ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θα ηθελα να εξηγησω λιγο καλυτερα μια εξομολογηση που εκανα το απογευμα της κυριακης.με χωρισε πριν λιγο καιρο. γενικα μου φερθηκε πολυ ασχημα τοσο κατα το χωρισμο οσο και μετα. εβγαλε πολυ κακια και μισος,ενω δεν του εκανα κατι. με πληγωσε παρα πολυ αλλα ημουν κολλημενη μαζι του.... μεχρι χθες.ξυπναω σημετα το πρωι και οτι ενιωθα για αυτον ειναι σαν να πεθανε. ουτε αγαπη ουτε μισος. μονο αδιαφορια. ουτε νοσταλγια,ουτε καν παραπονο για την συμπεριφορα του.νομιζω κατι δεν παει καλα. προσπαθω να σκεφτω τις ωρες στιγμες αλλα ειναι αδιαφορες. οι κακες αδιαφορες χωρις να θυμωνω. σαν να εχω αποκοπει ψυχολογικα εντελωςαπο αυτον. ξερετε αν ειναι φυσιολογικο; πχ χθες το βραδυ με πηρε ο υπνος με κλαμματα στα ματια επειδη τον σκεφτομουνα και σημερα ψυχολογικο κενο.