Κοίταξε, το θέμα είναι ότι αργά ή γρήγορα ο αδερφός του θα πρέπει να αρχίσει να τα βγάζει πέρα μόνος του. Εσείς μπορεί να θέλετε να παντρευτείτε, τι θα γινει τότε; Το πρόβλημα το έχει η από κει οικογένεια, δεν είναι δικό σου πρόβλημα. Αν θέλετε να μείνετε μαζί, δώστε του ένα περιθώριο να βρει κάτι άλλο ή βρείτε εσείς κάτι άλλο μαζί. Αν το σπίτι είναι ιδιόκτητο, ψάξτε εσείς κατι άλλο αν τα βγάζετε πέρα. Σίγουρα ξεβολευεται ο αδερφός γιατί ήταν όλα πληρωμένα στο σπίτι του φίλου σου. Στον φίλο του που θα έμενε; Δε θα πλήρωνε κάτι; Ως πότε; Τέλοσπάντων, αυτός ξέρει τι θα κάνει με τη ζωή του και εσείς με τη δική σας. Αν το θέμα είναι το σπίτι, βρείτε κάτι άλλο εσείς. Αν το θέμα είναι οικονομικό, συγνώμη που το λέω, αλλά αν δε μπουν όρια στον αδερφό, έπονται μεγαλύτερα προβλήματα. Από κει και πέρα, δε φταις κάπου.. μην νιώθεις άσχημα.
2.11.2018 | 15:20
Όλα της "σχεσης" δύσκολα!
Το αγόρι μου μου ζήτησε να συγκατοικησουμε. Το δέχτηκα με χαρά γιατί θα είναι το επόμενο βήμα στην σχέση μας και είμαι άπειρα ευτυχισμένη μαζί του! Τα τελευταία 2 χρόνια συγκάτοικος του είναι ο αδερφός του. Στην ουσία τον φιλοξενεί γιατί δεν συμμετέχει σε λογαριασμούς διότι παίρνει πολύ πολύ χαμηλό μισθό. Το σπίτι δεν βοηθουσε την συγκατοίκηση τους διότι διαθέτει μόνο μια κρεβατοκάμαρα. Βοηθάει πιο πολύ ένα ζευγάρι αυτό το σπίτι. Έτσι ο αδερφός του αποφάσισε να μείνει με έναν φίλο τους Ο οποίος όμως του τα γυρνάει τώρα διότι και εκείνου το σπίτι δεν βοηθάει μια τέτοια συγκατοίκηση. (Ο φίλος απέκτησε πρόσφατα κοπέλα πράγμα που δεν υπήρχε πριν την απόφαση για συγκατοίκηση μεταξυ τους). Το κλίμα είναι πολύ περίεργο διότι εγώ δεν πίεσα κανέναν για όλο αυτό. Ούτε και το αγόρι μου όμως. Ο αδερφός του όμως έχεις πάντα μούτρα απέναντι μου μετά από όλο αυτό. Καταλαβαίνω πως νιώθει πως εγώ φταίω για όλα. Τον ξεβολευω και πάνω από όλα του στερω τον εργενη αδερφό του. Αλλά ο αδερφός του είναι αυτός που θέλει να πάμε πιο σοβαρά. Οι γονείς τους από ότι έχω καταλάβει δεν θέλουν να μείνουμε μαζί τώρα διότι δεν έχει που να πάει ο μικρός αδερφός. Και τους καταλαβαίνω. Νομίζω όμως πως κατά βάθος πιστεύουν ότι εγώ ευθύνομαι για όλη την αναστάτωση. Δεν ξέρω τι να κάνω πραγματικά. Δεν έχω πρόβλημα με το να μείνουμε πιο μετά μαζί.. Μέχρι να βρεθεί μια σωστή και αμοιβαία λύση. Απλά δεν μπορώ να νομίζουν όλοι ότι ευθύνομαι εγώ. Δεν είμαι τέτοια "νυφη"στην τελική ρε παιδιά. Και θελω να με συμπαθεί ο αδερφός του..
1
