ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα, είμαι 33 χρονών δουλεύω από μικρή εννοείται κ αυτή τη στιγμή επιτέλους έχω ένσημα κ βγάζω τον βασικό. Μένω με τον φίλο μου σε ένα φοιτητικό πολύ οικονομικό διαμερισματακι. Κ αυτος τα ιδια χρηματα βγάζει. Δουλεύουμε σαν τα σκυλιά για 500 ευρώ, βλεπόμαστε λίγο λόγω δουλειάς κ στο ένα ρεπό απλά καθαρίζουμε το σπίτι η μαγειρευουμε για να χουμε φαγητό για όλη την εβδομάδα εφόσον ο χρόνος είναι περιορισμένος. Με τις φίλες μου έχω χαθεί εφόσον δουλεύω ενώ αυτές έχουν παιδάκια. Κ ρωτώ.... πως γίνεται αυτές να μην έχουν δουλέψει ΠΟΤΕ στην ζωή τους, να έχουν ήδη παντρευτεί, να χουν ηδη 2 κ 3 παιδιά, να ζουν σε σπίτι 250 ευρώ τον μήνα, με ένα μόνο μισθό από τον σύζυγό ο οποίος το πολύ να βγάζει 700 ευρώ φαντάζομαι. Οι γονείς τους δεν έχουν χρήματα γιατί το σκέφτηκα κ αυτό (μηπως τους βοηθανε οικονομικα). Κ αναρωτιέμαι... πως τα καναν όλα αυτα;;;, Είμαι σε ασχημη ψυχολογική κατασταση.. κουράστηκα. Ειμαι 33 κ δεν εχω κανει ακόμα ουτε τα μισά από αυτές . Ουτε για να παντρευτούμε περισσεύουν ποσο μαλλον για ενα παιδί... τι το λάθος κάνω; τις ζηλεύω και νιωθω άσχημα. Κ κάτι αλλο, υπάρχει περίπτωση να κάνουν παιδιά μόνο κ μόνο για να μην δουλεύουν; γιατί καμία δεν είχε ποτέ λεφτά κ όταν έβλεπα ότι ζητάνε εδώ κ εκεί υπάλληλο (από τότε που ήταν ελεύθερες ακομα) καμία δεν έδειχνε ενδιαφέρον για δουλειά. Ημουν η πιο εμφανισιμη η πιο εργατική κ τελικα εφτασα στα 33 κ αποτέλεσμα 0 ακόμα. Αυτά..