ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 52,ήμασταν 25 όταν παντρευτήκαμε και έχουμε δυο παιδιά έναν γιο και μια κόρη, ο γιος σπουδάζει ακόμη στην Ολλανδία η κόρη έχει τελειώσει και εργάζεται στο Βέλγιο εμείς είμαστε στη Γερμανία, εγώ εδώ γεννημένη πάντα εδώ, ο άντρας μου ήρθε μαζί μου όταν παντρευτήκαμε τον γνώρισα στην Ελλάδα. Δεν ξέρω από που να αρχίσω και δεν ξέρω γατί τα γράφω δεν αλλάζει τίποτε. Μια ζωή είμαι η δυνατή είμαι αυτή που δίνει κουράγιο και συμπαραστέκεται στους άλλους, και πια δεν αντέχω ούτε τα ίδια μου τα παιδιά. ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΛΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. Απαιτούν τόσο πολύ από τον χρόνο μου δεν ξέρω καμία γυναίκα να περνάει το ίδιο απολύτως καμία. Όταν έρχομαι στο σπίτι αμέσως σχεδόν θα πάρουν τηλέφωνο τα παιδιά, πρώτα συνήθως ο γιός. Ξέρω πως ακούγεται σαν να μην αγαπάω τα παιδιά μου, αλλά θα πέθαινα για τα παιδιά μου δεν είναι πως δεν τα αγαπάω. Ποια μάνα δεν αγαπάει τα παιδιά της; Αλλά με κουράζουν απίστευτα, πάντοτε με κούραζαν αλλά αυτό δεν σταματάει. Παλιά που ήταν στο σπίτι θέλανε συνέχεια να είμαι μαζί τους, μόλις επέστρεφα από τη δουλειά δεν είχα ούτε λεπτό για μένα όσο χρονών και να ήταν. Θέλανε συνέχεια να μιλάμε και μέχρι σήμερα δεν άλλαξε κάτι. Με τον πατέρα τους δεν μιλάνε πολύ, ένα γειά και μετά ζητάνε εμένα. Δεν είναι πως έχουν κακή σχέση αλλά πάντα κάνανε σαν να μην τον χρειάζονται. Και ο άντρας μου συνέχεια που είμαι και πότε θα έρθω σπίτι ρωτάει. Δουλεύουμε και οι δυο αλλά αυτός τελειώνει πιο νωρίς και περιμένει πως και τι πότε θα έρθω σαν να έχει να με δει χρόνια. Θέλει να τα κάνουμε όλα μαζί, να πηγαίνουμε μαζί για ψώνια να μαγειρεύουμε μαζί όλα μαζί. Μόνο όταν μιλάω με τα παιδιά δεν διαμαρτύρεται και ας είναι δυο τρεις ώρες κάθε βράδι. Όταν κλείνω το τηλέφωνο είμαι σαν πεθαμένη κουράζομαι αφάνταστα με αυτά τα ατέλειωτα τηλεφωνήματα και τι να τους πω; Να το κλείσω; Τους το λέω πως είμαι κουρασμένη για αυτό μιλάμε μόνο από μια δυο ώρες με το καθένα αλλιώς δεν θα το κλείναμε ποτέ. Βάζω ανοιχτή ακρόαση και αλλάζω συγυρίζω λίγο ενώ τα ακούω να μου λένε τα δικά τους μέχρι και ντους κάνω και προσέχω να μην κάνει πολύ θόρυβο το νερό που τρέχει για να τα ακούω και να μπορώ να τους μιλάω. Μετά μιλάνε μεταξύ τους άλλη καμιά ώρα. Αυτό γίνεται όλα τα χρόνια, όπου και να βρίσκονται είτε έχουν σχέση ή όχι, τους έχω γνωρίσει όλους τα παιδιά που κάνουν παρέα ή που είχαν σχέσεις κορίτσια και αγόρια. Κουράστηκα με