Θα πάνε καλά όλα στο τέλος, αγαπητή ‘Α, μπα’;

Θα πάνε καλά όλα στο τέλος, αγαπητή ‘Α, μπα’; Facebook Twitter
12

________________
1.


"Ποιά είναι η γνώμη σου για τα ''τριήμερα''? Και τη μανία όσων εργάζονται να τα υπολογίζουν από το Δεκέμβριο του προηγούμενου έτους ?
Δεν είναι καταθλιπτικό?

Πρόσφατα σε διάλογο με φίλο εκείνος 45 εγώ 28 και οι δύο εργαζόμαστε εξίσου πολλές ώρες .Του απάντησα, πως δεν πιστεύω σε αυτά , φτάνω μάλιστα να τα μισώ διότι εκείνα φταίνε που αναβάλλουμε στιγμές χαλάρωσης τις υπόλοιπες νορμαλ μέρες του χρόνου . Λες να έχει να κάνει με την ηλικιά ?
Εσύ τι λές ? "-F&A

Τώρα ρωτάς κάποιον που έχει να πάει για μπάνιο στην Αττική δέκα χρόνια. Οι διακοπές μου αρέσουν μόνο όταν είναι μπόλικες, άνετες και χωρίς άγχος. Αλλιώς προτιμώ να κάτσω στ' αβγά μου και να κοιμηθώ στα καθαρά μου σεντόνια.

 

________________
2.


Τις τελευταίες μέρες, καθώς περπατάω ή κάνω κάτι, μέχρι και όταν πλένω τα πιάτα, νιώθω οτι τινάζομαι και είναι λες και ξυπνάω. Λες και οτι έκανα μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν το έκανα εγώ αλλά κάποιος άλλος. Έχω αρχίσει και φοβάμαι, μήπως να πάω σε γιατρό;- Τέα.


Δε μπορώ να φανταστώ τι θα μπορούσε να είναι, δεν είμαι και σίγουρη ότι καταλαβαίνω, αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι πρόκειται για γνώση πολύ πέρα από τις δυνάμεις μου. Ναι, να πας σε γιατρό. Σκέψου την περίπτωση νευρολόγου, νομίζω ότι αν πας σε παθολόγο είναι πολύ πιθανό να σου πουν «δεν έχεις τίποτα».

Που μπορεί να ισχύει, βέβαια :)

Αν μας διαβάζει γιατρός, να μας πει.

________________
3.


"Απορία:
Γιατί στη Μ. Βρετανία εξακολουθούν και φοράνε αυτές τις γελοίες
άσπρες περούκες στο δικαστήριο;
xroma"

Τι θα ήταν η Αγγλία χωρίς τις παραδόσεις της; Από τον 17ο αιώνα που η περούκα ήταν σύμβολο πλούτου και εξουσίας ήταν αυτονόητο ότι οι δικαστές και οι δικηγόροι πρέπει να φοράνε, και μάλιστα τις καλές, που είναι μέχρι τους ώμους, όχι τις τσουρούτικες. Τα χρόνια πέρασαν, αλλά το αγκυλωμένο σύστημα αντιστάθηκε, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα. Πλέον έχουν καταργηθεί για ορισμένα δικαστήρια. Η δικαιολογία των περήφανων φορέων είναι ότι η περούκα προσφέρει «ανωνυμία». Γιατί; Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή.

______________
4.


πώς μπορώ να κοιμάμαι νωρίτερα, ωστε να ξυπνάω νωρίτερα;;;;; κανένα τρικ;;;;; Τα ξυπνητήρια δεν πιάνουν, δουλεύω μεσημέρι-απόγευμα και δεν είναι επειγόντως απαραίτητο να ξυπνάω νωρίς. στο τέλος το παρακάνω και χάνω τα πρωινά μου και το βράδυ κουκουβάγια γιατι ξύπνησα αργάμιση και φαυλος κύκλος. ε;- αούα


Βρε πουλάκι μου, μη δημιουργείς και από μόνη σου προβλήματα, δεν έχεις ήδη αρκετά; Αν δε χρειάζεται να ξυπνάς νωρίς, κοίτα να χαρείς αυτή την πολυτέλεια του πρωινού ύπνου. Πολλοί θα σε ζήλευαν.

