ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στην εταιρία που εργάζομαι κανόνισαν ένα event για τα Χριστούγεννα. Εγώ όμως δεν το ήξερα. Έρχεται η κοπέλα στο γραφείο μου, με ένα χαμογελάκι , τη ρωτάω τι έγινε τίποτα μου λέει κάνε δουλειά σου. Σημείωνε κάτι σε ένα χαρτί που είχε μαζί της. Την ξαναρωτάω. Με ρωτάει πόσα άτομα. Τι εννοείς της λέω. Μου ξαναλέει πόσα άτομα θα είστε. Για ποιο πράγμα τη ρωτάω τι εννοείς. Δεν διάβασες το email με ρωτάει. Το διαβάζω, ααα οκ. Με ξαναρωτάει λοιπόν, πόσα άτομα. Της λέω πάλι τι εννοείς πόσα άτομα. Χαμπάρι δεν είχα πάρει, εντελώς στόκος χαχα. Χαμογελάει λίγο πονηρά και με ρωτάει πολύ ευγενικά και διακριτικά αν θα συνοδεύομαι. Ααα και της λέω εεεε όχι. Μετά από λίγο αφού είδα το πρόγραμμά μου της λέω να το ακυρωσει. Το κατάλαβε και μου λέει θα μιλήσουμε για αυτό άλλη στιγμή, μην ανησυχείς θα το κανονίσω εγώ. Από τότε το σκέφτομαι συνέχεια αυτό. Αυτή η κοπέλα μου άρεσε από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα τη δουλειά αυτή. Μερικές φορές καταλάβαινα πως και εκείνη έδειχνε ένα ενδιαφέρον. Με τον καιρό όμως από την πολλή δουλειά δεν έχω χρόνο να της μιλήσω κτλ μα ούτε και η δουλειά μου έχει σχέση με το δικό της τμήμα. Και κάπως έτσι την έχω "ξεχάσει". Αλλά μετά αυτό άρχισα να την ξανασκέφτομαι. Πιστεύετε ότι ο τρόπος της που ήρθε να με ρωτήσει έδειχνε κάποιο ενδιαφέρον; Να ξεκαθαρίσω πως όλους ρωτούσε για να σημειώσει τα άτομα που θα παρευρεθούν στο event. Αλλά αυτός ο τρόπος λέτε να έδειχνε ενδιαφερον;