ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η διπλανη μας στην πολυκατοικια ( μεσοτοιχια οποτε εχει νευρα οπως ακομα και τωρα " κοπανει" με τετοια δυναμη την πορτα ,σαν να συμβαινει σεισμος. Ακομα και στο σαλονι να μην ειμαι αλλα στο δωματιο μου ταραζομαι. 15 χρονια συμβαινει αυτο. Καθομουν να διαβασω στο σαλονι, να δω τηλεοραση ή και να χαλαρωσω στον καναπε και καθε 5' ειχα αυτον τον εφιαλτη. Ειναι πολυ κακια γυναικα, μεχρι και τον γιο της τον " εστειλε " απο την καθημερινη γκρινια της και το ξυλο που του εριχνε...Αλλοι την φοβουνται, αλλοι την λυπουνται χωρις να της κανουν παρατηρηση και δεν ξερω τι να κανω. Ετσιμου ερχεται ενω ειμαι ευγενικος ανθρωπος να βγω και να την πιασω απ' το μαλλι και να της πω οτι δεν της χρωσταω τιποτα να ταραζομαι και να παθαινω αρρυθμιες , να βαζω Holter και να συνεχιζεται αυτη η κατασταση. Αγγελικη την λενε , αλλα μονο αγγελος δεν ειναι... Τον αντρα της λυπαμαι που τον βριζει ολη μερα. Ομως εγω τι φταιω που δουλευω στο σπιτι και αναγκαστηκα το γραφειο μου το εχω το σαλονι ;;; Ας μην ερχοντουσαν ποτε. Ειμασταν τοσο ηρεμα πριν ερθουν