ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.1.2019 | 00:04

Πεθερικα της συμφορας

Ο πεθερος μου κλαιγεται που δεν βγαινει, ζηταει να του τα ακουμπαμε καθε μηνα, μιλαμε για 200 με 300 ευρω μηνιαιως. Ποτε δεν μας βοηθησαν οικονομικα σε τιποτα. Εχουμε αγανακτησει με τον αντρα μου, αλλα τους λυπομαστε. Ειναι 60 χρονων αλλα δεν δουλευουν απο τα 40, βγηκαν σε μειωμενη συνταξη, τοση τεμπελια δε δει στη ζωη μου. εχω 2 χρονια παντρεμενη, οταν παντρευτηκα πιστευα οτι ειναι φτωχοι αλλα αξιοπρεπεις, οκ δεν μπορουν να βοηθησουν αλλά οχι οτι θα ειναι κ ζητουλες. Ειλικρινα δεν μας περισευουν, ο μισος μισθος μου απ τη δουλεια παει σε αυτους αλλα ειμαι ορφανη απο γονεις κ το θεωρω απανθρωπο να ξεκοψω τον αντρα μου απ τους δικους του. Τωρα στα 60 κ να θελουν δουλεια ποιος θα τους παρει? Πως θα διαχειριζοσασταν μια τετοια κατασταση?
6
 
 
 
 
σχόλια
Όντως, το οτι και οι 2 βγήκαν με σύνταξη στα 40 μου κάνει πολλή εντύπωση (αρνητική). Μπορείς ίσως να ζητήσεις από ένα οικονομικό σύμβουλο να κοιτάξει τα έσοδα-έξοδα τους και να δει αν υπάρχουν περιθώρια αλλαγής. Αυτό το λέω γιατί ίσως τους κακοφανει αν αρχίσεις εσύ να ανακατεύεσαι με αυτά.Από την άλλη, από τη στιγμή που δε δουλεύουν, ίσως μπορούν να προσφέρουν κάποια βοηθεια στο σπίτι σας, ως αντάλλαγμα για αυτά τα χρήματα. Π.χ. φροντίδα σπιτιού, μερεμέτια, φροντίδα παιδιών, κτλ. Έτσι και αυτοί θα αισθάνονται οτι προσφέρουν και οχι οτι ζητιανευουν.Καλό θα είναι να το συζητήσετε όλοι μαζί αυτό.
Εννοείτε, λοιπόν, ότι δεν βγαίνουν οικονομικά.Λογικά και ρεαλιστικά, στη θέση σας για αρχή, θα κοιτούσα να δω μήπως χαλάνε και πουθενά άσκοπα κάποιο κομμάτι της σύνταξης τους. (ειδικά αν είχαν μάθει και παλιότερα να ζουν "καλύτερα" απο οικονομικής άποψης και έχουν μείνει χούγια- πχ. φεύγει ένα μεγάλο ποσοστό σε σουπερ μαρκετ και δε κοιτάνε για προσφορές ή πχ κάπνισμα) στη τελική 2 άνθρωποι είναι, και λογικά με ένα δικό τους σπίτι. Από την άλλη, ίσως φανεί απάνθρωπο αλλά ίσως και ο άντρας σας, αφού είναι γονείς του, μπορεί να πάρει μερικές ώρες παραπάνω στη δική του δουλειά για να τους βοηθάει.Υ.Γ.Άσχετο αλλά αυτό το πήραν από τα 40 πρόωρη σύνταξη χτυπάει τα καμπανάκια μου.Καλή υπομονή.
Ο αντρας μου ειναι στο στρατο, κ οι ιδιοι δηλαδη ο πεθερος μου παιρνουν μια ελαχιστη μειωμενη συνταξη 300 ευρω εδω κ 20 χρονια, απο επιλογη ομως, χωρις προβλημα υγειας. Στηριζονταν απο τοτε οικονομικα στον άντρα μου, περνωντας του το μηνυμα οτι μετα τα 18 πρεπει να τους συντηρει!! Το θεμα ειναι οτι θελουμε να κανουμε παιδι κ δεν μας φτανουν, αλλιως θα τους τα χαριζα, δικια τους η αμαρτια.
Δυστυχώς δεν είναι μια κατάσταση η οποία να έχει κάποια λύση. Ο σύζυγός σου προφανώς έχει συναισθηματικό δέσιμο με τους γονείς του, οποίοι και να είναι αυτοί. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό, και δεν μπορείς να τους αφήσεις να γίνουν δημόσιοι επαίτες.Εφόσον έχετε επικοινωνία και γνωρίζετε και οι δύο πόσο δυσκολεύει την ζωή σας αυτό, δεν θα γίνει χειρότερη η κατάσταση, το μόνο θετικό της υπόθεσης.
Μου 'ρθαν να γράψω πολλά,γιατί δε μου άρεσε καθόλου ο τρόπος που εξεφρασες το "παράπονό" σου,αλλά θα αρκεστώ σ αυτό : "αν οι γονείς σου ζούσαν και ήταν το αντίστροφο,τι θα έκανες και τι θα περίμενες απ τον σύζυγό σου;"
Εγω του λεω να τους βοηθαμε αν και στριμενη! Στα 40 βγηκαν στη συνταξη χωρις προβλημα υγειας, κ ειπαν στον αντρα μουνχωρις να τον εχουν σπουδασει να τους δινει το μισο μισθο του απο τοτε που βταν 18(μπηκε στρατο αναγκαστικα για να τους βοηθησει). Η πεθερα μου ενω σκιζομαι νεα κοπελα κ της τα δινω, λεει πως η δουλεια ειναι για τα κοροιδα, η ιδια δεν δουλεψε ποτε ενω δεν ειχαν ανεση. Θελω να κανω παιδι κ δεν βγαινουμε οικονομικα. Γιαυτο εκφραζομαι ετσι..κ.οχι μπροστα τους ουτε καν στον αντρα μου. Μονο σε αγνωστους...
Scroll to top icon