Καταρχάς, συλλυπητήρια! Κατά δεύτερων, γενικά δεν ξέρω κατά πόσο τα σκυλιά μπορούν να αυτοκτονήσουν. Γνωρίζω καλά πως όντως τα ζώα συντροφιάς μπορούν να περάσουν κατάθλιψη, ειδικά τα σκυλια, αλλά όχι και να αυτοκτονήσουν. Εγώ αυτό που ήθελα να τονίσω είναι ότι γενικά δεν κάνει να δένονται τα ζώα σε αυλές κλπ για αυτόν ακριβώς το λόγο. Υπάρχει περίπτωση να μπερδευτούν με το λουρί τους εύκολα. Ίσως να εγινε κάπως έτσι και για αυτό κατέληξε. (Δεν το λέω για να σε κατηγορήσω, απλώς να το ξέρεις, αν ξανά έχεις ζωακι)
26.12.2018 | 00:08
Αντίκρισα κάτι πολύ φρικτοο!!
Την σκυλίτσα μου την λένε Λουσι.Ειναι 7 ετών, και την βρήκα στον δρόμο όταν ήταν 3 μηνών, και την πήρα, από την αρχή την αγάπησα παρά πολυ.Ειναι ράτσας μαλτεζ, Και καφέ.Απο πάντα ζούσε έξω στην αυλή, και την είχα δεμένη με το ευρύχωρο ξύλινο σπιτάκι της, το όποιον το έφτιαξα μόνος μου.Απο τότε που την πήρα δεν της έλειψε τίποτα.Της πήρα παιχνίδια, ρούχαλακια, κάθε 25 μέρες μπάνιο, βόλτες 2 φορές την μέρα, έπαιζα μαζί του, την είχα πάρει μαζί μου στην Σαντορίνη, στο οποίο έχω εξώχικο, και γενικά δεν της έλειψε τίποτα.Της είχα ότι εμβολιο χρειαζόταν με σκοπό να ήταν καθαρή.Η Λούσι, είχε κάνει 1 αποτυχημένη γεννά στα 5 της, με σκοπό να γεννήσει 1 νεκρό σκυλάκι, και μετά από 1 χρόνο, την στειρωσα, για να μην ζευγαρώνει.Τέλος πάντων, όλα τα παραπάνω σας τα είπα για να σας δείξω πως ήταν η ζωή του σκύλου μου.Πριν 1 μήνα περίπου, καθώς γυρνούσα από την δουλειά, αντίκρισα κάτι πολύ φρικτό, είχε περάσει το Λουρί γύρω από το λαιμό της, με σκοπό να πνίγηκε.Πραγματικα έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου.Εβγαζε αφρους από το στόμα, και ανάσαινε λίγο,αλλά πριν το περάσω έξω από την αυλή, είχε ξεψυχήσει.Δεν ξέρω αν ήταν αυτοκτονία, πάντως από πάντα, ήταν ήσυχη, δεν πείραζε κανέναν,και ήταν και πολύ κοινωνική.Τωρα δεν ξέρω τι έγινε.Ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει.?
4
