ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Αγαπητή Κατερίνα Βαλαβανίδη,
Είμαι 35 χρονών, παντρεμένη εδώ και 3 χρόνια με κάποιον που ήμουν μαζί για 5 χρόνια. Γενικά είμαστε καλά αναμεταξύ μας, πρόσφατα κάναμε και ένα παιδί μαζί, που τώρα είναι ενός έτους.
Ήμασταν πολύ ερωτευμένο ζευγάρι, και ακόμα θέλω να πιστεύω ότι είμαστε, με μια έντονη σεξουαλική ζωή. Και όταν λέω έντονη εννοώ, με μεγάλη συχνότητα και ποικιλία. Ο σύντροφός μου πάντα μου έλεγε πόσο τυχερός αισθάνεται που είναι με κάποια που είναι τόσο καλή στο σεξ και που δεν ντρέπεται να δοκιμάσει καινούρια πράγματα. Το πρόβλημα είναι το εξής.
Πριν κάποιο διάστημα, ξύπνησα το βράδυ για να πιώ ένα ποτήρι νερό στην κουζίνα, και καθώς πήγαινα, είδα τον σύντροφό μου στο γραφείο, μέσα στο σκοτάδι να βλέπει τσόντες στο ιντερνέτ. Δεν ξέρω αν αυνανιζόταν, αλλά με σόκαρε τόσο πολύ αυτή η εικόνα που έτρεξα αμέσως στο υπνοδωμάτιο και που όταν ήρθε και ο άντρας μου στο δωμάτιο εγώ έκανα ότι κοιμόμουν, ενώ δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ.
Δεν είναι τόσο το γεγονός ότι έβλεπε τσόντες που με σόκαρε αλλά το ότι το έκανε μόνος του, στα κρυφά, σαν να ήταν κάτι που θεωρούσε απαγορευμένο, που ένοιωθε ότι πρέπει να το κάνει στα κρυφά, χωρίς εμένα. Ένιωσα και κάποια ζήλεια και απόρριψη βέβαια.
Γιατί έχει αυτήν την ανάγκη όταν η σεξουαλική μας ζωή σε γενικές γραμμές είναι τόσο καλή;
Γιατί θέλει να το κάνει κρυφά από μένα; Νοιώθω ότι με αφήνει στην απ’ έξω.
Εγώ δεν μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι για τις τσόντες, μάλιστα τις βαριέμαι κιόλας λίγο, σπάνια θα μου αρέσει κάποια , αλλά μόνο για λίγο και μετά αν δεν είμαι εκεί με κάποιον να το κάνω πράξη χάνουν το ενδιαφέρον τους. Ο άντρας μου μάλλον δεν αισθάνεται το ίδιο.
Αλλά αν ας πούμε μου έλεγε να δούμε μια μαζί δεν θα είχα πρόβλημα. Δεν του έχω πει τίποτα και ντρέπομαι να του πω ότι τον είδα. Η αλήθεια είναι ότι περισσότερο από όλα τα άλλα νιώθω θυμό γιατί είναι σαν να έχει μια κρυφή ζωή από μένα. Να πω επίσης,ότι μετά έψαξα στο ιστορικό του στο κομπιούτερ, όσο και αν δεν με τιμά αυτό, και βρήκα ότι επισκέπτεται πολύ συχνά τέτοιες ιστοσελίδες.
Θέλω απλά να ξεσπάσω πάνω του αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορώ…
Αγγελική
ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Έχω μια ερώτηση να κάνω. Γιατί άραγε η κοπέλα μου θυμώνει τόσο πολύ που εγώ βλέπω τσόντες; Δεν είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό για τον άντρα;
Δεν είναι ότι είμαι και εθισμένος αλλά όταν δεν βρισκόμαστε και είμαι σπίτι μόνος μου θα δω κάποιες φορές. Η κοπέλα μου όμως με κάνει να νοιώθω απίστευτα ένοχος γι’ αυτό ενώ θεωρώ ότι είναι κάτι που είναι τελείως δεδομένο για έναν άνδρα.
