ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόλις χώρισα. Εγώ τον χώρισα, τον έδιωξα από το σπίτι, εγώ του το πα μετά από 4 χρόνια. Μετά από έναν πολύ μεγάλο καβγά, που ήταν ένας από τους συνηθισμένους μας καθημερινούς καβγάδες τα τελευταία 3 χρόνια. Νεύρα και θυμός για το παραμικρό, νεύρα επειδή του έβαλα το αυγό του σε μικρό πιάτο και όχι σε μεγάλο, νεύρα γιατί του έπλυνα την μοβ μπλούζα και όχι την κόκκινη, νεύρα γιατί καθυστέρησα λίγο να γυρίσω και δεν πρόλαβα να μαγειρέψω, νεύρα για όλα. Και μετά προσβολές, βρισιές και απειλές. Συνέχεια το μόνο που άκουγα ήταν πόσο κατώτερη του είμαι και ότι δεν αξίζω. Σήμερα όμως είπα φτάνει. Το είχα σκεφτεί πολλές φορές, ποτέ όμως δεν το τολμούσα. Τον αγαπάω ακόμα αλλά δεν μπορώ να αντέξω άλλο. Δεν μπορώ να περιμένω πότε θα έρθει η μέρα που ίσως θα κάνει κάτι χειρότερο και δεν θα αρκεστεί απλά στις απειλές. Άλλωστε αφού με θεωρεί κατώτερη του ποιός ο λόγος να είναι μαζί μου;Δεν ξέρω αν έκανα καλά...Ήδη το σκέφτομαι και το μετανιώνω, σκέφτομαι ότι το πρωί θα ξυπνήσω και δεν θα είναι δίπλα μου, σκέφτομαι ότι το βράδυ θα κοιμηθώ και δεν θα νιώθω την ανάσα του. όμως αν μετρήσω μέσα σε ένα 24ωρο τις καλές μας στιγμές δεν θα γεμίσω ούτε μια ώρα, αξίζει άραγε να μείνω για μία ώρα ευτυχία την ημέρα; Με πήρε τηλέφωνο, μου ζήτησε να το ξανασκεφτώ, λέει αν αλλάξω κάποια πράγματα θα γυρίσει....χαχαχα να αλλάξω λέει..ΕΓΩ..εγώ που από τότε που τον γνώρισα έχω αλλάξει όλη μου την ζωή, δεν βγαίνω, δεν έχω φίλους, δεν αργώ να γυρίσω από την δουλειά, δεν αγοράζω τίποτα για τον εαυτό μου..και μου ζητάει να αλλάξω...Δεν ξέρω.....Τι να κάνω;;;; Και αν γυρίσω και αποδειχτεί για ακόμη μία φορά ότι με έπιασε κορόιδο;;;;