ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

λοιπον γεια σας παω δευτερα λυκειου και περσι μιλουσα με ενα αγορι (αρχισαμε να μιλαμε τυχαια γιατι καθισαμε κοντα) και σιγα σιγα αρχισε να μαρεσει και λογικα να του αρεσω κι εγω. Ολο με πειραζε, ζηλευε αν αναφερομουν σε κανενα αγορι και γενικα προσπαθουσε συνεχεια να μου τραβηξει την προσοχη. Εγω ομως τοτε δεν του εδειχνα τιποτα γιατι σε αυτες τις ηλικιες τα αγορια συνηθως κανουν επιφανιακες σχεσεις με βαση την εμφανιση μεχρι να βαρεθουν και προφανως δεν ηταν ετσι η κατασταση οποτε ενιωθα ανασφαλεια( συν του οτι θεωρειτε ενας απτ'τους ωραιους του σχολειου μας και συνεπως οτι εχει υψηλα στανταρτς).Καποια ατομα στα οποια το ειχα πει μου ελεγαν οτι με θελει για κατι πιο σοβαρο και οτι ειναι πολυ ανασφαλης εσωτερικα ακομα κι αν προσπαθει να το παιξει ανετος γιατι ειναι δημοφιλης και φοβοταν οτι θα φαει απορριψη.Ετσι, περασε η χρονια και φετος καθισαμε σε μακρινες θεσεις και αφου δεν εχουμε κανενα κοινο ( ουτε κοινη παρεα, ουτε μιλαγαμε ποτε απο τσατ) εχει αρχισει να γινεται ολο και πιο ξενη και ψυχρη η κατασταση. μου πεταει ακομα καμια φορα κατι αλλα αφου δεν υπαρχουν αφορμες... το ξερω οτι μαλλον δεν το εχω εξηγησει καλα απλα προσπαθω να πω οτι μεσα μας και οι δυο το ξερουμε οτι θελουμε ο ενας τον αλλο απλα δεν εχουμε τροπο να το δειξουμε ( τωρα θα μου πειτε να του μιλησω αλλα δεν ειναι τοσο απλο γιατι δεν εχουμε αναπτυξει τις ''βασεις'' και παντα βρισκαμε αφορμες για να μιλαμε- επιφανειακα φαινομαστε σαν απλα δυο συμμαθητες που μπορει να μιλησουμε τυχαια-)συγνωμη αν δεν το εχετε καταλαβει στην ουσια ψαχνω να βρω ενα τροπο να επικοινωνησουμε(δηλαδη να του τραβηξω την προσοχη) απλα χωρις να του μιλησω η να του στειλω η αν του μιλησω να του μιλησω με αφορμη.σας παρακαλω πειτε μου τι μπορω να κανω γιατι με πληγωνει παρα πολυ να το βλεπω ολα αυτα να αργοσβηνουν.