________________
5.


"Καλημέρα, Α Μπά.

Είμαι 10 χρόνια με την κα Εγκλέζου και ενώ την αγαπώ πολύ, αλλά έχει ένα ελάττωμα που δεν μπορώ να αντέξω και είναι η αιτία για 9 στους 10 καυγάδες μας: δεν είναι ποτέ στην ώρα της – ποτέ! Παρόλο που της έχω εξηγήσει πόσο σημαντικό είναι για εμένα να είμαι στην ώρα μου αλλά και να είναι και οι άλλοι στην ώρα τους, και μου έχει υποσχεθεί χίλιες φορές ότι θα προσπαθήσει, σε 10 χρόνια δεν έχει βελτιωθεί καθόλου.
Όχι μόνο με εμένα, αργεί με όλους. Αργεί στην δουλειά της, αργεί να πάρει τα παιδιά, σε ραντεβού με φίλους, στο θέατρο... παντού και πάντα. Απλά δεν δείχνει να καταλαβαίνει που πάει η ώρα και πόσο κρατάει ένα λεπτό. Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω. Έχεις εσύ να μου προτείνεις κάποιο τρόπο να το αντιμετωπίσω;"- Εγκλέζος

Μην περάσεις άλλα δέκα χρόνια προσπαθώντας να την αλλάξεις. Το πρόβλημα είναι έντονο όταν η καθυστέρησή της κάνει εσένα να φαίνεσαι καθυστερημένος. Σ' εκείνες τις περιπτώσεις μη διστάσεις να φύγεις μόνος σου, πρώτος.

________________
6.


"Αγαπητή Αμπα,
παντα ήθελα να ρωτήσω αν πιστεύεις ότι πρέπει να ακολουθείς την καρδιά και όχι τη λογική σου όταν βλέπεις ότι μια σχέση δεν πηγαίνει καλά. Το ξέρω είναι γενικό αλλά δεν είμαι πια μικρός (35) και μετά από σχέση δύο χρόνων με κοπέλα που τώρα είναι 33 οι καβγάδες είναι στην ημερήσια διάταξη. Σπάνια για κάτι σοβαρό, και σχεδόν καθημερινά για χαζομάρες. Η λογική μου, μου λέει φυγε και μην ξανακοιτάξεις πίσω, η καρδιά λεει άλλα... "-Αρτέμης


Δεν ξέρω αν γίνεται να τσακώνεσαι καθημερινά για κάτι «όχι σοβαρό» χωρίς να κρύβεται κάτι όντως σοβαρό από κάτω. Βρες τι είναι αυτό χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, και αν το βρεις, τότε δες τι σου λέει η λογική.

________________
7.


"τι ειναι αυτο που με κανει να παθαινω εμμονη με οτι εχει να κανει με αυτον, τις πρωην του και το ποσο εγω θελω να σημαινω περισσοτερα?
γιατι η αναθεματισμενη ψυχικη μου ισορροπια διαταρασετται τοοοσο ευκολα?"- limeintheCOCOnut


Σε ψάρωσε! Γιατί σε ψάρωσε; Είχε πολλές για τα γούστα σου; Έχει πιο πολλά λεφτά; Περισσότερη μόρφωση; Σε ψαρώνει επίτηδες ή το κάνεις εσύ στον εαυτό σου, επειδή νομίζεις ότι δεν είσαι αρκετά κουλ γι' αυτόν; Το συντηρεί, το εκμεταλλεύεται ή γελάει;


Καυτά ερωτήματα, όλα. Ό, τι και να απαντήσεις όμως, ένα ισχύει: το ψάρωμα είναι καλό μόνο όταν είναι αμοιβαίο. Αν δεν είναι, ετοιμάσου για κακοτράχαλη πορεία.

