σου μεγάλωσε δουλεύοντας από πολύ νωρίς, θα έχει σημασία γι'αυτόν η νοοτροπία απέναντι στη δουλειά.Μετά από αυτό, θα μπορέσεις να είσαι πιο άνετος, πιστεύω θα σου έχει φύγει ένα βάρος και θα έχεις το χρόνο και την άνεση να ψάξεις ένα εργασιακό περιβάλλον που σου ταιριάζει.Έχοντας δουλέψει από τα 18, έχω να σου πω σύμφωνα με την εμπειρία μου, ότι η δουλειά από νωρίς κάνει καλό σε πολλά μέτωπα:1) Στην εξέλιξή σου όχι μόνο επαγγελματικά, αλλά ως χαρακτήρα και σε γνώσεις. Αποκτάς εμπειρία στο να διαχειρίζεσαι καθημερινές καταστάσεις, να επικοινωνείς σωστά με κόσμο σε διάφορες περιπτώσεις και μαθαίνεις κάθε είδους νέα πράγματα.2) Λόγω αυτών, βοηθάει στην αυτοπεποίθησή σου. Άλλος ένας παράγοντας που ανεβάζει την αυτοπεποίθηση και την πίστη στον εαυτό σου είναι το γεγονός ότι τα χρήματα και οποιαδήποτε αναγνώριση τα κερδίζεις εσύ με το σπαθί σου.3) Πρακτικά, στο βιογραφικό, καθώς αρχίζεις να αποκτάς εμπειρία.Φυσικά, όλα αυτά σε περιβάλλοντα που είναι από σχετικά νορμάλ, έως κάλα/πολύ καλά. Αλλά εσύ μην απογοητευτείς αν δε βρεις το τέλειο. Αρκεί να υπάρχει σωστή ανθρώπινη αντιμετώπιση και σε ό,τι αφορά τα άλλα θα δεις τι σου ταιριάζει.Εύχομαι καλή επιτυχία, δύναμη και καλή τύχη!
Δυστυχώς τέτοιες συμπεριφορές από τον "παλιό" στην δουλειά υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν για καιρό ακόμη.Κυρίως αν ο παλιός είναι κολλημένος στο ίδιο πόστο για χρόνια και βλέπει ότι εσύ απλά περνάς από εκεί στην πορεία σου για κάτι καλύτερο.Το να ξεκινήσεις να δουλεύεις από νεαρή ηλικία (χωρίς να προκαλεί πρόβλημα στα μαθήματα σου) νομίζω ότι είναι καλό μια που βοηθά στην κοινωνικοποίηση σου και στην πορεία σου για οικονομική ανεξαρτησία.Το όποια λάθη σε μικρή ηλικία συγχωρούνται ευκολότερα οπότε θα συνηθίσεις και εσύ τα τις αντιδράσεις που προκαλούν.Πάντως αν και δουλεύω από τα 14 πότε δεν θα το χρησιμοποιούσα σαν επιχείρημα για να πείσω το παιδί μου να πάει να δουλέψει.https://www.youtube.com/watch?v=iMewtlmkV6c
Α! και πες το στον πατερα σου ολο αυτο ζητησε του βοηθεια. Οχι μονο θα ερθετε κοντα αλλα θα σε βοηθησει πολυ να μαθεις τα κατατοπια απο εναν ανθρωπο που δουλευει απο τοσο μικρος. Ετσι εκανα και γω. δεν το σκεφτηκα ποτε σα ντροπη οποτε ειχα θεματα με τις διαφορες δουλειες που εκανα ΠΑΝΤΑ οποτε γινοταν κατι τετοιο που με εριχνε ψυχολογικα ΠΑΝΤΑ το συζητουσα μαζι του (Αυτος δουλευει απο τα 15 του ιδια φαση με τον πατερα σου). Ολα αυτα που εμαθα και μαθαινω απο εκεινον με εχουν κανει καλυτερο ανθρωπο , και μαζι του εχω την καλητερη "φιλια" του κοσμου
Κοιτα ο τυπος ειναι λαλακας διοτι δεν κοιταξε καν αν μεσα απο την "υποχρεωση" μπορει να βρει εναν καλο υπαλληλο κοινως δεν σου εδωσε μια ευκαρια να αποδειξεις την αξια σου και αυτο σε πληγωσε. Μου εχει συμβει και εκλαψα πολυ επεσα ψυχολογικα και πανικοβληθηκα οτι δεν θα πιασω ποτε δουλεια. Φυσικα τιποτα απο ολα αυτα δεν συνεβει , ειχα ωστοσο καποιες αναποδιες σε διαφορες δουλειες αλλα δεν το εβαλα κατω. Πλεον εχω την δικη μου δουλεια. Να ξερεις οτι η αγορα εργασιας ειναι αρενα και μην παρεξηγεις την κοπελα που δουλευε μαζι σου απλως τον κ@@ της εξασφαλιζε. Δεν υπαρχουν συμμαχιες και φιλιες και οικτος στην αγορα εργασιας. Δεν λεω να γινεις ρουφιανος και χαφιες σε καμια περιπτωση αλλα δεν θα αφηνεις κανεναν να σου περνει τον αερα. Ξερεις τι θα εκανα στην θεση σου; θα την επιανα με αγριαδα και θα της θυμιζα την πρωτη φορα που επιασε δουλεια , οταν ηταν απειρη και δεν ηξερε την τιφλα της. Τωρα θα μου πεις που ξερεις εσυ πως ηταν... υπαρχει μια εννοια που λεγεται μπλοφα. Μονο και μονο με την "επιθεση" σου θα την εβαζες στην θεση της γιατι δεν θα το περιμενε. Μετα θα της ελεγα οτι απο την στιγμη που δεν εχει διαθεση να σε βοηθησει να μαθεις την δουλεια να σε αφησει στην ησυχια σου , και να σου δειξει μονο τι πρεπει να κανεις (εχει υποχρεωση εφοσον το αφεντικο της το ζητησε). Απλα αυτο που πρεπει να καταλαβεις ειναι οτι ησουν υποθεση τελιωμενη απο την αρχη. ΔΕΝ ηθελε να σε προσλαβει οσο καλη θεληση και να ειχες να μαθεις γιατι ΔΕΝ θελει να ρισκαρει να παρει ατομο χωρις προυπηρεσια για τους δικους του λογους. ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ ΓΙ ΑΥΤΟ! Μου θυμιζεις πολυ τον εαυτο μου και μακαρι να μπορουσα να σου πω σε τι δουλεια ειμαι και τι βγαζω καθε μηνα. Κρατα αυτα που σου γραφω για την επομενη δουλεια σου και μην κοιτας πισω σου. Παντα να κοιτας ΜΠΡΟΣΤΑ! Εγινε τελειωσε και με το να το τριγυριζεις στο κεφαλι σου δεν θα αλλαξει ΤΙΠΟΤΑ.Με το να το ξεχασεις ανοιγεις πορτες και ευκαιριες

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon