ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι φοτήτρια 21 χρονών πλέον και ακόμα δεν μπορώ να ξεκολλήσω από το ανεκπλήρωτο έρωτα. Τον γνώρισα μια μέρα πριν από 2 χρόνια Νοέμβριος του 2016 στην στάση... Μιλούσαμε και αισθάνθηκα ότι με κάποιο τρόπο με καταλάβαινε και ότι με κάποιο τρόπο συνδεθήκαμε σαν να τον ξέρω χρόνια...Δυστυχώς, εγώ έψαξα γι αυτόν τον βρήκα αλλά ήθελα να δω αν όντως αυτός είχε την περιέργεια να με ψάξει να μου ξαναμιλήσει αλλά προφανώς η συζήτηση μας δεν σήμαινε τίποτε για αυτόν. Του είχα στείλει αίτημα στο φβ αλλά επειδή, δεν απάντησε ούτε θετικά αλλά ούτε αρνητικά, το δίεγραψα την επόμενη μέρα. Η κολλητή μου, μου είπε ότι εκανα τεραστια βλακεια που το διεγραψα γιατι μπορει να προεκυψαν χιλια 2 πραγματα.Όντως αυτό που λένε για το απωθημένο ότι φαντασιώνεσαι μια πλαστή εικόνα για τον άλλον είναι αλήθεια... και ακόμα πιο δύσκολο όταν ο άλλος δεν ξέρει τίποτα και έχει προχωρήσει την ζωή του και εσυ πλάθεις μια εικόνα του εαυτού του που μπορεί να μην ισχύει καν... Τα κορίτσια μου λένε ότι πρέπει να τον ξεχάσω και ότι σιγά μια απλή γνωριμία ήταν ή και πολύ απλά να του στείλω και να του μιλήσω ανοιχτα... Πως θα το κάνω αυτό; μου είναι αδιανόητο να χαλάσω την ζωή ενός αλλου ανθρώπου... Αυτός ο άνθρωπος πλέον δουλεύει σε άλλη πόλη τελείωσε τις σπουδες το 2017...ξέρω πολλά για αυτόν από αυτά που έχει ανεβασμένα στο φβ, αλλά δεν θέλω να του στείλω γιατί αποκλείεται να με θυμάται και επιπλέον, μπορεί να έχει σχέση με κάποια άλλη.. Το μόνο που θέλω είναι να είναι καλά στην ζωή του, ακόμα και αν είναι μακριά μου... Τελικά, εντόπισα τυχαία πριν λίγο διάστημα ότι αυτό το άτομο δουλεύει στην Καβάλα, και η κολλητή μου, μου πρότεινε να πάμε μια μονοήμερη εκεί, αλλά εγω αν τον δω μπροστά μου θα μου κοπούν τα ποδια ή και μπορεί να λυποθημήσω... Αυτός και να με δει δεν πρόκειται να με καταλαβει γιατι ακομα και αν με θυμαται εχω αλλάξει το χρώμα των μαλλιων μου .Αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα μάθω ποτέ εαν ένιωσε κάτι για μένα γιατί δειλίαζω να του στειλω... Απο την άλλη, λέω να προχωρήσω στην ζωή μου και να συνεχίσω για δεύτερες σπουδές όπως του είχα πει, δηλαδή να δώσω για κατατακτήριες για ιατρική και να κυνηγήσω το όνειρο μου χωρίς να με απασχολούν οι έρωτες.. Αλλά, πάντα θα με βασανίζει αυτό το ΑΝ τελικά έμπαινα μαζί του στο ίδιο αστικό τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.. Περιμένω σχολιά σας και συμβουλές..