ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάνε τωρα 3 χρόνια που έχω ανακαλύψει την στήλη των εξομολογησεων και ομολογώ πως υπήρξα πολύ ενεργό μέλος. Παρατήρησα ότι ήμουν συνέχεια μέσα όταν ήμουν στενοχωρημένη. Με βοηθούσε πολύ, καμία φορά έβλεπες κάποια πολύ σοβαρά προβλήματα και έλεγες εντάξει τι γκρινιάζω εγώ τώρα. Λειτουργούσε σαν παυσίπονο. Σιγά σιγά μείωνε τον πόνο και τέλος τον εξολόθρευε.Όταν πάλι ήμουν χαρούμενη και ευδιάθετη δεν έμπαινα ποτέ. Μπορεί να έκανα και μήνες να μπω. Δεν ήθελα να χαλασει η όρεξη μου βλέποντας τα προβλήματα που υπάρχουν γύρω μου. Έπαιρνα απόσταση και απομακρυνομουν γιατί καταλάβαινα ότι έτσι χρειάζεται να γίνει. Έχω γράψει παρά πολλές εξομολογήσεις που αφορούσαν προβλήματά μου, σκέψεις και επιθυμίες. Πήρα απαντήσεις, όχι σε όλα, αλλά με συμβλουλεψαν άτομα που δεν μου χαϊδεψαν τα αυτιά και μου έδειξαν την ωμή αλήθεια. Ναι, μερικές φορές αυτή πονούσε.Σήμερα είμαι πάλι εδώ όχι γιατί είμαι στενοχωρημένη άλλα γιατί νιώθω κενή. Δεν αισθάνομαι. Και θελα παρά πολύ να νιώσω κατι. Ίσως τα προβλήματα ή οι χαρές των άλλων γεμίσουν και τη δική μου μουντή ζωή.