ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα καλά δεν τα λέμε δεν ξέρω γιατί. Μια φορά μου είχε προτείνει μια γυναίκα να μου στείλει χρήματα ήμασταν άγνωστες μεταξύ μας μόνο στο διαδίκτυο είχαμε μιλήσει μερικές φορές. Μου είπε δεν χρειάζεται να αγχωθώ πότε θα της τα επιστρέψω δεν τα θέλει πίσω. Ήταν 200 ευρώ και αφορούσε κάποιο πρόσωπο που είχα αναφέρει ότι έχει ανάγκη. Άλλη μια φορά χρειάστηκε ο αδερφός μου βοήθεια ήταν στο εξωτερικό και τον φιλοξένησε ένας Έλληνας που τον γνώρισε σε ένα καφέ και άκουσε που έλεγε ότι έμεινε στο δρόμο. Πρώτη φορά τον έβλεπε τον έβαλε στο σπίτι του και την άλλη μέρα πήγε για δουλειά και είπε στον αδερφό μου να τηλεφωνήσει αν θέλει είχε πακέτο για σταθερά για Ελλάδα. Μας τηλεφώνησε ο αδερφός μου για να μας πει τι έγινε είχαμε τρελαθεί από την αγωνία μας και κάναμε χίλιες ευχές για αυτόν τον καλό άνθρωπο που τον φιλοξένησε σαν να τον ήξερε και να ήταν δικός του. Έμεινε εκεί δυο εβδομάδες, αυτός ο κύριος τον έβαλε στο κρεβάτι του και ο ίδιος κοιμόταν στον καναπέ επέμενε πολύ σε αυτό. Του φέρθηκε σαν αληθινός πατέρας πρόσεχε να τρώει και τον έκανε να νιώσει σαν στο σπίτι του. Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που είναι έτοιμοι να κάνουν το καλό απλόχερα χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα. Κάποτε είχα διαβάσει ότι είναι ένας στους χίλιους έτσι αν δεν κάνω λάθος. Είχα διαβάσει κάτι πολύ ωραίο, ότι ένας καλός ισοδυναμεί με πάρα πολλούς κακούς γιατί η ισχυρότερη δύναμη είναι η αγάπη. Ακούγεται σαν παραμύθι αλλά εμένα μου άρεσε και το πιστεύω αφού ξέρω ότι αλήθεια υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι με μια καρδιά διαμάντι.