Δεν είναι ότι δεν την αγαπώ ή δεν μου αρέσει σεξουαλικά, απλά μια στο τόσο μου αρέσει και θέλω να βλέπω τσόντες. Είμαστε κάποιο καιρό μαζί αλλά δεν νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει. Πάντα έβλεπα, σε ότι σχέση και να ήμουν. Τόσο κακό είναι δηλαδή;
Γιώργος
****
Καταρχήν να ξεκινήσω με το αυτονόητο ότι δεν είστε οι μόνοι που έχουν αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση ή αυτά τα αισθήματα. Φυσικά για τον κάθε άνθρωπο έχουν να κάνουν διαφορετικοί παράγοντες, ανάλογα με τα βιώματά του και την δομή της ψυχοσύνθεσής του. Και αναφέρομαι και στο γιατί οι γυναίκες αισθάνονται τόσο προδομένες όταν ανακαλύπτουν ότι οι άντρες τους βλέπουν πορνό αλλά και για τους άνδρες και την ανάγκη τους να καταφεύγουν σε αυτόν τον φαντασιακό κόσμο. Εδώ να πω βέβαια ότι υπάρχουν και πολλές γυναίκες που αρέσκονται στο να βλέπουν πορνό είτε μόνες τους είτε με τον σύντροφό τους. Ας ξεφύγουμε από το στερεότυπο ότι μόνο οι άντρες βλέπουν, αλλά οι ψυχολογικοί λόγοι και η ανάγκη είναι διαφορετική συνήθως για το κάθε φύλο. Δεν σας γνωρίζω προσωπικά ούτε τι ακριβώς διαδραματίζεται στην καθημερινότητά σας. Ακόμα και αν η ερωτική ζωή ενός ζευγαριού είναι πλούσια, πολλές φορές δεν έχει να κάνει με τις ασυνείδητες ανάγκες και τις πρώιμες εμπειρίες ενός ζευγαριού.
Ένας από τους λόγους για τον οποίο οι άντρες βλέπουν πορνό στα κρυφά έχει να κάνει με το αίσθημα της ντροπής. Η ντροπή έχει να κάνει με βαθιά αισθήματα μη αποδοχής του εαυτού. Τα αισθήματα ντροπής μπορούν πολλές φορές να είναι πολύ σκληρά και αυτός που τα έχει μπορεί να καταδικάζει τον εαυτό του ακόμα τις περισσότερες φορές ασυνείδητα. Η ντροπή είναι πολύ πιο δυνατή από την ενοχή γιατί το να αισθανόμαστε ενοχή είναι συνδεδεμένο με μια συγκεκριμένη πράξη η συμπεριφορά που κάποιος αποδοκιμάζει.
Και οι άντρες και οι γυναίκες νιώθουν ντροπή γύρω από τα σεξουαλικά θέματα, αλλά για διαφορετικούς λόγους.
Για τις γυναίκες, τα αισθήματα ντροπής έχουν να κάνουν με την εικόνα του σώματος. Επίσης οι γυναίκες ακόμα παλεύουν με το τι είναι και τι δεν είναι αποδεκτό για μια γυναίκα σεξουαλικά. Μέχρι και σήμερα παραμένει το στερεότυπο ότι οι άντρες έχουν το δικαίωμα να είναι σεξουαλικοί ενώ για τις γυναίκες η σεξουαλικότητα αντιπροσωπεύει κάτι ανήθικο και αμαρτωλό. Βέβαια όταν μια γυναίκα παντρεύεται υπάρχει η απαίτηση να είναι σεξουαλική και ερωτική για τον άντρα της… Ακόμα και μετά το φεμινιστικό κίνημα και τον μετά-φεμινισμό δυστυχώς αυτές οι έννοιες αλλά και τα αισθήματα παραμένουν ζωντανές για πολλούς ανθρώπους.
