ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαστε μαζί 1,5 μήνα. Εχθές για πρώτη φορά θα βγαίναμε για χαλαρό ποτό με τη παρέα του. Ήρθε από το σπίτι μου και όταν είδε τι έχω φορέσει, μου είπε η αλλάζεις ρούχα η δεν πάμε πουθενά. Δεν φορούσα τίποτα προκλητικό,για την ακρίβεια τζιν με χαμηλό μποτακι και ένα πουκάμισο τυπου boyfriend. Υποστήριζε ότι το πουκάμισο ήταν πάρα πολύ προκλητικό γιατί διαφανιζε (φορούσα φανελάκι από μέσα, δεν φαινόταν κάτι). Μου είπε ότι έτσι, δεν βγαίνουμε μσζι έξω. Φόρεσα ένα άλλο μπλουζάκι με σακάκι και βγήκαμε. Ήμουν αρκετά προβληματισμένη αλλα προσπαθούσα να δείχνω χαλαρή. Το αποκορύφωμα ήταν ότι όταν φύγαμε μου έκανε σκηνή γιατί και καλά εγώ στο μαγαζί κοιτούσα δεξια και αριστερά και το βλέμμα μου ήταν προκλητικό. Του εξήγησα ότι όλα αυτά τα βρίσκω παράλογα και προσβλητικά προς το άτομο μου. Ότι δεν μπορώ να ξεκινήσω μια σχέση με κάποιον που θέλει να κοιτάω στο πάτωμα όταν βγαίνω έξω και ότι το ντύσιμο μου ήταν μια χαρά. Εκεί άρχισε μια υστερία, ότι δεν θέλει να με κοιτάνε, ότι την έχει πατήσει στο παρελθόν, ότι πολλοί θα μου την έπεφταν αν τους κοιτούσα (γελάω καθώς γράφω γιατί δεν είμαι και μοντέλο, μια φυσιολογική κοπέλα είμαι) και ότι έτσι θέλει αυτός τη γυναίκα που είναι δίπλα του. Του είπα ότι κάπου εδώ η σχέση μας τελειώνει. Και με έβρισε. Από εχθές το βράδυ έχει στείλει μηνύματα με υποτιμητικό περιεχόμενο. Απορώ με κάποιους ανθρώπους..ποσα ψυχολογικά κουβαλάνε..Μετανιώνω μέχρι και που άλλαξα μπλούζα..Ενα χρόνο μόνη και έπεσα σε κελεπούρι. Όχι, ευχαριστώ