Ποια είναι τα θέματα εκείνα τα οποία σε έχουν σε ενδιαφέρουν προσωπικά και αδυνατείς να ομονοήσεις με οιονδηποτε; τι το τόσο διαφορετικό έχουν όλα αυτά από εκείνα των κοινών θνητών ώστε να υπάρχει πλήρης έλλειψη κοινού τόπου; τι το τόσο διαφορετικός έχεις ως άνθρωπος που όλοι οι άλλοι γύρω σου είναι τελείως αταίριαστοι μαζί σου;Μεταξύ μας, μήπως υπερβάλλεις λίγο;
6.9.2018 | 12:33
Μοναξια...
Ερεθιστική....Ομολογουμένως...Η σύνταξη αυτών των λέξεων ευρισκόμενος στον απόλυτο χώρο ανδρικού μπρουταλισμού , εκφρασμένης στύσης δηλαδή σε λανθάνουσα μορφή , η οποία έχει πάρει τα τελευταία χρόνια μορφή καθημερινής άγριας κακοποίησης.Θα μου πείς...Με τη παντόφλα που πέφτει σπίτι...Απ τις γυναίκες τους που συνειδητοποίησαν πολυ αργα το τι παντρεύτηκαν...Ψιλολογικό ? Χμμμ...Δώσε εξουσία σε αγράμματους , τεμπέληδες και θα εισπράξεις τα αποτελέσματα σύντομα.Ε , ναι...Βρίσκομαι στον χώρο εργασίας μου.Ηδονική στιγμή λοιπόν.Άνδρας , στρέιτ (μην πάει αλλού το μυαλό και μπεί η δική μου εξομολόγηση σε λάθος κατηγορία νοητικα , επειδη τάσσομαι ενάντια στον ανδρικό μπρουταλισμό και σε όποια μορφή βίας...) , 41 ετων.Το θέμα μου ομως δεν είναι η εξουσία και οι μορφές της...Αυτά είναι καθημερινότητα όλων μας πάνω κάτω...Το θέμα μου είναι η απόλυτη πολυετής μοναξιά.Και δεν εννοώ την μοναξιά σχέσεων αντιθέτων φύλων.Μιλώ για μοναξιά εσωτερική , για ανυπαρξία επικοινωνίας , για αδυναμία κατανόησης των αυτονόητων ακόμα , πόσο μάλλον για ανυπαρξία συμφωνίας με ο π ο ι ο ν δ ή π ο τ ε , για θέματα που με ενδιαφέρουν προσωπικά , για εσωτερικές ατραπούς , για μονοπάτια που επέλεξα να ακολουθήσω εξελίσσοντας εμένα , μέσα απ την όποια κριτική μου ικανότητα και ελευθερία...Προσοχή...Δεν εχω απαίτηση να ακολουθήσει κανεις τη δική μου πορεία αλλα...Ουδείς ???? Ούτε ένας ??? Ανεξαρτήτως φύλου...Τιποτα ? Είναι δυνατόν ???Σουβλάκι , ξάπλα και έχει ο θεος για μας ???Η καθημερινότητα ...Χάος τυχαιότητας...Μια συνεχής γεύση απο την ερμηνεία του καθενός για το καθετί , απο το ψέμα του άλλου που διαιωνίζεται , το πως μεγάλωσε , το τι υιοθέτησε , το τι αποδέχθηκε εν τέλει , σαν αλήθεια , σαν τρόπο ζωής... Ουδεμία προσπάθεια αμφισβήτησης , ερώτησης , δοκιμασίας (trial and error) , εξέλιξης..."Ε...ετσι τα βρηκαμε..."Εντάξει , καταλαβαίνω και κατανοώ τα στάδια ωρίμανσης μέσα στον χρόνο....Αλλα...40ρηδες και 50ρηδες με οικογένειες και παιδιά , να μην ξέρουν που "πανε τα τέσσερα"?Επίσης αποδέχομαι το γεγονός οτι εγω , μπορει να ανηκω σε κατηγορια με χιλιάδες, πολύ συγκεκριμένα στοιχεία , εντάξει...Μπορεί να ναι και λάθος άλλα τόσα...Εντάξει...Αλλα ουδείς να συνομονοήσει ? Να ακούσει ? Να ενδιαφερθεί ?Ποια οικογένεια , ποιοι δεσμοί αίματος , ποιοι φίλοι...'Οταν ο γνώμονας είναι το συμφέρον και το τι θα αρπάξει κανείς , για ποια κατανόηση μιλαμε τελικά ?Ποια αποδοχή ??? Που εχει γινει πλέον υποσυνείδητη εμμονή ο αγώνας αποδοχής των αλλων για εμάς , πόσο μάλλον της αποδοχής των άλλων απο εμάς...Αναφέρομαι λοιπόν μέσα απο αυτή την προσέγγιση...Σε αυτον/η που μπορεί να γίνει συνοδοιπόρος σε μένα.Σε αυτο που είμαι και σε αυτο που εχω στόχο και προορισμό αν θέλετε , να γινω.Τιτάνια η προσπάθεια του να διαβαίνεις το εσωτερικό σου μονοπάτι λοιπόν μόνος...Εισπράττοντας απόρριψη , εξευτελισμό , σταύρωση , αποδοκιμασία , αποστασιοποίηση...Απο παντού.Τα πα και ξεθύμανα !!!Πολύ χάρηκα με αυτό το ανώνυμο εξομολογητήριο !!!
12