Για τους άνδρες, τα θέματα της ντροπής συνδέονται με την σεξουαλική επίδοση και τον ορισμό της αρρενωπότητας. Για τον άνδρα, ένα μέρος της σεξουαλικής επίδοσης έχει να κάνει με την επίτευξη της στύσης και την διατήρησή της. Αυτή είναι μια τόσο εμφανής πλευρά του ανδρισμού και είναι αρκετά προφανές το ότι όποιος άνδρας έχει αμφιβολίες για τον ανδρισμό του παλεύουν με το ερώτημα για το αν η στύση τους είναι αρκετά μεγάλη για να ελκύσει και να ικανοποιήσει τις γυναίκες. Ο άνδρας αναρωτιέται αν είναι αρκετά ερεθισμένος. Επίσης πρέπει να έχει την ικανότητα να εκσπερματίσει. Ο άντρας δεν μπορεί να ‘προσποιηθεί’ τον οργασμό. Αν αποτύχει να εκσπερματίσει νιώθει λιγότερο αληθινός άνδρας. Αν αποτύχει στο να έχει στύση και να την διατηρήσει το ίδιο. Αν εκσπερματίσει πρόωρα επίσης. Τίποτα από όλα αυτά δεν υπονοούν ότι όποιος βλέπει πορνό έχει αυτά τα προβλήματα. Αυτό που θέλω να πω ότι πολλοί άνδρες φοβούνται ότι αυτά μπορεί να συμβούν.
Επίσης, υπάρχει και η φετιχιστική πλευρά της πορνογραφίας. Κατά την γνώμη μου, η πορνογραφία μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως φετίχ ως προς το ότι οι εικόνες που παρακολουθούνται δεν είναι ζωντανές ούτε συμπεριλαμβάνουν την διάδραση με τον άλλον. Αυτό το κομμάτι αναφέρεται και ως αντικειμενοποίηση των γυναικών μέσα από την πορνογραφία.
Μετά, υπάρχει το κομμάτι της φαντασιωσικής ζωής. Ο ρόλος της πορνογραφίας είναι να εξυπηρετήσει σαν το αντίστροφο κάποιων συμβάντων και εμπειριών που συνέβησαν κατά την παιδική ηλικία. Για παράδειγμα, άνδρες που ένοιωθαν απειλημένοι από τις γυναίκες στην εφηβεία τους, έχουν την ικανότητα να αντιστρέψουν αυτό το αίσθημα του εκφοβισμού που κάποτε ένοιωσαν ( και που ακόμα μπορεί να νοιώθουν) μέσα από την χρήση της πορνογραφίας. Έχουν τον απόλυτο έλεγχο και την απόλυτη δύναμη στην πορνογραφική βερσιόν των φαντασιώσεων, την απόλυτη αντιστροφή της πραγματικότητάς τους ως παιδιά και του πως νοιώθουν ως ενήλικες. Έτσι, συνταυτίζουν αυτά που βλέπουν στο πορνογραφικό υλικό με αυτά που δεν μπορούν να κάνουν με τις γυναίκες στην πραγματική ζωή. Αυτή η αίσθηση ντροπής για αυτές τις φαντασιώσεις είναι ο λόγος που πολλοί άνδρες κρατούν τα πορνογραφικά τους ενδιαφέροντα κρυφά από τις γυναίκες τους.
Ο διαχωρισμός της φαντασιακής ζωής, αντιστρέφοντας αυτά που συνέβησαν κατά την παιδική ηλικία είναι μέρος και αυτού που είναι γνωστό ψυχαναλυτικά και ως το σύνδρομο της ‘Παναγίας-Πόρνης’ (Madonna-Whore Complex). Αυτό το σύνδρομο αναφέρεται στην επιθυμία των ανδρών να είναι οι γυναίκες τους αγνές και αθώες όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών και στις σχέσεις τους με το φιλικό περιβάλλον. Την ίδια στιγμή ο άνδρας επιθυμεί η γυναίκα του να συμπεριφέρεται ως ‘πόρνη’ στο κρεβάτι ικανοποιώντας τον με όποιον τρόπο θέλει αυτός.
