Έχω υπάρξει χωρίς φίλους και ως μικρό παιδάκι και ως έφηβη πολλές φορές. Αυτό που έμαθα είναι ότι δεν πρέπει ποτέ να βολευεσαι σε μια παρέα και να είσαι μόνο εκεί. Κανείς ποτε δεν έπαθε κατι από ένα φίλο παραπάνω. Επίσης έμαθα να είμαι ανοιχτη σε διαφορετικούς ανθρωπους, μικρότερους ,μεγαλύτερους με ίδια η διαφορετικα ενδιαφεροντα και ψυχοσυνθεση. Τέλος όταν ξερω οτι κάποιος στον περιγυρο μου είναι μονος/μόνη τον προσκαλώ εγω για βόλτα και ας εχω αλλους φιλους. Αυτό θα ήθελα να κανουν για μενα αυτο κάνω. Το θεωρω απανθρωπο το να ξερεις οτι καποιος νιωθει μονος και να μην κανεις κατι...
7.9.2018 | 20:26
Επαιτεία παρέας
Παίρνεις τον ένα, έχει κανονίσει. Παίρνεις κάποιον άλλο, θα το κανονίσουμε κάποια σιγμή να τα πούμε. Σε παίρνει ο άλλος που περίμενες να βγείτε παρέα κάποια στιγμή, σε θέλει για δουλειά αλλά θα το κανονίσει κάποια στιγμή να βγείτε καλή παρέα. Και περιμένοντας να το κανονίσεις με όλους αυτούς, απλά φεύγουν τα βράδια και η ζωή. Μέχρι πότε μπορεί κάποιος να επαιτεί μία παρέα για έναν καφέ ή ένα ποτό; Όσοι δίνετε εύκολα συμβουλές να ανοίγονται οι μόνοι, ας σκεφθούν πρώτα οι ίδιοι όταν δεν υπήρξαν μόνοι, σε πόσους μόνους άνοιξαν ένα παράθυρο ελπίδας. Και μετά ας συμβουλεύσουν ελεύθερα.
5
