ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρώτο ραντεβού (μετά από πληθώρα απογοητεύσεων) που πήγε απροσδόκητα καλά. Όμορφη συζήτηση, αστεία πειράγματα, ενδιαφέρον να μάθει περισσότερα ο ένας για τον άλλον. Ενώ στην αρχή ήμουν αγχωμένη γιατί είχα την εντύπωση ότι είμαστε διαφορετικοί, τελικά δεν κατάλαβα καν πως πέρασε η ώρα και απόλαυσα πραγματικά να βρίσκομαι μαζί του. Και ενώ είχα τις αμφιβολιες μου εάν του άρεσα (μιας και δεν έκανε καμία κίνηση να με φιλήσει) όταν έφυγα, έστειλε να με ρωτήσει εάν έφτασα σπίτι καλά και ζήτησε να ξαναβγούμε. Προσπαθώ να μην ενθουσιάζομαι και να το πάρω χαλαρά, αλλά έχω ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Ανυπομονώ να τον ξαναδώ. Λέτε να άλλαξε επιτέλους η ρημάδα η τύχη και για μια φορά, έτσι για αλλαγή, τα πράγματα να κυλήσουν όμορφα; Και πως ελέγχω το άγχος και την προσμονή του δεύτερου ραντεβού και τον φόβο/ απογοήτευση του παρελθόντος;