ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από την εμπειρία μου, η συζήτηση σ'αυτή τη φάση δε θα σε βγάλει πουθενά, εφόσον δεν έχεις απτές αποδείξεις θα σε βγάλει παρανοϊκή.Ζήτα του διαζύγιο (μπλόφα). Στα 50 και με 2 παιδιά, σε έχει σίγουρα δεδομένη. Άλλαξέ το αυτό, χωρίς πολλές εξηγήσεις. Ξεκίνα να περιποιείσαι τον εαυτό σου, να έχεις χόμπι και κοινωνική ζωή που δεν θα τον περιλαμβανει.Οι πιθανότητες είναι οτι μόλις δει οτι όχι μόνο δεν τον έχεις ανάγκη, αλλά περνάς καλύτερα μόνη σου και οτι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να σε χάσει, θα γυρίσει σαν βρεγμένη γάτα. Αν δεν το κάνει, τότε το διαζύγιο επιβαλλεται. Αν το κάνει, είναι στο χέρι σου αν θα τον συγχωρήσεις.Αυτά από προσωπική εμπειρία και μόνο. Εγώ βέβαια δεν μπλόφαρα, ήμουν αποφασισμένη να χωρίσω, μέχρι που είδα τις αλλαγές που έκανε προκειμένου να με πείσει να παραμείνουμε μαζί. Και ξέρει οτι η επόμενη φορά θα είναι και η τελευταία. (Γιατί μεταξύ μας, κι εγώ μια χαρά πέρασα, δεν είχα να φροντίζω τον πασά όλη μέρα, έβγαινα, φλέρταρα, γνώρισα κόσμο...)

Και ύποπτος ΚΑΙ ένοχος ο σύζυγός σου. Αν δεν ήθελε, θα της το είχε κόψει μαχαίρι πριν καν το ξεκινήσει.

Χαρακτηρισμό για το αχαρακτήριστο ταίρι σου δε βλέπω και ανησυχώ... Μόνο η λεγάμενη έχει δικαίωμα στον "στολισμό";1. Δεν φταίει αυτή που ο δικός σου της δίνει πάτημα να συνομιλούν στον μη εργασιακό τους χρόνο, οκ; Αν δεν ήθελε να της μιλήσει, δεν θα απαντούσε στις κλήσεις της.2. Ναι, συνήθως είναι πολύ πολύ ύποπτο όταν ο/η σύντροφος περιφρουρεί ως άλλος Κέρβερος το κινητό του/της και το κουβαλάει πάνω του ακόμη και όταν κοιμάται ή όταν το έχει μόνιμα με την οθόνη προς τα κάτω. Ειδικά το τελευταίο, είναι κάτι που παρατηρώ οπωσδήποτε όταν βγαίνω ραντεβού. Λένε πολλά αυτές οι ενέργειες.3. Τέλος, τι διαφορά θα είχε αν ήταν 20 και ανύπαντρη; Σου στέκεται εσένα σαν επιχείρημα/δικαιολογία/αιτιολογία το "50/παντρεμένη/με παιδιά;Προσπάθησε να κάνεις μια ήρεμη συζήτηση μαζί του σε μια πιο σοβαρή βάση απ' αυτή που μας θέτεις παραπάνω.,