________________
8.


για τον γάτο μας. Τον μαζέψαμε πριν από ένα μήνα από το δρόμο και στο μεταξύ τον εμβολιάσαμε και τον στειρώσαμε (είχε ήδη αρχίσει η περίοδος μάου-μάου και ψέκαζε αβέρτα). Ολα καλά μέχρι εδώ. Ελα όμως που φτάσαμε να βγαίνουμε με βάρδιες στο μπαλκόνι! Και καλά τώρα που ακόμα δεν έχει ανοίξει ο καιρός, αργότερα τί κάνουμε; Γάτος είναι και τα ακροβατικά του είναι τρομερά, φοβάμαι όμως πως θα το δώσει το σάλτο και θα πέσει από τον πρώτο ή διαγωνίως στους απέναντι. Δεν είχα ξανά γατί κι έτσι είπα να απευθυνθώ στη μεγάλη γατόφιλη που λογικά θα ξέρει αν πρέπει να πανικοβληθώ και να ορίσω σκοπιά στο μπαλκόνι ή να ηρεμήσω. Τί λες; Δώσε και καμιά άλλη πληροφορία που να βοηθήσει. Τον έχουμε ήδη αγαπήσει πολύ τον μπαγάσα και δεν θέλουμε να τον χάσουμε.- Mάου


Εξαρτάται από την ηλικία και το χαρακτήρα του. Υπάρχουν και γάτες που αδιαφορούν για το απέναντι μπαλκόνι και άλλες που φοβούνται να βγουν έξω. Αν έχει μέσα του το σαράκι της ελευθερίας και της περιέργειας, ό,τι και να κάνετε θα το κάνει το σάλτο, είναι πολύ επίμονα πλάσματα. Μερικές φορές δοκιμάζουν, βλέπουν ότι δεν πρόκειται για κάτι σπουδαίο και γυρνάνε. Άλλες φορές όμως... Τι να σου πω, είναι δύσκολο να είσαι γονιός.

________________
9.


Πιστεύεις πως θα κατανοήσουν ποτέ όλοι οι άνθρωποι την αξία του να συνεργάζεσαι και όχι του να πατάς επί πτωμάτων; Με θλίβουν οι άνθρωποι τις χώρας μου... Γιατί τόσο μίσος; Η συντροφικότητα και η αγάπη δεν αγοράζονται, η μήπως τα ξεπουλάμε και αυτά;- Τζιτζί

 Όχι άλλο Πλιάτσικα.

________________
10.


"πολυαγαπημένη, γιατί στις αμερικάνικες κωμικές σειρές υπάρχει αυτό το ψεύτικο γέλιο κοινού? δεν είναι πολύ κουραστικό ?εμένα με αποσυντονίζει."


Υπάρχει από τη δεκαετία του '60 και δίχαζε το κοινό από τότε. Για σένα μπορεί να είναι κουραστικό αλλά φαντάσου πόσο κουραστικό θα ήταν στους τεχνικούς και στους ηθοποιούς να περιμένουν αληθινά γέλια, τη στιγμή που τα θέλουν, ούτε υπερβολικά ψόφια ούτε υπερβολικά ενθουσιώδη. Έτσι με την κονσέρβα βρήκαν την ησυχία τους. Όπως γίνεται όμως με τις κονσέρβες, χάθηκε η φρεσκάδα.


Θα μπορούσαν να αφαιρέσουν εντελώς το γέλιο, για να ξεμπερδεύουμε όλοι. Θα μπορούσαν; Απευθύνσου στο κοινό που του αρέσει να κάνει ό,τι του λένε.

________________
11.


"Αγαπητή Λένα,

Γιατί ενώ όλοι οι γιατροί σπουδάζουν 6 χρόνια για να γίνουν γιατροί και στην συνέχεια σχεδόν άλλα τόσα για να ειδικευτούν, οι οδοντογιατροί σπουδάζουν 5 χρόνια οδοντιατρική και ξεμπερδεύουν; Ειρήσθω εν παρόδω πολύ ωραία η στήλη και μερικά gifs είναι πράγματι επικά!
Φιλικά, Νάσος"


Γιατί στην Ελλάδα είναι υποχρεωτική η ειδικότητα στην ιατρική αλλά στην οδοντιατρική όχι. Υπάρχουν οδοντίατροι που κάνουν ειδικότητες και δεν «ξεμπερδεύουν» με τα 5 χρόνια.

