ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γυρισα στο πατρικο μου στην Ξανθη για λιγες μερες. Για διακοπες. Ξυπνησα και ακουσα τους γονεις μου να συζητουν και να λεει ο μπαμπας μου "πρεπει καποια στιγμη να το μαθει" και η μητερα μου να απαντα "ουτε να το σκεφτεσαι αυτο!".Μπαινω μεσα στην κουζινα και τους ρωτω για τι μιλουν. Όταν ειδα οταν αλλαξαν 1000 χρωματα (η μητερα μου ενιωθα οτι θα λιποθυμησει) καταλαβα οτι μιλουσαν για μενα και ταραχτηκα.Με τα πολλα, θα σας πω οτι μετα απο 3 ωρες ανελεητης πιεσης μου ειπαν οτι με υιοθετησαν στην ηλικια των 2 ετων και ετσι λυθηκε και το μεγαλυτερο μυστηριο της ζωης μου, γιατι δεν ειχα βρεφικες φωτογραφιες.Ενιωσα σαν να ξυπνησα απο ενα κακο ονειρο, σαν να ζω ενα ψεμα. Για την ακριβεια, ενιωσα οτι η 22χρονη ζωη μου ειναι ολοκληρη ενα ψεμα. Το χειροτερο ειναι οτι δεν μου λενε την ολη την αληθεια. Απο που με υιοθετησαν και γιατι.Θελω να μαθω! Εχω δικαιωμα να γνωριζω την αληθεια. Αυτες οι μερες μου ρε παιδια, ειναι οι δυσκολοτερες της ζωης μου. Γυρισα στην Αθηνα οπου σπουδαζω, με ενα βαρος στο στηθος. Κλαιω ολη μερα. Δεν θελω να βλεπω κανεναν. Τους αγαπω τους γονεις μου οσο τιποτα αλλο στον κοσμο. Κι αυτοι. Δεν μπορω καν να διανοηθω οτι αυτοι οι ανθρωποι που με μεγαλωσαν με τοση αγαπη και κοπο οτι δεν ειναι φυσικοι μου γονεις. Δεν το χωρα ο νους μου. Η αδερφη μου δεν ξερει τιποτα. Μου το ορκιστηκαν. Και εκεινη ειναι φυσικο τους παιδι. Δεν ξερω αν πρεπει να της το πω. Με παιρνει τηλ. και με ρωταει απο την μερα που εχω φυγει, τι συμβαινει. Χθες πηγαν την μανα μου στο νοσοκομειο απο την πιεση.Πως εγιναν ολα αυτα ρε παιδια; Απο που με πηραν και γιατι;Δεν θελω να μαθω για να ψαξω, για εμενα εκεινοι ειναι οι γονεις μου και θα ειναι για παντα!