Την Παρασκευή ομάδα vegan ακτιβιστών της Direct Action Everywhere- Athens έκανε «έφοδο» στο Burger Festival της Αθήνα, κρατώντας πανό και σκληρές εικόνες κακομεταχείρισης ζώων,ενώ φώναξαν επίσης συνθήματα για τα δικαιώματά τους.
Το Σάββατο έγινε το ίδιο και η ομάδα υπόσχεται πως θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη παρόμοιες διαταραχές μέχρι να «ελευθερωθεί και το τελευταίο ζώο», τις οποίες ωστόσο δεν ανακοινώνουν «για να μην μας περιμένουν», όπως εξηγούν.
Η Direct Action Everywhere- Athens έκανε για πρώτη φορά γνωστή και αισθητή την παρουσία της τον Ιούλιο, όταν πραγματοποίησε διαμαρτυρία στα Φηρά της Σαντορίνης για την κακοποίηση στα γαϊδουράκια που μεταφέρουν τουρίστες στην καλντέρα. Τότε τα μέλη της ομάδας είχαν καταγγείλει πως δέχθηκαν επίθεση από οργισμένους αγωγιάτες, κάτι που ισχυρίζονται πως συνέβη και στο Burger Festival, αυτή τη φορά από άνδρες της ασφάλειας του φεστιβάλ.
Η Μαρία Αστραδενή Σκούρτα, επικεφαλής του τμήματος της οργάνωσης στην Αθήνα που μετρά αυτή τη στιγμή 60 ενεργά μέλη, μίλησε στο LIFO.gr για τους στόχους της ομάδας αλλά και τις παρανοήσεις που συχνά συνοδεύουν τον τρόπο δράσης, και απάντησε σε όσους διαφωνούν με τις παρεμβάσεις κατά της κρεατοφαγίας.
«Στόχος μας είναι η ολική απελευθέρωση των ζώων κι όχι η βελτίωση των συνθηκών δουλείας τους», εξηγεί η ίδια, τονίζοντας πως το συγκεκριμένο φεστιβάλ «δεν είναι γιορτή, είναι βία». «Δεν είναι γιορτή. Αν ήταν παιδιά εκεί μέσα, αν ήταν το Άουσβιτς θα έλεγαν το ίδιο; Επειδή δηλαδή τα ζώα δεν έχουν φωνή, δεν πειράζει; Είναι θύματα χωρίς φωνή. Εμείς θέλουμε να γίνουμε οι φωνές τους μέχρι να είναι ελεύθερο και το τελευταίο ζώο», σημειώνει.
Σχετικά με το φεστιβάλ, κάνει λόγο για περιστατικά βίας και ειρωνεία από μια μερίδα του κόσμου, αλλά σπεύδει να σημειώσει πως η παρουσία τους εκεί είχε και θετικό αντίκτυπο. «Σε έναν έδωσαν μπουνιά, σε άλλον κλοτσιά, μάλλον θεώρησαν πως τους ρεζιλέψαμε επειδή καταφέραμε να μπούμε στο χώρο. Πολλοί μας χλεύασαν και μας ειρωνεύτηκαν, μας έλεγαν "και τα ραπανάκια έχουν ζωή και πονάνε". Βέβαια στο σύνθημα πως τα ζώα έχουν οικογένεια, δεν είχαν τι να απαντήσουν», λέει η Μαρία Αστραδενή Σκούρτα.
Ωστόσο, όπως εξηγεί στο LIFO.gr, πολλοί ήταν όμως κι εκείνοι που σάστισαν βλέποντας τις σκληρές εικόνας, κι ένιωσαν αμήχανα. «Πολύς κόσμος κατέβασε το κεφάλι, έδειξε να προβληματίζεται. Τη δεύτερη μέρα που είχαμε μαζί μας και λάπτοπ και ακούγονταν ουρλιαχτά από ζώα, πολλοί που περίμεναν στη ουρά για να μπουν μέσα, έφυγαν τελικά από το φεστιβάλ», λέει η ίδια.
Σχετικά με το γιατί επιλέγουν έναν πιο έντονο και τρόπον τινά επιθετικό τρόπο για τις δράσεις τους, αντί αυτές να έχουν περισσότερο ενημερωτικό χαρακτήρα η Μαρία Αστραδενή Σκούρτα εξηγεί: «Η προσέγγισή μας είναι απόλυτα ειρηνική και σε συμπεριφορά και σε ύφος. Δεν τα βάζουμε με τους ανθρώπους αλλά με το σύστημα, δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε νέους βίγκαν, αυτό οπωσδήποτε θα ήταν ιδανικό, αλλά εμάς στόχος μας είναι να ανακινήσουμε το θέμα για τα δικαιώματα των ζώων».
Η ίδια υπερασπίζεται τις «διαταραχές» όπως τις αποκαλεί, σημειώνοντας πως όλα τα κινήματα έτσι ξεκίνησαν. «Πάρτε για παράδειγμα τις Σουφραζέτες ή τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ που έχουμε ως πρότυπο. Αρχικά οι ενέργειές τους θεωρήθηκαν επιθετικές, όπως στην περίπτωσή μας. Εδώ τώρα πηγαίνουμε κόντρα σε μια κατεστημένη νοοτροπία, ότι είναι φυσιολογικό να σκλαβώνουμε ζώα και να τα σκοτώνουμε. Δεν είναι», τονίζει.
«Εμείς δεν επιβάλλουμε την άποψή μας στους άλλους, ζητάμε από εκείνους να μην επιβάλλουν την δική τους σε άλλα πλάσματα, να μην ζητάνε στα ζώα να πεθάνουν για τις δικές τους πεποιθήσεις. Θέλουμε να εμπνεύσουμε ανθρώπους βίγκαν να αναλάβουν δράση. Ο βιγκανισμός είναι υπέροχος αλλά από μόνος τους δεν λύνει το πρόβλημα, χρειάζεται ακτιβισμός», καταλήγει η Μαρία Αστραδενή Σκούρτα.
σχόλια