________________
12.


Θα μπορούσα να γράφω αιώνες για επαγγελματικούς, φιλικούς, ερωτικούς ή υπαρξιακούς γενικά προβληματισμούς αλλά νομίζω αυτό που με νοιάζει είναι το εξής: τελικά θα πάνε στο τέλος όλα καλά ή όχι;- Μάλλον χωρίς όνομα

Καλό μου παιδί. Τίποτα από τα δύο. Όταν έρθει το τέλος δε θα σε νοιάζει πια.

12

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

9 σχόλια
#2χωρις να ειμαι νευρολογος, υπαρχει μια σπανια παθηση νευρολογικης φυσεως ,οπου ο παθων παθαινει μικρα διαστηματα υπνου ενω ειναι ξυπνιος και ορθιος.την εχει ενας γνωστος και ειναι αρκετα επικινδυνο διοτι μπορει να παθεις καποια βλαβη) ενοσω κυριολεκτικα "κοιμασαι ορθιος" διοτι μπορει να το παθεις π.χ. στην οδηγηση.ισως ειναι κατι τετοιο.παντως πρεπει σιγουρα να δεις γιατρο.
#2 Νευρολογος μεν αλλα δεν θα επιχειρησω να σε διαγνωσω μεσω ιντερνετ. Συμφωνω με τη Λενα οτι καλο ειναι να μιλησεις με εναν ειδικο κ κατα προτιμηση νευρολογο. Μπορει να μην ειναι απολυτως τιποτα, μπορει να χρηζει περαιτερω διερευνησης.
#8 Σίτες παιδιά, ΣΙΤΕΣ! Και ορθάνοιχτα να είναι το καλοκαίρι, και να παίρνει τον αέρα της η γάτα, και όλα. Αλλιώς, εγώ τουλάχιστον που ζω με γάτα, θεωρώ ότι σκούρα τα πράγματα..
Ευχαριστώ πολύ α μπα, icare και De La Net! Οντως, έτσι φαίνεται να είναι. Μας έφυγε μια φορά και μετά δεν μπορούσε να γυρίσει και οργανώσαμε αποστολή διάσωσης. Τώρα πια βγαίνει στο μπαλκόνι μόνο με επιτήρηση, τις ώρες που έχει ήλιο. Το κυριότερο πάντως για μένα είναι πως όταν έγραφα την ερώτηση (πριν από κανα μήνα δηλαδή) έτρεμα μήπως μέχρι να απαντήσει η α μπα τον είχαμε χάσει. Και αυτή την στιγμή είναι αραχτός, δίπλα από τον υπολογιστή και ετοιμάζεται για τον μεσημεριανό του ύπνο! Απίστευτο παλικαράκι!
Άμα, μακρυά από εδώ, ξαναφύγει για να τον βρεις βοηθάει λουράκι στον λαιμό με τηλέφωνο σου και ίσως και κουδουνάκι. Το κουδουνάκι θα γλυτώσει και μερικά πουλιά, σαμιαμίδια και άλλα μικρά ζωντανά. Αλλά θα σε ενοχλεί τα βράδια, αν είναι νυχτερινός τύπος ο γάτος σου. Μπορείς ίσως να του το βάζεις κάθε πρωί και να του το βγάζεις το βράδυ. Το άλλο καλό με το κουδουνάκι, είναι ότι ξέρεις πάντα που είναι μέσα στο σπίτι και δεν τον ψάχνεις.Επίσης τσιπάκι (με κάποιο κόστος) βοηθάει να αυξηθούν οι πιθανότητες να σου τον επιστρέψουν.
