ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρίν ένα χρόνο με απολύσατε λέγοντάς μου ότι «θα μου βγεί σε καλό». Από πότε η απόλυση και η ανεργία είναι καλό? Και σε τι? Στην τσέπη μου ή στην ψυχολογία μου? Αποτελώ είδος που κανείς δε θα ήθελε για εργαζόμενο, είμαι δυστυχώς γυναίκα, σύζυγος και άτεκνη, όλοι με φοβούνται λόγω ότι είμαι στην ηλικία των 40 μήπως αρχίζω και αμολάω παιδιά..Φυσικά με καταδικάζετε να μη κάνω γιατί αισθάνομαι ότι ζω σε μια χώρα που δεν δίνει ευκαιρίες, που με καταδικάζει για το υπόλοιπο μισό της ζωής μου να ζω στην ανεργία και στην ανασφάλεια..γιατί δυστυχώς είμαι 40! Μου ρουφήξατε τα καλύτερα μου χρόνια..20 χρόνια προϋπηρεσία..και ξαφνικά είμαι αόρατη! Το ότι είμαι έγγαμη άρχισα να το κρύβω από το βιογραφικό μου .. μα τα 20 χρόνια προϋπηρεσίας πώς να τα κρύψω? Είμαι αόρατη, δεν έχω ευκαιρίες, δεν υπάρχουν αγγελίες στην χώρα της παρακμής με τους γελοίους εργοδότες που στις συνεντεύξεις εργασίας σου ζητάνε τα πάντα!! Και δε δίνουν τίποτα!! Θα ξαναρχίσω από την αρχή, αν κάποιος με εμπιστευτεί και με προσλάβει! Και θα είναι ο ευεργέτης μου, όντας 40 και έγγαμη..χωρίς παιδιά! Φυσικά στο κράτος πρέπει να είμαι εντάξει, το κράτος όμως σε μένα όχι! Ούτε μια φορά δε με στείλανε σε εργοδότη, αν και μακροχρόνια άνεργη πλέον..στα 40 μου χρόνια! Θα μου βγεί σε καλό! Ζήτω που είμαι άνεργη και ευχαριστώ αυτούς που με ρίξανε στην ανεργία..δε θα τους ξεχάσω ποτέ..και αν βρεθώ στην θέση όντας απογοητευμένη και εξουθενωμένη..θα τους θυμηθώ και τότε..τότε που το γράμμα μου θα είναι ότι έχει απομείνει από μένα..και θα θυμηθώ όσους με καλούν και με απορρίπτουν..για τα χαστούκια και τις απογοητεύσεις που έχω χορτάσει από τότε που είπατε θα μου βγεί σε καλό! Κάθε μέρα που περνάει ονειρεύομαι να καθίσω σε γραφείο ξανά και να δουλέψω..και τα μάτια μου βουρκώνουν! Γιατί ξέρω πως αποτελεί ένα ψέμα πια..που δε πρόκειται να ξαναζήσω! Γιατί δεν υπάρχουν ευκαιρίες..και αν βρεθεί μία..γιατί να πάρουν εμένα..?40 χρονών έγγαμη χωρίς παιδί..γιατί να μπλέξουν!