Μπούρδες στο τετράγωνο απλά. Κουράστηκα ψυχολογικά και μόνο που το διάβασα.
20.11.2018 | 00:27
Πονάνε οι αγάπες τελικά;
Είμασταν μαζι 5 χρόνια!!!!! Πριν από αυτόν δεν είχα κάτι σοβαρό εκτός από τον εφηβικό έρωτα που τελικά ξεπεράστηκε εύκολα μιας και δεν άξιζε πολλά! Τον έβλεπα σχεδόν κάθε μέρα διότι είμασταν στο ίδιο περιβαλλον! Ήταν ένα άτομο διαφορετικό,στην ηλικία μου Όχι ιδιαίτερα ωραίος αλλά κάτι μ τράβηξε! Ίσως η σοβαρότητα που έδειχνε , το γεγονός ότι δεν κοιτούσε την μια και την άλλη;κάτι τέλος πάντων! Ο καιρός περνούσε και όσο τον έβλεπα τόσο μ άρεσε αλλά καμία κίνηση! Πήρα την απόφαση ν του στείλω μνμ έχοντας καταλάβει ότι κ από την μεριά του δεν περνούσα απαρατήρητη! Όσο μιλούσαμε Ήταν ωραία ξαφνικά όμως όταν βρεθήκαμε από κοντά όλος αυτός ο ενθουσιασμός μου χάθηκε! Δεν ξέρω μου φαινόταν λίγο παιδική η συμπεριφορά του,πολύ παρορμητική , Δεν είχα συνηθίσει έτσι μιας και πριν από αυτόν έβγαινα με πολύ μεγαλύτερους,αλλά από την άλλη έβλεπα ένα άτομο να μου δείχνει με όλο του το είναι τι νιώθει για μένα ξεκάθαρα χωρίς ντροπές πράγμα που δεν το είχα συνηθίσει ! Χωρίσαμε.... για την ακρίβεια Εγώ τον χώρισα αλλά κατάλαβα ότι τον πλήγωσε πολύ γτ αυτός ήταν ήδη πολύ ερωτευμένος μαζί μου ( όπως μου είχε πει δεν περίμενε Πότε μια κοπέλα όπως Εγώ να του στείλει μνμ) !περάσαμε καιρό χωρια ώσπου κάποια στιγμή μ βγήκε πάλι η επιθυμία ν είμαι μαζί του !Δεν ξέρω τ μου άρεσε και τι μ έλειψε ακριβώς!Ίσως το ότι είδα πρώτη φορά κάποιον να με θέλει τόσο πολύ,να μου λέει ανοιχτά σε θέλω και να το εννοεί! Ξανά γύρισα, και υποσχεθηκα στον ευατο μου οτι αυτο τ ατομο δεν θα το πληγωσω και οτι θ του δωσω οσα μου δινει και αυτος !περνουσε ο καιρος και δενομασταν όλο και πιο πολυ !έβλεπα εμένα να αλλάζω να έχω μια εξάρτηση να μου λείπει να ζηλεύω να γίνομαι άλλος άνθρωπος να φοβάμαι μην μ αφήσει για άλλη. Είχα βάλει τον εαυτό μου σε μια σχέση που έπρεπε ν δωσω ότι άξιζε ν δωσω σ αυτό τ άτομο χωρίς όμως να ξέρω αν όντως το ήθελα πραγματικά !ο καιρός περνούσε και όλη αυτή η κατάσταση με απορροφούσε! Στο τέλος είμασταν οι δύο μας μόνο,οι δύο μας από δική μας επιλογή κάτι π εμένα κ μ άρεσε αλλά και με χαλούσε μιας και εγώ είμαι άτομο πιο εξωστρεφης και Όχι τόσο συναισθηματικό και απορώ πως έγινα έτσι ;υπήρχαν στιγμές που βγαιναμε εξω και εγω βαριομουν ή δεν περνουσα καλα αλλα εγωω εκει ! ύστερα από 4 χρόνια και λογω καποιων καταστασεων πήρε την απόφαση ν φύγει! Με πλήγωσε , ένιωσα μόνη κενή δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω! Περασα μια πολυ δύσκολη φάση και όταν ξαναήρθε είπαμε ν είμαστε πάλι μαζί αλλα μεσα μου κατι ειχε αλλαξει !Τον έβλεπα και έβλεπα το άτομο για το οποίο πέρασα όλες αυτές τις δυσκολίες μου έβγαζε ταυτόχρονα και κατι οικείο αλλά και κάτι στενάχωρο! Εν τέλη χωρίσαμε πάλι και είπα στο εαυτό μου θ είναι οριστικό!μείναμε χωριά ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αλλά ξαναγύρισε λέγοντάς μου ότι είμαι η μόνη η κοπέλα π αγαπάει και αγάπησε πραγματικά και ότι και ν γίνει θα με αγαπάει πάντα και ότι θ έκανα τ πάντα για ν είμαστε μαζί! Θυμόταν μέχρι και την πρώτη φορά π βρεθήκαμε! Εκεί Εγώ λύγισε άρχισα πάλι να μπαίνω στην διαδικασία να σκέφτομαι μήπως να τ δούμε πάλι κτλ ; 2 μέρες τώρα βρισκόμασταν συνέχεια αλλά μέσα ένιωθα κάτι περίεργο κάτι π μ προκαλούσε περισσότεροστεναχώρια πάρα χαρά! Τελικά του είπα ν μην με ξανά ενοχλήσει ποτέ αν και θα βλεπόμαστε κάθε μέρα!από τότε Εγώ είμαι χάλια!!!!
2