ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εβγαινα με μια κοπελα που πιστευα οτι θα ημασταν μαζι για χρονια. στην αρχη ηταν η τελεια σχεση και για τους 2 μας. ηταν σαν βγαλμενο απο τα παραμυθια αυτο που ειχαμε. μεχρι που η πραγματικοτητα με χτυπησε κατακεφαλα. η κοπελα πηγαινε σε ψυχολογο γιατι ειχε καταθλιψη αλλα ξαφνικα σταματησε και απο τοτε αρχισαν τα περιεργα . εβλεπα καποια πραγματα που δεν με ενοχλουσανε απλα δεν εβγαζαν λογικη και νοημα. εφτασα σε σημειο να συμπεριφερομαι σαν να μουν ο πατερας της(δεν ετρωγε,δεν πλενοτανε),καθως ειχε σταματησει να φροντιζει τον εαυτο της και ειχε ενα σοβαρο προβλημα υγειας για το οποιο δεν πηγαινε στον γιατρο. της ειπα οτι ανησυχω και μου ειπε οτι ειμαι παραλογος. η φουσκα εσκασε και με χωρισε 1 μηνα μετα. δεν μου εξηγησε καν το λογο. ειπε σε μια κοινη γνωστη απλα οτι ειμαι σκουπιδι,σαπιος,ο χειροτερος ανθρωπος που εχει γνωρισει και οτι με μισει.περασαν 2 μηνες απο τοτε. εγω καταλαβα οτι δεν μπορω μονος μου να αντιμετωπισω αυτη τη κατασταση και για αυτο πηγα στον ψυχολογο και ειμαι αρκετα καλυτερα. μολις εμαθε οτι παω εγω ψυχολογο πηγε και αυτη.εμαθα οτι δεν ειναι καθολου καλα. μεχρι πριν λιγες μερες με ετρωγε το παραπονο οτι ολη η σχεση δεν ειχε ουσιαστικα νοημα. στην παραμικρη δυσκολια κατερευσε. ομως παιδια ειδα οτι εγω προσπαθησα. εξαιτιας μου πηγε στον γιατρο την πρωτη φορα για το προβλημα υγειας. εμαθα οτι εξαιτιας μου πηγεκαι τη δευτερη σε ψυχολογο και της εκαναν διαγνωση για ψυχικο νοσημα. μπορει να μην ειμαστε μαζι αλλα την βοηθησα οσο μπορουσα. και συμφιλιωθηκα με το οτι με μισει. αν την βοηθαει το να με μισει ας με μισει.αρα νοημα υπαρχει. βγηκε κατι καλο απο ολη αυτη την κουραδοκατασταση. η' τουλαχιστον ετσι θελω να λεω στον εαυτο μου. σας ευχαριστω που με ακουσατε. καλο βραδυ