Θα προτείνω κάτι άλλο από τους προηγούμενους. Ρώτησέ τον τι είναι η μοναξιά γι'αυτόν.Αν φοβάται να μείνει μόνος.Πιθανό σενάριο είναι να φοβάται να νιώσει βαθύτερα συναισθήματα,να έρθει αντιμέτωπος με το να πληγωθεί, να απογοητευτεί, να προδοθεί,να απορριφθεί ή να πονέσει (ακόμα ακόμα και να προκαλέσει πόνο).Πιθανότατα το "κριτήριο της συγκίνησης" να είναι μια άμυνα, ώστε να αποφύγει τα προαναφερθέντα, να βάζει υψηλά κριτήρια δηλαδή προκειμένου να μη μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτά κανείς ,διαιωνίζοντας έτσι ένα φαύλο κύκλο συναισθημάτων που ναι μεν τον πονούν(μοναξιά, απογοήτευση),αλλά που δε θα του δημιουργήσουν περαιτέρω ταλαιπωρία ή "χάσιμο χρόνου".
29.1.2019 | 21:28
Η μια και μοναδική
Έχω έναν παιδικό φίλο. Είμαστε κοντά στα 30 και οι δυο. Καλό παιδί, κοινωνικό και εμφανίσιμο πολύ. Έχει ένα ομως, ας το χαρακτηρίσω, κόλλημα. Ενώ του την πέφτουν ένα σωρό κοπέλες και λόγω του χαρακτήρα του και λόγω εμφάνισης, κολλάει στο να το πάει παραπέρα μαζί τους. Μας λεει συνεχως ότι καμία τους δεν τον έχει συγκινήσει πραγματικά. Έχει φτάσει σε σημείο να μετράει μονάχα κανα 2 σχέσεις ως τώρα. Σαν φίλοι του τον νοιαζόμαστε και του λέμε να το προσπαθήσει λίγο με κάποια κοπέλα κι όπου βγει. Δε χρειάζεται σώνει και καλά να παντρευτούν. Βλέπει άλλους φίλους μας απ την παρέα να αρραβωνιάζουνται και να παντρευονται, κι αυτος δείχνει μια άρνηση στο να κάνει έστω και μια μικρή σχέση. Μας εκμυστηρεύεται ότι θέλει αλλά δεν του βγαίνει με καμία. Μας πιπίλαει τα αυτιά ότι ψάχνει τη μια και μοναδική. Οκ, συμφωνώ μαζί του, όλοι την ψάχνουμε... αλλά όμως αρνείται να δώσει ευκαιρία σε κάποια κοπέλα που στην τελική μπορεί να περάσει και καλά μαζί της. Σαν φίλος τι να κάνω; Να τον αφήσω στην ησυχία του και να μην πω τίποτα;
3
