ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.9.2018 | 16:16

Καλα να παθω

Ειμαι 32 ετων αντρας. Θεωρω πως ειμαι εμφανίσιμος, το καταλαβαινω απο τις αντιδρασεις γυναικων κυριως απο αρκετα μικρη ηλικια. Αυτο δεν εχει σημασια δεν το εδινα σημασια μεχρι τα τελευταια χρονια. Ειχα κομπλεξ επειδη ημουν απο πολυ φτωχη οικογενεια. Μεχρι τα 18 μου για να καταλαβετε ζητημα να αγορασα δυο - τρια ρουχα. Μολις τελειωσα το σχολειο δουλεψα, σπουδαζα, μεταπτυχιακα , γλωσσες. Εκανα πραγματα. Τα τελευταια χρονια ειμαι πολυ καλα οικονομικα. Εχει αλλαξει τρομερα η ποιοτητα ζωης μου. Χαθηκα ομως μεσα στις επιτυχιες. Φιλους δεν εχω ( μονο συνεργατες που πηγαινουμε για φαγητο με σκοπο να κερδισω εγω κατι η αυτοι απο εμενα), την οικογενεια μου την απομακρυνα, συντροφο δεν εχω. Πηγαινω με γυναικες αλλα τιποτα το σταθερο, τιποτα πανω απο 4 μηνες τα τελευταια 10 χρονια. Κουραστηκα. Θυμαμαι ακομα μια κοπελα που ημουν μαζι της ως φοιτητης. Ποσο την ειχα ερωτευτει. Ποσο με ηθελε και προσπαθουσε για εμας και εγω της εδινα λιγο και νομιζα οτι ηταν πολυ. Η ζωη μου ηταν μονο η σχολη, η δουλεια και κανεις αλλος δεν χωρουσε. Την εβλεπα μια φορα στις 10 μερες και την ειχα ειρωνευτει κιολας πως δεν εχει ενδιαφεροντα για να με πιεζει τοσο. Μαλακας. Βλεπω τωρα ποσο καλα ειναι. Κινουμαστε σε παρομοιο επαγγελματικο πεδιο. Ποσο ενδιαφερον πλασμα ειναι. Πως βρηκε την ισορροπια.Δεν ηθελα κανεναν κοντα μου. Νομιζα οτι θα με απομακρυνε απο τον στοχο μου. Νομιζω ομως πως δεν αντεχα και τη συντροφια μου. Με βλεπουν ως παγο και εγω μεσα μου λιωνω. Γυρναω σπιτι και δεν χτυπαει κανενα τηλεφωνο για να με ρωτησει κανεις πως ειμαι, μονο για δουλεια. Δεν εχω μια γυναικα να την αγκαλιασω και να παμε μαζι ενα ταξιδι. Παντου μονος. Στις γιορτες, στις χαρες, στον πονο.Δεν αντεχεται. Κανω βηματα για να ξαναερθω σε ουσιαστικη επαφη με την οικογενεια μου. Και ερωτευτηκα, ξανα. Μια κοπελα. Τοσο ιδιαιτερη. Κοκκινομαλλα με καρε, παιζει βιολι και χορευει. Ειναι η χαρα της ζωης. Ειναι εξυπνη, δυναμικη. Περιεργο τυπακι. Με ενα υγρο βλεμμα. Νομιζω με αντιπαθει. Δεν ξερω ουτε καν πως να την προσεγγισω.
8
 
 
 
 
σχόλια
Χμμμμ λυπάμαι, αλλά δυστυχώς τέτοιες συμπεριφορές και τέτοια μυαλά δεν αλλάζουν έτσι απλά. Δε θα σου κόψω τα φτερά, δε σε ξέρω κι από χθες, αλλά άνθρωπος που απομακρύνει μέχρι και την οικογένειά του...πρέπει να είναι πολύ σκληρός, καλύτερα μόνος σου πιστεύω!!
Να είσαι απλός και μην φοβηθεις να της δείξεις τον πραγματικό ευαίσθητο εαυτό σου. Σημασία έχει ότι κατάλαβες τα λάθη σου. Ας είναι αυτή η παραδοχή μια νέα αρχή για τη ζωή σου. Και μην ξεχάσεις ποτέ, όσο ψηλά και μακρυά κι αν φτάσεις, από πού ξεκίνησες.
Μάτεσι πολυ, που δε φοβήθηκες να κοιτάξεις στα μάτια τον καθρέφτη..σκληρή εξομολόγηση, αλλά έτσι πρέπει να είναι η αυτοκριτικη, να βλέπεις τα λάθη έτσι ώστε να μην τα επαναλάβεις.Τόση μοναξιά μετά, γιατί φοβάσαι ακόμα να ρισκαρεις; Τι έχεις να χάσεις δηλαδή; Κάνε την κίνηση σου και ότι βγει!
Ξεκίνησα πολύ φτωχοςΜε λιγοστά ρουχακιαΜα τώρα έγινα τρανός Έχω κι ευρωπουλακιαΜα την καρδιά θυσιασαΚαι τώρα είναι κρυαΈχασα οικογενειαΚαι φίλους στην πορειαΚαι τωρα που ερωτευτηκα Εχασα ΚΑΙ την μπαλαΚοπέλα καλλιτεχνιδαΜα και κοκκινομαλλα.
Ρε άνθρωπε μου είναι δυνατόν τυπάκι σαν εσένα,που προσπάθησε τόσο στη ζωή του ,έκανε στροφή 180 μοιρών και τα κατάφερε σε όλα τ άλλα να κολλώνει στο να προτείνει σε μια γυναίκα να τη βγάλει για φαγητό πχ ??Έλα τώρα .....
Scroll to top icon