ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έρχεται απροσδόκητα κάποιο πρόσωπο στη ζωή σου και σε γεμίζει με μια γλυκιά προσμονή να το ξαναδείς. Δεν υπάρχει σχέση, αλλά αισθάνεσαι ότι κάτι όμορφο πλανάται στην ατμόσφαιρα. Και ας έχετε πει απλώς μια καλημέρα κάποιες φορές και ας έχετε ανταλλάξει κάποιο όμορφο χαμόγελο. Αισθάνεσαι ότι θα μπορούσατε να γνωριστείτε, και ξαφνικά αυτός ο άνθρωπος δεν υπάρχει πουθενά και νιώθεις μία θλίψη. Τι παράξενο ε; Να νιώθεις πως σου λείπει ενώ δεν τον έχεις γνωρίσει ουσιαστικά. Και απορείς γιατί ήρθε έστω έτσι στη ζωή σου; Γιατί σε κοίταξε βαθιά μες τα μάτια, σαν να κοίταξε στα ενδόμυχα της ψυχής σου, να σε σκάναρε και να νιώθεις συναισθήματα που σε ελκύουν να τον γνωρίσεις. Αλλά μετά αυτός να χάνεται και να μην υπάρχει πουθενά. Το βλέμμα του και μόνο σε έκανε να νιώθεις μια γαλήνη και έδινε μια κρυφή ελπίδα αλλά όλα να χάνονται πριν αρχίσουν καν. Τότε ποιος ήταν και γιατί ήρθε για λίγο στη ζωή σου έστω και έτσι; Είμαι ρεαλίστρια αλλά κάποια πράματα δεν καταλαβαίνω γιατί έρχονται και χάνονται απότομα.