σκοτώνουν κυριολεκτικά τα τηλεφωνήματα όταν το κλείνουμε πέφτω ξερή για ύπνο. Το πρωί σηκώνομαι και φεύγω για δουλειά και όταν θα γυρίσω μόλις έρθω σπίτι θα μιλήσουμε στο τηλέφωνο και πάλι από την αρχή. Μόνο την Κυριακή κάθομαι και τότε τηλεφωνεί συνήθως η κόρη μου το μεσημέρι όταν σηκωθεί και το βράδι ο μικρός, και μιλάμε ακόμη περισσότερο. Είμαι πτώμα, τώρα μιλάνε μεταξύ τους που γράφω με μένα μιλήσανε. Ο άντρας μου κοιμάται και το βρίσκει νορμάλ όλο αυτό θέλουνε λέει να μιλήσουν με την μάνα τους τα παιδιά. Έχετε ακούσει ποτέ τέτοιο πράγμα; Και ο άντρας μου συνέχεια θέλει να είναι κοντά μου ούτε να σκεφτώ δεν θέλω αργότερα πως θα είναι αν είμαστε στη σύνταξη. Δεν θα με αφήνει ούτε οξυγόνο να αναπνεύσω, πάντα ζητούσε να είναι κοντά μου αλλά όσο περνάνε τα χρόνια τόσο χειρότερα κάνει. Τους είπα πως θα πάω να επισκεφτώ μια φίλη για δυο μέρες και έγινε επανάσταση ο άντρας μου έκανε παρατήρηση ότι δεν έχουμε χρόνο για εμάς και εγώ θα πάω στη φίλη μου. Έχω πολλά χρόνια να πάω κάπου χωρίς κάποιο παιδί ή τον άντρα μου ποτέ δεν έχω χρόνο για μένα. Ξεκίνησα πριν κάτι μήνες γιόγκα μετά τη δουλειά και σταμάτησα σε δυο εβδομάδες γιατί γκρίνιαζε ο άντρας μου και γιατί αργούσα πολύ να κοιμηθώ αφού μιλούσαμε με τα παιδιά απλά με καθυστέρηση μιάμισης ώρας. Κάθε μέρα τόσες ώρες δεν αντέχω κουράζομαι αλλά αν τους το πω θα τους κακοφανεί πολύ. Συνέχεια τα φρενάρω και μιλάμε λιγότερο και καμιά φορά μου μουτρώνουν που να τους πω να μιλάμε πολύ λιγότερο. Δεν θα σταματήσει ποτέ αυτό όσο ζω, το καλοκαίρι πήγαμε στο χωριό και μου τηλεφωνούσαν εκεί. Ήρθε η κοπέλα μερικές μέρες με δυο φίλες και με τραβολογούσαν και μένα στα μαγαζιά και στις παραλίες ενώ δεν ήθελα να κάνω τίποτε. Αλλά επιμένανε τόσο όλα τα κορίτσια πόσες φορές θα πεις όχι; Πρέπει να παριστάνω την άρρωστη για να με αφήσουνε, είχα και τον άντρα μου να ζηλεύει, άλλη όρεξη δεν είχα παρά να φλερτάρω. Λες ακόμη και αν είχα όρεξη θα φλέρταρα με άντρες μπροστά στα μάτια της κοπέλας. Έφυγε η κοπέλα και ήρθε ο γιός με φίλους τρελάθηκα με τόσο κόσμο συνέχεια και σαν να μην έφτανε αυτό ένας φίλος του ήταν συνέχεια από πίσω μου και ο άντρας μου μίλησε με τον μικρό και φύγανε πιο γρήγορα από ότι είχαν κανονίσει και τα έβαλε μαζί μου ότι έδινα στο παιδί θάρρος ακόμη τώρα το λέει. Δεν ντρέπεται λίγο και να το σκέφτεται πως θα κοιτούσα πονηρά τον φίλο του παιδιού μου. Τους βαρέθηκα όλους θα χωρίσω και θα σηκωθώ να φύγω θα πάω στην άλλη άκρη του κόσμου χωρίς τηλέφωνο χωρίς τίποτα να ζήσω σαν άνθρωπος.