ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωρισα πριν απο μερικες ωρες. Ας τα παρουμε απο την αρχη. Βγηκαμε εξω για φαγητο και αυτος πληρωσε για ολα οπως συνηθιζει γιατι τις περισσοτερες φορες δεν δεχεται να πληρωσω και φυσικα το εκτιμω. Αλλα σημερα το απόγευμα με ρωτησε για να του αγορασω ενα μπουκαλι με νερο. Οπως αστειευομασταν πανω στο αστειο του ειπα οχι δεν στο αγοραζω για πλακα φυσικα. Εννοειται οτι ημουν πρωθημη να το κανω. Εξαλλου ποιος νοιαζετε για 50 λεπτα; και μετα αυτος θυμωσε και μου λεει ενταξει θα καλεσω τον αδελφο μου να μου στειλει λευτα και δεν σε χρειαζομαι. Υστερα απο αυτο δεν τσακωθηκαμε αλλα στη διαδρομη δεν μιλαγαμε καθολου. Και ετσι εφυγα στενοχωρημενη απο το ανουσιο (για εμενα) γεγονος. Υστερα μετα απο λιγο μιλησαμε στο τηλ αφου εκανα την πρωτη κινηση να στειλω μηνυμα. Και στο τηλ μου ειπε οτι παντα αυτος πληρωνει και οτι αν δεν μπορω να τον βοηθησω με κατι τοσο μικρο, οπως ενα μπουκαλι νερο, τοτε δεν με χρειαζετε στη ζωη του λεει και δεν θελει ουτε να με ξαναδει. Ειναι πραγματικα αμεταπιστος. Ουτε που θελει να μιλησει απο κοντα. Πως θα το διορθωσω ολο αυτο; βοηθηστε με