Να της μιλήσεις χωρίς θυμό και φωνές. Άμα της σπας κάθε φορά τα νεύρα και ξεκινάς εμφύλιο, θα σε αφήνει να περιμένεις ελπίζοντας ότι θα κοιμηθείς για να το γλιτώσει. Μίλα ήρεμα και όμορφα να βρείτε τι φταίει και να το διορθώσετε.
16.11.2018 | 02:17
Τι κι αν μετράμε δεκαετίες...
Είμαστε ζευγάρι από χρόνια. Είχαμε μέρες να βρεθούμε μαζί στο κρεβάτι. Της εδειξα οτι μου λείπει, εκεινη αρχικά δεν ειχε όρεξη, δεν την πίεσα περα απο το να θέλω να βρισκομαι κοντά της, μετά μου ειπε νιώθει καλύτερα, θα κοιμηθούμε μαζί το βράδυ. Την περίμενα ολο το απόγευμα, καθησαμε στην τηλεόραση αγκαλιά, φιλια, χάδια, μετά μου ειπε πηγαινε στο δωμάτιο κι ερχομαι σε λιγο, και περιμενα δυο ώρες! Ουτε τοτε θέλησα να πιέσω. Στο τέλος δεν αντεξα, βολευτηκα μονος μου και μετά μου βγήκε πολύς θυμος. Της αφησα μήνυμα στην πορτα μην έρθεις αλλα ηρθε και της μιλησα άσχημα. Νιωθω μεγαλη στενοχώρια αλλά και θυμό. Αν συνεχιζε να μη θέλει, γιατί μου υποσχεθηκε; γιατί με αφησε να περιμένω; Γιατί δεν μου ειπε πως αλλαξε γνώμη; Γιατί να με κάνει να αισθάνομαι ο τελευταίος τροχός; Είμαστε τοσο αγαπημένοι, αλλά φοβαμαι οτι τωρα θα περάσουμε φάση αναταράξεων, κι ας της ζητησα ηδη συγγνώμη. Κι είχα τοσο αναγκη να κοιμηθώ στην αγκαλιά της...
8