Σύμφωνα με έρευνες, τα πιο τυχερά ζευγάρια είναι αυτά που μπορούν να παραδοθούν στις σεξουαλικές τους φαντασιώσεις και τις αναμεταξύ τους προσπάθειες χωρίς αναστολές και άγχος.
Το πρόβλημα για μερικούς άνδρες είναι ότι δεν μπορούν να συμφιλιώσουν το γεγονός ότι οι γυναίκες τους, οι μητέρες των παιδιών τους μπορούν να εκπληρώσουν την επιθυμητή σεξουαλική φαντασίωση της ‘πόρνης’ . Αυτοί οι άνδρες καταβάλλονται από την Οιδιπόδεια σύγκρουση στην οποία υπάρχει πολύ ενοχή όσον αφορά τον ρόλο της ‘μητέρας’ ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να βλέπουν τις γυναίκες τους ως σεξουαλικές συντρόφους. Έτσι γίνεται ένας διαχωρισμός εξαιτίας του οποίου οι άντρες δεν μπορούν να δουν την σύντροφό τους πια ως ‘πόρνη’ αλλά μόνο ως ‘Παναγία’. Αυτού του τύπου ο διαχωρισμός συμπεριλαμβάνει και την κρυφή χρήση πορνογραφικού υλικού, διότι οι άντρες μπορεί να τρέφουν αισθήματα ντροπής όταν σκέφτονται έτσι για την γυναίκα τους. Συχνά, πολλοί άντρες χάνουν την ερωτική τους επιθυμία όταν η γυναίκα τους γίνει μητέρα.
Για αυτούς του λόγους και άλλους ακόμα, πολλοί άντρες αποσύρονται στον κρυφό και ιδιωτικό κόσμο της πορνογραφίας και του αυνανισμού. Αυτό ισχύει ακόμα και για τους άντρες που έχουν πλήρη και καλή επαφή με τις συντρόφους τους. Στον φαντασιακό κόσμο δεν υπάρχει ντροπή ούτε το άγχος της επίδοσης.
Είναι σημαντικό, και οι άντρες και οι γυναίκες, να ξεκινήσουν να καταλαβαίνουν και να ευαισθητοποιηθούν στα πολύ λεπτά θέματα που έχουν να κάνουν με την ντροπή την οποία βιώνει ο καθένας σε σχέση με την σεξουαλικότητα του. Στο βαθμό που μπορούν και οι άντρες και οι γυναίκες να καταλάβουν την θέση του συντρόφου τους σε σχέση με την πορνογραφία και τα θέματα ντροπής γύρω από αυτή, θα είναι σε καλύτερη θέση να καταρρίψουν αυτά τα αισθήματα και να έρθουν πιο κοντά. Πρέπει και οι δυο πλευρές να κάνουν προσπάθεια να καταλάβουν ο ένας τον άλλον και να έχουν μια ανοιχτή επικοινωνία.
Σύμφωνα με έρευνες, τα πιο τυχερά ζευγάρια είναι αυτά που μπορούν να παραδοθούν στις σεξουαλικές τους φαντασιώσεις και τις αναμεταξύ τους προσπάθειες χωρίς αναστολές και άγχος. Αυτά τα ζευγάρια μπορούν, αν θέλουν, να δουν πορνό μαζί, και μπορούν να είναι ελεύθεροι ο ένας με τον άλλον χωρίς να ‘κομπλεξάρονται’ με αισθήματα αμφιβολίας για το σώμα τους και τη εμφάνισή τους ή ενοχής για άλυτα θέματα της παιδικής ηλικίας. Η φράση κλειδί εδώ είναι ‘πρόθυμοι σύντροφοι’. Το πώς αυτή η φράση προσδιορίζεται ανάμεσα στο κάθε ζευγάρι θα καθορίσει και το αν αυτό το ζευγάρι μπορεί να είναι ανοιχτό και ειλικρινές στην αναμεταξύ τους σχέση.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 1.10.2015
σχόλια