ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριστήκαμε σε (πολύ χαλαρό) επαγγελματικό περιβάλλον και μετά από μέρες τυπικών ευγενικών 'καλημέρα', την τελευταία εβδομάδα της δουλειάς ξεκινήσαμε να μιλάμε περισσότερο με αμοιβαία επιδίωξη. Φιλικός, με διάθεση για κουβέντα, ρώτησε τα βασικά ανάλαφρα προσωπικά (ηλικία, αν είμαι παντρεμένη, ζώδιο χαχα) κι έτσι στο χαλαρό ενδιάμεσα στα μπουρουμπουρου, ζήτησε το τηλ μου να κανονίσουμε καμία μέρα κ μου έκανε αναπάντ. να δώσει το δικό του. Θα έλειπε για δύο βδομάδες για δουλειά κ διακοπές.Είμαστε απόλυτα συμβατοί ηλικιακά (30+), εμφανισιακά, 'ταξικά'. Όμως δεν ήταν αυτά, εγώ έπαθα πλάκα μαζί του απτο 1ο λεπτό που πλησιαστήκαμε με την αίσθηση του οικείου, της όρεξης να τον ακούω να μιλάει για ότι θέλει κ να τα βρίσκω όλα συ-ναρ-πα-στι-κο-τα-τα, να είμαι φίλη και γυναίκα του, σαν όλοι οι δρόμοι να φτιάχτηκαν γ να συναντηθούμε. Διατήρησα τον έλεγχο προσπαθώντας να μην δείξω ξελιγωμένη και συμπεριφέρθηκα με ( πολλή ) θερμή ευγένεια και φιλικότητα, τίποτα σεξι. Πέρασε ένας μήνας, καμία επικοινωνία. Η πρωτοβουλία, όχι λόγω φύλου αλλά λόγω του πως τέθηκε στη συζήτηση κ της δικής του απουσίας από τη πόλη, ανήκει ξεκάθαρα σε εκείνον. Μιλάμε για τηλέφωνημα ή sms, και οι δύο έχουμε ισχνή έως ανύπαρκτη παρουσία στα social.Να σταματήσω να ελπίζω κ να περιμένω ότι θα με πάρει;; Είμαι λογικός άνθρωπος δεν αστράφτουν οι ουρανοί με αντρά κάθε τόσο, δεν είναι θέμα εμφάνισης που θαμπώθηκα κι έχασα την κρίση μου, ήταν ψυχικά ερωτική έλξη για το άτομο του συνολικά ΠΑΡΑ πολύ έντονη για να τη νιώθει μόνο ο δέκτης κι όχι και ο πομπός, δε θέλω ν αραδιάσω συναισθηματικά σάλια, ένιωσα να είμαστε γεννημένοι ο ενάς για τον άλλο, είχα πάντα συναίσθηση των διαθέσεων των άλλων ανθρώπων.είναι δυνατόν να με ξέχασε ;; ; ; όχι επειδή μένω γενικά αξέχαστη αλλά με τον συγκεκριμένο αυτή η σύνδεση που αισθάνθηκα ότι υπήρξε μεταξύ μας, γίνεται να ήταν τελείως μόνο στο μυαλό μου;;; Είναι δυνατόν να ήταν αυτό μονόπλευρό;;;;; Ευχαριστώ όποιον διάβασε. Καλοδεχούμενος ο κυνικός σχολιασμός. Μπας κ συνέλθω.