De La Net, δεν θες να ξέρεις τι έγινε όταν τολμήσαμε να του φορέσουμε λουράκι! Δύο από δαύτα χρησιμεύουν τώρα ως παιχνίδια- μάτσο από πλαστικές κλωστές. Είναι ένας μικρός, γλύκας αντάρτης και δεν σηκώνει τέτοια.Το τσιπάκι είναι όντως καλή ιδέα αλλά καθώς μένουμε σε γατοκρατούμενη γειτονιά του κέντρου, που μέσα σε 1 λεπτό μπορεις να μετρήσεις να περνάνε 7-8 γάτες κάτω από το σπίτι, δεν νομίζω να μας οφελήσει. Για όποιον άγνωστο τον βλέπει είναι απλά ένας χοντρούλης, τυπικός γατούλης. Δύσκολο να κοιτάξουν μήπως είναι καταχωρημένος. Το έχω πάντως στο μυαλό μου για το μέλλον.
#2 Χωρίς να είμαι νευρολόγος, αυτό μου θυμίζει την αποξένωση. Μία άμυνα του εγκεφάλου σε κατάσταση έντονου άγχους που "ρίχνει τον ρελέ". Το είχα για αρκετό καιρό σε συνδυασμό με κρίσεις πανικού. Οταν το βίωνα δεν αισθανόμουν ιδιαίτερο άγχος αλλά αυτό μπορούσε να με οδηγήσει σε μία νέα κρίση πανικού. Γνωρίζω ότι μπορεί να συναντάται σε διάφορες ψυχολογικές παθήσεις και δεν είναι επικίνδυνο. Εμένα πάντως με τρομοκρατούσε...
#8 Συγχαρητήρια καταρχάς για την καλή πράξη. Αν δεν τον είχατε στειρώσει θα σας έλεγα ότι δεν γλιτώνετε την απόδραση. Από την στιγμή που τον στειρώσατε (όλες οι γάτες πρέπει να στειρώνονται)μειώνονται κατά έναν οι λόγοι διαφυγής. Δυστυχώς, τα ατυχήματα που γίνονται με γάτες που πέφτουν από μπαλκόνια είναι πολύ συχνά και για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με το ζευγάρωμα. Γι'αυτό θέλει μεγάλη προσοχή. Να επιβλέπετε τον γατούλη μέχρι να μπορείτε να κρίνετε αν έχει τάσεις φυγής ή όχι. Αν αποδειχθεί ότι ο γάτος είναι ήσυχος μπορείτε να τον αφήνετε στο μπαλκόνι χωρίς άγχος. Αν αποδειχθεί ζωηρός και αρχίσει τα ακροβατικά θα είναι καλύτερα να μην τον βγάζετε καθόλου έξω.
8: Είχα ένα γάτο, στειρωμένο, μεγάλη μορφή. Τρελαινόταν για ύψη. Για να καταλάβεις κοιμόταν στην άκρη του μπαλκονιού του ρετιρέ στον 5ο όροφο, χωρίς κανένα φόβο. Έτρεχε πάνω στα κάγκελα. Κυνηγούσε 18τουρες και σπουργίτια που κάθονταν στα κάγκελα και άλλα τέτοια. Πηδούσε και σκαρφάλωνε από όροφο σε όροφο.Επίσης έφευγε και πηδούσε από μπαλκόνι σε μπαλκόνι και πήγαινε μετά από ταράτσα σε ταράτσα και έκανε την βόλτα του, για μέχρι και 4-5 ώρες την φορά. Μια φορά δεν γύρισε και κανονιοβοληθήκαμε, βγήκαμε στους δρόμους και τον φωνάζαμε. Τελικά τον βρήκαμε στον 4ο όροφο, 2 πολυκατοικίες παραπέρα. Είχε το παλιόμουτρο βρει μια ανοιχτή μπαλκονόπορτα και μπήκε, αλλά οι ιδιοκτήτες δεν τον είδαν και κλείσανε την πόρτα και δεν είχε διέξοδο. Αυτό τον τρόμαξε και κρύφτηκε, και όταν άνοιξαν την εξώπορτα πετάχτηκε έξω και κρύφτηκε εκεί που τον βρήκαμε, στο χολ του 4ου. Όταν άκουσε να τον φωνάζουμε άρχισε να νιαουρίζει. Την άλλη μέρα πάνω στις ταράτσες ήταν πάλι η παλιόφατσα...