ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εμ,γεια σε ολους! Ειναι ολοκληρη ιστορια μα ειναι ενα αρκετα σοβαρο θεμα για μενα και χρειαζομαι αμεσα βοηθεια,read it pleaseee :-) Ειμαι ενα κοριτσι 17 ετων που για ενα χρονικο διαστημα πανω απο 4 μηνες σιγουρα (δεν θυμαμαι ακριβως ποτε αρχισα),κατα καιρους πληγωνα τον εαυτο μου,το σωμα μου με κοφτερα αντικειμενα (δεν λεω τι,γιατι θα γινει ακομα πιο ενοχλητικο αυτο το κειμενο για καποιους).Δεν ηταν συνεχομενο,ελεγα "δεν θα το ξανα κανω,δεν θα το ξανακανω"μα μετα απο καποιες μερες που αργοτερα εγιναν εβδομαδες και μηνες,κοβομουν ξανα.Πια εχει 3 μηνες περιπου απο την τελευταια και πολυ ασχημη φορα που κοπηκα,οπου μου αφησε και ενα πολυ χαλια σημαδι. Και εδω ειμαστε...μου εμεινε σημαδι αλλα οχι μονο ενα.Εχω μικρα σημαδια στους ωμους,στα χερια (σχεδον αορατα πλεον),στην κοιλια μου δυο εμειναν αλλα τα χειροτερα και πιο προσφατα τα εχω στα ποδια (στα μπουτια βασικα).Δεν ξερω αν θα εξαφανιστουν οπως τα αλλα με τον χρονο,αν και ειναι πιο ασχημα αυτα,μα το θεμα ειναι πως σε λιγοτερο απο μηνα θα παω διακοπες με τους γονεις μου,οι οπιοι ιδεα δεν εχουν για αυτο και δεν ξερω πως να τους αντιμετωπισω...Ολο αυτο το διαστημα το μονο ατομο που ηξερε για αυτο ή μαλλον που ηξερε πως το συνεχιζω (γιατι για την πρωτη φορα που κοπηκα το γνωριζε και μια φιλη μου)ειναι το αγορι μου (το εξ'αποστασεως αγορι μου), ο οποιος ηταν αυτος που με εκανε να σταματησω αυτην την παρανοια του cutting.Ζητωντας την γνωμη του για το αν θα το πω στους γονεις μου (να πω την αληθεια και να εξηγησω δλδ)φοβαται λιγο,επιδη οπως ειναι η σχεση του με τους γονεις μου,αυτος θα φταιξει και επισης εχω χαραξει παλιοτερα 2 φορες το ονομα του πανω μου, που τον πληγωσε ακομα πιο πολυ(και ποιον δεν θα πληγωνε) και ετσι κρατα πλεον μια καπως ουδετερη σταση σ'αυτο το θεμα σχεδον πηγαινονας προς το "οχι μην τους πεις τιποτα"αφηνοντας με εμενα να επιλεξω(αλλα τλκα εφτασα εδω να ζητω για διαφορων ειδων γνωμες).Δεν ξερω αν ειναι καπως εγωιστικο εκ μερους του να υποστηριζει πως δεν πρεπει να εξηγησω τιποτα ειδικα στους γονεις μου,γιατι και γω φερθηκα εγωιστικα με το θεμα του cutting αφου ειμουν να πω αναισθητη για τον αν τον πληγωνα(βασικα δεν μπορουσα να με ελεγξω αλλα αμα δεν βρεθεις σ'αυτη τη θεση δεν καταλαμβαινεις πως ειναι). Αρα τελικα να το πω στους γονεις μου?Κατι που δεν αναφερα ειναι πως ζω σε μια οικογενεια ναι μεν αγαπημενη αλλα δεν εκφραζουμε και τοσο τα συναισθηματα μας.Ας'πουμε ποτε δεν μου ειπαν οι γονεις μου πως μ'αγαπουν,το δειχνουν βεβαια αλλα καποιες φορες χρειαζεσαι να το ακους.Με τους γονεις μου εχουμε μια 'αυστηρη' σχεση γονιου-παιδιου,γι'αυτο και μου ειναι πολυυυυ δυσκολο αφου ειμαι και εσωστρεφης(αστα να πανε βασικα,χαχαχα)να τους μιλησω για κατι που με επηρεασε τοσο πολυ ψυχικα.Να εμφανισω τα ποδια μου(ολο αυτο τον καιρο ηταν υπο την σκια καποιου ρουχου) και να μην δωσω εξηγησεις σε κανεναν παιζοντας το δηθεν μυστηριωδης και με αυτοπεποιθηση?Να πω καποιο πολυ unreal ψεμα?Να το παιξω κουλ οτι δεν εγινε και τιποτα?Πως θα εμφανιστω μπροστα τους?????Πως θα βγω στην παραλια(χαχαχα,κανω και χιουμορακι η ατιμη -_-) Λοιπον αγνωστοι μου φιλοι ζητω τις γνωμες σας,τις συμβουλες σας και οτι σχετικη σκεψη σας παρεχει το μυαλουδακι σας(πως τα λεω...).Σορυ για την κειμεναρα,ευχαριστω πολυ αν φτασατε ως εδω!