Πολλές φορές πιάνουμε τον εαυτό μας να σκεφτεται τα ίδια. Δεν ξέρω τί ακριβώς είναι. Είναι μια υποσυνειδητη δικαιολογία για να προσεγγισουμε αυτόν που δεν έχουμε ξεπεράσει πλήρως? Είναι κάτι το ανθρώπινο,το οποίο θα κάναμε σε οποιαδήποτε αλλου είδους σχεση (φιλική, επαγγελματικη)? Προσπάθησε όσο γίνεται να τα ζυγισεις τα πράγματα κι ίσως καταφερεις να καταλάβεις πού "ανηκεις". Ξέρω ότι δε βοήθησα πολύ..ισως και καθόλου, μα είναι τόσο λεπτές οι γραμμές όσον αφορά τα συναισθήματα που χάνεσαι στο τι συμβαίνει πραγματικά και τι όχι.
16.9.2018 | 22:51
Απλά θέλω να ξέρω..
Θέλω απλά να ξέρω ότι είναι καλά. Θέλω έστω να ακούσω τη φωνή του και να μου πει ότι περνάει όμορφα εκεί που είναι, ότι η υγεία του είναι καλή, ότι είναι ευτυχισμένος. Πιέζομαι πολύ από τότε που χωρίσαμε να μην στείλω ένα μήνυμα ενώ χωρίσαμε πολύ καλά και ήταν κοινή απόφαση. Είμαι πολύ καλύτερα και έχω συνέλθει αρκετά αλλά υπάρχουν στιγμές που τον σκέφτομαι έντονα και στεναχωριέμαι που δε μπορώ να ξέρω πως είναι και τι κάνει..Αν του μιλούσα άραγε θα γυρνούσα πίσω και θα ένιωθα άσχημα ή θα ησύχαζα ξέροντας ότι είναι καλά και θα συνέχιζα τη ζωή μου;Δε θέλω να κόψουμε τελείως επαφές γιατί αυτό που είχαμε ήταν αληθινό και φερθήκαμε καλά ο ένας στον άλλον.. Είναι πραγματικά κρίμα..
1
