Σπουδάζω 2 χρόνια τώρα στην Αθήνα, ερχομαι από μια επαρχιακή πόλη και υπάρχουν μέρες που αισθάνομαι ακριβώς αυτό που περιγράφεις. Βέβαια έχω να σου πω τα εξής: αρχικά προσπάθησε να βρεις μια δουλειά ενδεχομένως, να ασχοληθείς με γυμναστική, να συμμετέχεις σε δραστηριότητες του πανεπιστημίου σου και σιγά σιγά θα δεις ότι θα δικτυωθεις και θα γνωρίσεις καινούργια άτομα. Ζώντας στην Αθήνα 2 χρόνια τώρα έχω να σ πω πως απ τα 100 άτομα που θα γνωρίσεις, μόνο τα 1-2 θα επιδιώξουν να κρατήσουν ενδεχομένως επαφές μαζί σου. Μην απελπίζεσαι όμως θα γνωρίσεις σε όλα αυτά τα χρόνια που θα είσαι εδώ πολλαααα άτομα.Θα έλεγα να προτείνεις εσυ στα κορίτσια απ τη σχολή σου να πάτε για ένα καφέ, και μετά ίσως να τους πεις εσυ να κάνετε κ κάτι άλλο μαζί (κάποιο escape room, κάποιο σινεμα, μια βόλτα για γλυκό...) Baby steps και θα βελτιωθούν όλα. ? Υ.Γ μακάρι να ήξερα πως σε λένε να μπορούσα κάπως να σε βρω να μιλήσουμε πιο προσωπικά. Καλή συνέχεια!
21.11.2018 | 02:32
Μόναξια φοιτητη
Καλησπέρα σας!Είμαι φοιτήτρια πρωτοετής και ήρθα σε άλλη πόλη στην οποία είμαι μόνη.Δεν πέρασε καμία φίλη μου εδώ και συγγενείς τίποτα πραγματικά όμως είμαι μόνη μου..για αυτό τον λόγο πόνταρα στις φιλιες στο πανεπιστήμιο.Ειμαι ανεξάρτητη γενικά θα πάω μόνη μου όπου θέλω να πάω, θα κάνω μόνη μου πραγματα αλλά πραγματικά θες και με κάποιον να μιλήσεις δεν βγαίνει έτσι όλη η μέρα ειδικά στην περίπτωση μου οπου δεν κάνω δραστηριότητες κτλ δηλαδή μετά το Πανεπιστήμιο δεν συναναστρέφομαι με άλλα άτομα . Ψάχνω συνοπτικά και για παρέες για ένα καφέ να λέμε ετσι καμία βλακεία,το παραδέχομαι,αλλά και για ουσιαστικές φιλίες έστω μια φίλη να ξέρω ότι έχω έναν άνθρωπο εδώ ένα αποκουμπι που όποτε θέλω κάτι θα τον πάρω τηλέφωνο.Και όλα αυτά ο μοναδικος χώρος που νομίζω εγώ τουλάχιστον ότι θα τα βρω και έχω εναποθέσει τις ελπίδες μου είναι το πανεπιστήμιο..Αλλά τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα θέλω .Έχω κάνει μια παρέα 4 5 άτομα τα οποία δεν ξέρω τι κάνουν μετά το Πανεπιστήμιο είναι και Αθηναίοι βέβαια και έχουν ήδη τις παρέες και την ασφάλεια του σπιτιού τους και σίγουρα δεν μπορούν να νιώσουν τις ανάγκες τις δικές μου.Και έτσι κυλάει η μέρα μου εδώ και δύο μήνες ..Και δεν μπορώ να στέριωσω με αλλ- πάρεα. ναι οκ δεν είμαι ο σούπερ τύπος που όλοι θα ήθελαν στην παρέα τους αλλά ούτε και καμία σπαστικια.Με όλους εμένα στο γεια μόνο με αυτούς κράτησε και αυτοί μετά χάνονται ενώ γνωρίζομαστε ενάμιση μήνα τώρα .. άλλα παιδιά από το πανεπιστήμιο εδώ και εβδομάδες μαζεύονται σε σπίτια λες και γνωρίζονται μήνες .. Για να κλείσω μεταξύ μας μου αρέσει πιο πολύ η μοναχικότητα θα με πέτυχεις να κάνω βόλτες μόνη να ψωνίζω μόνη αυτό μου αρέσει και ανησυχώ μήπως είμαι καμία καταθλιπτική, αλλά όταν σκέφτομαι ότι 18 χρόνων μπορεί να μείνω μόνη να κόβω βόλτες και να μην πάω και εγώ σε ένα πάρτι ή να μην αποκτήσω μια καλή φίλη να της λέω έλα να κοιμηθούμε και να της λέω τα δικά μου δεν είναι και το μέλλον που ονειρευόμουν όταν μάζευα τα πράγματα για το νεο μου ξεκίνημα.Να λέω σε όλους ελάτε σπίτι μου να το κάψουμε που θα θέλουν 1 ώρα να ερθουν όλοι ενώ εν τω μεταξύ καλά καλά δεν έχουμε παει να φάμε μια πίτσα?Πφφ τελικά δεν προσφέρεται για φοιτητική ζωή η Αθήνα
4
