ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σ'εσενα που έφυγες και με άφησες μόνη..Μόνη με το νυφικό να κρέμεται, μόνη με ένα τέλειο σπίτι ,άδειο σπίτι, μόνη με εκατοντάδες μπομπονιέρες, μόνη με χίλια τηλέφωνα από όλους, μόνη στα σκαλιά του σπιτιού να κλαίω με λυγμούς μη φύγεις. Όχι δεν μπορώ να συγχωρήσω. Ήσουν μαζί της όλα τα χρόνια που ήσουν και μαζί μου. Με αγαπάς είπες αλλά αυτή εινσι η ζωή σου. Με παράτησες τελευταία στιγμή και έφυγες. Όχι δεν θα ευχηθώ να είσαι καλά. Θα ευχηθώ να πάθω αμνησία και να ξεχάσω. Εγώ τι ήμουν...Γι αυτό επεμενες και έκανες σαν τρελός να παντρευτούμε;;Για να την πληγωσεις;,Το δώρο του γάμο μας "Αγάπη" μου θα ήταν το παιδί σου. Αυτό θα σου έλεγα όταν μέναμε μόνοι μας αγκαλιά..Δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω άλλο.Το χειρότερο εινσι να μαθαίνεις ότι άνθρωποι που θεωρουσες οικογενεια το ήξεραν αλλα σωπαιναν. Θα γυρίσω μόνιμα στην Κρήτη. Εγώ και το μωρό μου.Σε επτά μήνες δεν θα ειμσι μόνη μου..Όλοι μου λένε να σου πω πως ειμσι εγκυος.Γιατί να στο πω;Δεν θέλω λύπηση. Εγώ την απόφαση μου την πήρα,αυτό το πλασματάκι θα γεννηθεί, δεν θα του λείψει τίποτα. Ήδη το λατρεύω .Αυτό μου δίνει δύναμη. Δεν θα κλάψω άλλο. Καποια θα στιγμή θα μάθεις...